Μάρτιν Χάινριχ Κλάπροτ
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Μάρτιν Χάινριχ Κλάπροτ (Martin Heinrich Klaproth, 1 Δεκεμβρίου 1743 – 1 Ιανουαρίου 1817) ήταν Γερμανός χημικός που ανεκάλυψε τα στοιχεία της ύλης ουράνιο (το 1789), ζιρκόνιο (το 1789) και δημήτριο (το 1803).
Μάρτιν Χάινριχ Κλάπροτ | |
---|---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Martin Heinrich Klaproth (Γερμανικά) |
Γέννηση | 1 Δεκεμβρίου 1743[1][2][3] Βερνιγκερόντε |
Θάνατος | 1 Ιανουαρίου 1817[1][2][3] Βερολίνο |
Υπηκοότητα | Βασίλειο της Πρωσίας |
Τέκνα | Julius Klaproth |
Βραβεύσεις | Εταίρος της Βασιλικής Εταιρίας |
Επιστημονική σταδιοδρομία | |
Ερευνητικός τομέας | χημεία, αναλυτική χημεία, χημικό στοιχείο, χημική ένωση, τιτάνιο, Διοξειδιο του τιτανιου, χρώμιο, ουράνιο και φαρμακευτική |
Ιδιότητα | χημικός, φαρμακοποιός, διδάσκων πανεπιστημίου, ορυκτολόγος, επιστήμονας και εφευρέτης |
δεδομένα ( ) |
Ο Κλάπροτ γεννήθηκε στην πόλη Βερνιγκερόντε. Για μεγάλο μέρος της ζωής του ασκούσε το επάγγελμα του φαρμακοποιού. Μετά από χρόνια εργασίας ως βοηθός σε φαρμακεία διαδοχικά στο Κβέντλινμπουρκ, το Αννόβερο, το Βερολίνο και το Δάντσιχ, κατέληξε στο Βερολίνο, όπου με τον θάνατο του Βάλεντιν Ρόζε του πρεσβύτερου το 1771 ανέλαβε τη διεύθυνση του φαρμακείου του. Το 1780 ίδρυσε το δικό του φαρμακείο στην ίδια πόλη, όπου από το 1782 ήταν φαρμακευτικός εκτιμητής του Ιατρικού Κολεγίου Ober. Το 1787 διορίσθηκε δάσκαλος της χημείας για το Βασιλικό Πυροβολικό της Πρωσίας, οπότε όταν ιδρύθηκε το 1810 το Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, ο Κλάπροτ επιλέχθηκε ως καθηγητής της χημείας εκεί. Απεβίωσε στο Βερολίνο την Πρωτοχρονιά του 1817, σε ηλικία 73 ετών. Θεωρείται ως ο κορυφαίος χημικός στη Γερμανία εκείνη την εποχή.
Ο Κλάπροτ ήταν ακριβής και ευσυνείδητος στην εργασία του, συνεισφέροντας πολύ στη βελτίωση και τη συστηματικοποίηση των μεθόδων της αναλυτικής χημείας και της ορυκτολογίας. Η εκτίμηση που έτρεφε για την αξία των ποσοτικών μεθόδων τον κατέστησε έναν από τους πρώτους ακολούθους των δογμάτων του Λαβουαζιέ έξω από τη Γαλλία.
Ο Κλάπροτ ανεκάλυψε το στοιχείο τιτάνιο στο ορυκτό ρουτίλιο το 1791, πιστεύοντας ότι ήταν μία νέα ανακάλυψη. Ωστόσο ο Γουίλιαμ Γκρέγκορ πιστώνεται γενικώς με την ανακάλυψη αυτή, έχοντας απομονώσει το μέταλλο από ένα άλλο μετάλλευμα (τον ιλμενίτη), νωρίτερα το ίδιο έτος. Ο Κλάπροτ όμως ήταν ο πρώτος που ανεκάλυψε το ουράνιο, μελετώντας το 1789 το ορυκτό πισσουρανίτη.[4] Επιπλέον, ανεκάλυψε το ζιρκόνιο και το χαρακτήρισε, όπως και το ουράνιο, ως ξεχωριστά χημικά στοιχεία της ύλης, αν και δεν κατόρθωσε να απομονώσει κανένα από τα δύο στην καθαρή μεταλλική τους κατάσταση. Ο Κλάπροτ διαλεύκανε επίσης τη σύσταση πολλών ουσιών που δεν ήταν καλά γνωστές μέχρι τότε, όπως ενώσεις των τότε νεοανακαλυφθέντων στοιχείων τελλουρίου, στροντίου, δημητρίου (το οποίο ανεκάλυψε ανεξάρτητα από τους Μπερζέλιους και Χίζινγκερ) και χρωμίου.
Οι εργασίες του, περισσότερες από 200, συλλέχθηκαν από τον ίδιο στο πεντάτομο έργο Beiträge zur chemischen Kenntnis der Mineralkörper, καθώς και στο Chemische Abhandlungen gemischten Inhalts (1815). Δημοσίευσε επίσης ένα Chemisches Wörterbuch (Χημικό Λεξικό).
Ο Κλάπροτ εκλέχθηκε εταίρος της Βασιλικής Εταιρείας[5] το 1795 και αντεπιστέλλον μέλος της Βασιλικής Σουηδικής Ακαδημίας Επιστημών το 1804.
Ο γιος του, Γιούλιους Κλάπροτ, υπήρξε περίφημος ανατολιστής.[6]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.