Λοιμώδης ενδοκαρδίτιδα
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η λοιμώδης ενδοκαρδίτιδα είναι μια μορφή ενδοκαρδίτιδας, δηλαδή φλεγμονής του ενδοκάρδιου και των καρδιακών βαλβίδων, που προκαλείται από λοιμώδεις παράγοντες.
Λοιμώδης ενδοκαρδίτιδα | |
---|---|
Εκβλάστηση μιτροειδούς βαλβίδας σε λοιμώδη ενδοκαρδίτιδα | |
Ειδικότητα | Καρδιολογία και λοιμωξιολογία |
Συμπτώματα | φλεγμονή[1], πυρετός, Πετέχεια, heart murmur και αναιμία |
Ταξινόμηση | |
ICD-10 | I33 |
ICD-9 | 421.0-421.1 |
MedlinePlus | 000681 |
MeSH | D004696 |
Οι καρδιακές βαλβίδες δεν έχουν δική τους αιμάτωση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι ανοσιακοί αμυντικοί μηχανισμοί (όπως τα λευκά αιμοσφαίρια) να μην έχουν πρόσβαση σε αυτές μέσω της αιματικής ροής. Αν ένας μικροοργανισμός (όπως τα βακτήρια) προσεγγίσει την επιφάνεια μιας βαλβίδας και σχηματίσει μια εκβλάστηση, η ανοσιακή απάντηση του ξενιστή είναι ελαττωμένη. Η έλλειψη αιματικής παροχής στις βαλβίδες έχει επιπτώσεις και στη θεραπεία, καθώς ούτε τα φάρμακα έχουν πρόσβαση στην προσβεβλημένη βαλβίδα.
Φυσιολογικά το αίμα έχει ομαλή ροή όταν περνά διαμέσου των βαλβίδων. Αν όμως έχουν καταστραφεί, π.χ. από ρευματικό πυρετό, αυξάνεται η πιθανότητα μικροβιακής προσβολής.[2]