Λεσπάρ-Μεντόκ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Λεσπάρ-Μεντόκ (γαλλικά: Lesparre-Médoc) είναι κοινότητα στη νοτιοδυτική Γαλλία, υπονομαρχία του νομού Ζιρόντ, στην περιοχή Νέα Ακουιτανία. Ο πληθυσμός ανέρχεται σε 5.801 κατοίκους (2017).[7]
| Λεσπάρ-Μεντόκ | ||
|---|---|---|
 Η εκκλησία Σαιν-Τρελοντί | ||
| ||
| Χώρα | Γαλλία | |
| Διοικητική υπαγωγή | canton of Lesparre-Médoc, Ζιρόντ και arrondissement of Lesparre-Médoc | |
| Ταχυδρομικός κώδικας | 33340[1] | |
| Κωδικός Κοινότητας | 33240[2] | |
| Πληθυσμός | 5.844 (1 Ιανουαρίου 2021)[3] | |
| Έκταση | 36,97 km²[4] | |
| Υψόμετρο | 4 μέτρα και 7 μέτρα[5] | |
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | |
  Λεσπάρ-Μεντόκ | ||
| Ιστότοπος | https://www.lesparre-medoc.fr[6] | |
 Σχετικά πολυμέσα | ||
 | ||
| δεδομένα | ||
.svg)
Οι κάτοικοί του ονομάζονται Λεσπαραίν.[8]
Το Λεσπάρ-Μεντόκ βρίσκεται στο κέντρο του Μεντόκ, στα βόρεια του νομού Ζιρόντ στην περιοχή Νέα Ακουιτανία, 65 περίπου χιλιόμετρα οδικώς βορειοδυτικά του Μπορντώ.[9]
Είναι κύρια πόλη της χερσονήσου του Κάτω Μεντόκ και ανταγωνίζεται τις κοινότητες Πωιγιάκ και Σαιν-Λωράν-Μεντόκ για τον τίτλο της «πρωτεύουσας» του Μεντόκ. Η κοινότητα είναι διοικητικό και εμπορικό κέντρο και είναι μία από τις πέντε υπονομαρχίες του νομού, οι άλλες υπονομαρχίες είναι οι κοινότητες Αρκασόν, Μπλάιγ, Λανγκόν και Λιμπούρν.
Τα έλη του Λεσπάρ, παλαιότερα αποκαλούμενα «Μικρή-Ολλανδία» ή «Μικρή-Φλάνδρα» εκτείνονταν μέχρι τις εκβολές της Ζιρόντ. Σ' αυτά τα έλη έγιναν έργα αποξήρανσης τον 17ο αιώνα από Ολλανδούς και Φλαμανδούς που είχαν την τεχνογνωσία, πριν εκσυγχρονιστούν (βελτίωση ή διάτρηση υδάτινων οδών με την κατασκευή πολλών καναλιών) τον 19ο αιώνα.[10] Τέλος, ανεξάρτητα από τα έλη, τα νότια και ανατολικά της πόλης διασχίζονται επίσης από πολλά υδάτινα ρεύματα.
Το δάσος καλύπτει ένα μεγάλο τμήμα στα νότια του κοινοτικού εδάφους, υπάρχουν φυλλοβόλα δάση, αλλά κυρίως κωνοφόρα δάση (πευκοδάσος) μετά την εξυγίανση των παλιών βαλτωδών βοσκότοπων που οδήγησαν σε αναδάσωση σε μεγάλη κλίμακα δημιουργώντας τον δρυμό των Λαντ τον 19ο αιώνα. Τα υπόλοιπα εδάφη της κοινότητας αφιερώνονται κυρίως στην αμπελουργία, στην καλλιέργεια δημητριακών και ειδικότερα στην καλλιέργεια καλαμποκιού και στην κτηνοτροφία.
Η έκταση της κοινότητας είναι 36,97 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Σύμφωνα με τον Ερνέστ Νεγκρ, συγγραφέα της «Γενικής τοπωνυμίας της Γαλλίας», το Λεσπάρ προέρχεται από τον οξιτανικό όρο « esparra » (ράβδος, πέρασμα, κομμάτι ξύλου που συνδέει δύο άλλα). Αυτό το όνομα θεωρείται ότι προέρχεται από ένα ξύλινο πέρασμα στο μεσαιωνικό τείχος της πόλης. Τον 12ο αιώνα, οι χάρτες ανέφεραν ήδη ένα «Sparra» ή «Sparram» [11].
Η πόλη μετονομάστηκε επίσημα Λεσπάρ-Μεντόκ το 1936.
Στην περιοχή του Λεσπάρ-Μεντόκ η παραδοσιακή γλώσσα ήταν η γασκωνική παραλλαγή της οξιτανικής γλώσσας. Στα οξιτανικά-γασκωνικά η πόλη Λεσπάρ γράφεται L'Esparra.
- Ο Πύργος της Τιμής, ο κεντρικός ακρόπυργος, είναι ό,τι έχει απομείνει από ένα σημαντικό κάστρο, το οποίο ήταν για αρκετούς αιώνες ένα από τα κύρια φέουδα υπό τον άμεσο έλεγχο των δουκών της Γκιγιέν. Τον 15ο αιώνα, πωλήθηκε στον βασιλιά της Αγγλίας και έγινε ένα από τα κύρια κέντρα της αγγλικής κυριαρχίας. Πωλήθηκε κατά τη διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης ως εθνική ιδιοκτησία, κατεδαφίστηκε σε μεγάλο βαθμό και αγοράστηκε από την κοινότητα το 1840. Σύμφωνα με έρευνα του 1846, το κάστρο είχε σχήμα ενός ακανόνιστου εξαγώνου, προστατευμένο από τις δύο πλευρές από ρυάκι, ενώ οι άλλες προσόψεις περιβάλλονταν από έλη. Αποτελεί αντικείμενο ταξινόμησης ως ιστορικό μνημείο από το 1913.[12]
- Η εκκλησία Σαιν-Τρελοντί χτίστηκε το 1854 για να αντικαταστήσει την παλιά ενοριακή εκκλησία του 11ου αιώνα της κοινότητας Σαιν-Τρελοντί που ενώθηκε με το Λεσπάρ το 1855, η οποία ήταν ένα υπόλειμμα μιας παλιάς μονής Βενεδικτίνων, σε αχρηστία μετά τη Γαλλική επανάσταση.[13]
- Η εκκλησία Νοτρ-Νταμ-ντε-λ'-Ασομσιόν (Εκκλησία της Αναλήψεως), σε νεο-γοτθικό ρυθμό, χτίστηκε από το 1865 για να αντικαταστήσει το παλιό εκκλησάκι, το οποίο μέχρι τότε χρησίμευε ως ενοριακή εκκλησία, αλλά είχε καταστεί ακατάλληλο για ανάγκες λατρείας. Το εσωτερικό διατηρεί μερικά από τα έπιπλα από την παλιά εκκλησία: έναν ξύλινο σταυρό του 16ου αιώνα και ένα βαπτιστήριο του 17ου αιώνα. Ο άμβωνας, οι πάγκοι, τα παράθυρα και τα βιτρό είναι του 19ου αιώνα.[14]
- Το κάστρο του Εσκό χτίστηκε κατά τη διάρκεια του 18ου αιώνα (η πύλη φέρει την ημερομηνία του 1767), στη θέση μιας παλιάς κατοικίας, η οποία ήταν κατασκευασμένη σε γαλατορωμαϊκά θεμέλια. Ο όρος «Εσκό» προέρχεται από το επάγγελμα του πρώτου ιδιοκτήτη, εισπράκτορα φόρων (εσκό). Η ιδιοκτησία παράγει κρασιά φημισμένα από τον 19ο αιώνα, που αναφέρονται στην πρώτη έκδοση του «Οδηγού για το Μπορντώ και τα κρασιά του» το 1850 με το όνομα Château-Escot.[15]
- Το δικαστικό μέγαρο. Η δημιουργία του διοικητικού διαμερίσματος Λεσπάρ κατά την εποχή της Γαλλικής επανάστασης, οδήγησε στη δημιουργία νέων κτηριακών υποδομών. Ένα δικαστήριο ιδρύθηκε στο πρώην μοναστήρι Κορδελιέρων, αλλά στα μέσα του 19ου αιώνα δεν πληρούσε πλέον τις απαιτήσεις της λειτουργίας του και αντικαταστάθηκε από το σημερινό κτήριο, που χτίστηκε το 1832. Το κεντρικό κτίριο, που πλαισιώνεται από δύο πτέρυγες, έχει πρόσοψη που καλύπτεται από ζωοφόρο και τριγωνικό αέτωμα.
- Κοντά στο δικαστήριο βρίσκονταν παλιά μια φυλακή κατασκευασμένη το 1833, που τώρα μετατράπηκε σε εμπορικό χώρο.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
