Λαβεάται
From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι Λαβεάται ήταν αρχαίος Ιλλυρικός λαός που ζούσαν στις ακτές της Αδριατικής στην Ιλλυρία ανάμεσα στην σημερινή βόρεια Αλβανία και το Μαυροβούνιο, γύρω από την Λίμνη Σκόδρας.[1] Η περιοχή τους λεγόταν την αρχαιότητα "Λαβεάτις", επεκτεινόταν στα νότια μέχρι την Λέζα στην κοιλάδα του ποταμού Δρίνου ή ίσως ακόμα νοτιότερα μέχρι την κοιλάδα του ποταμού Ματ.[2] Το βασικό τους εμπορικό και πολιτικό κέντρο ήταν η Σκόδρα που την καθιέρωσαν ως Πρωτεύουσα.[3] Η δυναστεία περιλαμβάνει τους τελευταίους μεγάλους Ιλλυριούς βασιλείς (Άγρων της Ιλλυρίας, Σκερδιλαΐδας, Πλευράτος Γ΄ και Γένθιος).[4] Μετά την παρακμή της βασιλείας των Αρδιαίων όταν ξέσπασε ο Α΄ Ιλλυρικός πόλεμος και η Τεύτα ηττήθηκε από την Ρωμαϊκή δημοκρατία οι Λαβεάται επανήλθαν με τον κουνιάδο της Σκερδιλαΐδα.[5] Την Ρωμαϊκή εποχή οι Λαβεάται έκοβαν νομίσματα με την εθνικότητα και το σύμβολο της φυλής τους.[6]
Τα ονόματα τους με πολλές παραλλαγές αναφέρουν από τον 2ο αιώνα π.Χ. διάσημοι αρχαίοι συγγραφείς όπως ο Πολύβιος και ο Τίτος Λίβιος.[7] Οι αρχαιολόγοι βρήκαν στην σημερινή βόρεια Αλβανία πολλά νομίσματα με την επιγραφή "ΛΑΒΙΑΤΑΝ".[8] Το όνομα "Λαβεάται" σχηματίζεται από το πρόθεμα "ΛΑΒ" και την γνωστή Ιλλυρική κατάληξη "ΑΤ"", πιθανότατα το "ΛΑΒ" είναι σύμφωνα με τους γλωσσολόγους αναγραμματισμός του "ΑΛΒ" από το οποίο προήλθε το εθνωνύμιο των Αλβανών. Το πρόθεμα "ΛΑΒ" βρίσκεται σε πολλά τοπωνύμια περιοχών και ποταμών που σχετίζονται με μετακινήσεις Ιλλυρικών πληθυσμών από την Λέζα στην Ουλπιάνα.[9]