Κυβερνείο Περμ

Το Κυβερνείο Περμ (ρωσικά: Пермская губерния‎‎ ) ήταν διοικητική μονάδα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και της Σοβιετικής Ένωσης από το 1781 έως το 1923. Βρισκόταν και στις δύο πλαγιές των Ουραλίων και το διοικητικό του κέντρο ήταν η πόλη Περμ. Η περιοχή έδωσε το όνομά της στην Πέρμια Περίοδο.

Στις 20 Νοεμβρίου (1 Δεκεμβρίου) 1780, η Αικατερίνη Β΄ της Ρωσίας υπέγραψε διάταγμα για τη θέσπιση της διοίκησης του Περμ στις δύο περιοχές Περμ και Εκατερίνμπουργκ και την ίδρυση της επαρχιακής πόλης Περμ.

Πρώτος Γενικός Κυβερνήτης των περιοχών Περμ και Τομπόλσκ διορίστηκε ο Υπολοχαγός Γεβγένι Πέτροβιτς Κάσκιν. Σύμφωνα με το διάταγμα του αυτοκράτορα Παύλου Α΄ της Ρωσίας της 12ης Δεκεμβρίου 1796, "μια νέα διαίρεση του κράτους στην επαρχία", το κυβερνείο Περμ-Τομπόλσκ διαιρέθηκε στα Κυβερνεία Περμ και Τομπόλσκ. Στις 15 Ιουλίου 1919, από την επαρχία Περμ εκχωρήθηκε το Κυβερνείο του Εκατερίνμπουργκ, αποτελούμενο από 6 ουγιέζντ, στα ανατολικά, πέρα από τα Ουράλια. Στις 4 Νοεμβρίου 1920, η ένταξή του συμπεριλήφθηκε στο Ουγιέζντ Σαραπούλσκι του Κυβερνείο Βιάτκα. Στις 3 Νοεμβρίου 1923, η επαρχία Περμ καταργήθηκε και η επικράτειά της συμπεριλήφθηκε στο Όμπλαστ Ουραλίων με κέντρο του το Εκατερίνμπουργκ.

Το Κυβερνείο Περμ συνόρευε με το Κυβερνείο Βολόγκντα (στα βόρεια), το Κυβερνείο Τομπόλσκ (στα ανατολικά), το Κυβερνείο Αρινμπούρκ και το Κυβερνείο Ούφα (στα νότια) και το Κυβερνείο Βιάτκα (στα δυτικά).

Η περιοχή του Κυβερνείου ήταν 332.052 τετραγωνικά χιλιόμετρα, εκ των οποίων τα 181.000 βρίσκονταν στην Ευρώπη και 151.000 στην Ασία. Τα Ουράλια Όρη, που διέσχιζαν το κυβερνείο από βορρά προς νότο σε συνολικό μήκος 640 χιλιομέτρων, ήταν τα σύνορα μεταξύ του ευρωπαϊκού και του ασιατικού τμήματος. Το υψηλότερο σημείο του κυβερνείου ήταν το Κάμεν Κονζακόφσκι στα 1565 μέτρα.

Το ευρωπαϊκό τμήμα του κυβερνείου του Περμ βρισκόταν στη λεκάνη του ποταμού Κάμα, ενώ η ασιατική περιοχή στη λεκάνη του ποταμού Τομπόλ. Η λεκάνη απορροής του ποταμού Πετσόρα καταλάμβανε το βόρειο άκρο του Ουγιέζντ Τσερντίνσκι.

Το Κυβερνείο Περμ διαιρούνταν σε 12 ουγιέζντ.

Ευρωπαϊκό τμήμα:

• Πέρμσκι
• Κρασνουφίμσκι
• Κουνγκούρσκι
• Οσίνσκι
• Οχάνσκι
• Σολικάμσκι
• Τσερντίνσκι

Ασιατικό τμήμα:

• Βερχοτούρσκι
• Εκατερινμπούρσκι
• Ιρμπίτσκι
• Καμισλόφσκι
• Σαντρίνσκι

Στις αρχές του 19ου αιώνα, ο πληθυσμός του κυβερνείου ήταν περίπου 940.000 κάτοικοι. Σύμφωνα με στοιχεία του 1896, ο πληθυσμός της περιοχής ήταν 2.968.472 κάτοικοι (1.433.231 από αυτούς ήταν άνδρες και 1.535.211 ήταν γυναίκες). Σύμφωνα με την απογραφή του 1897, ο πληθυσμός ήταν 2.994.302 κάτοικοι.

Οι μεγαλύτερες πόλεις ήταν:

• Περμ: 45.205
• Εκατερίνμπουργκ: 43.239
• Ιρμπίτ: 20.062

Σύμφωνα με την απογραφή του 1897, το 90,3% του πληθυσμού του κυβερνείου χρησιμοποιούσε τα ρωσικά ως μητρική τους γλώσσα, το 3,1% χρησιμοποιούσε τη γλώσσα κόμι-περμιάκ, το 2,9% την γλώσσα μπασκίρ και το 1,6% την ταταρική γλώσσα.^[1]

Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού ήταν Ορθόδοξοι Χριστιανοί με μειονότητες πιστών στην Παλαιά Θρησκεία (7,29%) και μουσουλμάνων (5,06%).

Η οικονομία του κυβερνείου βασιζόταν στη βιομηχανία, ωστόσο σε ορισμένα μέρη της περιοχής επικράτησε ο γεωργικός τομέας. Οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις ήταν 33.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα (περίπου 9,53% της συνολικής έκτασης). Οι κύριες καλλιέργειες ήταν σίκαλη, βρώμη και κριθάρι. Το σιτάρι καλλιεργούνταν κυρίως στις νότιες περιοχές.

Η κτηνοτροφία αναπτύχθηκε αρκετά στο Ουγιέζντ Σαντρίνσκι από τους Μπασκίρ. Παρά τα πολλά ποτάμια, η αλιεία αναπτύχθηκε μόνο στο Ουγιέζντ Τσερντίνσκι. Το εμπορικό κυνήγι γινόταν επίσης μόνο στα βόρεια της περιοχής, στο Ουγιέζντ Τσερντίνσκι.

Η βιομηχανία βασίστηκε στις εξορύξεις. Στα βασικά ορυκτά περιλαμβάνονταν ο χαλκός, το σιδηρομετάλλευμα, ο χρυσός, ο άνθρακας και το αλάτι. Τα περισσότερα μεταλλευτικά και μεταλλουργικά εργοστάσια βρίσκονταν στο κεντρικό τμήμα των Ουραλίων.

Το Κυβερνείο του Περμ είχε καλή σύνδεση μέσω του σιδηροδρομικού δικτύου με άλλες περιοχές της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Τα κύρια ποτάμια είχαν επίσης μεγάλη σημασία στις μεταφορές.