Κυβέρνηση Δημητρίου Γούναρη 1921
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η κυβέρνηση Δημητρίου Γούναρη (Μάρτιος 1921 - Μάρτιος 1922) σχηματίστηκε ύστερα από την παραίτηση αυτής του Νικολάου Καλογερόπουλου. Τελικά, την πρωθυπουργία ανέλαβε ο κύριος εκπρόσωπος της αντιβενιζελικής παράταξης, ο αρχηγός του μεγαλύτερου αντιβενιζελικού κόμματος, του Λαϊκού, ο Δημήτριος Γούναρης.
Βασιλευομένη Δημοκρατία | |
Ημερομηνία σχηματισμού | 26 Μαρτίου 1921 |
---|---|
Ημερομηνία διάλυσης | 2 Μαρτίου 1922 |
Πρόσωπα και δομές | |
Αρχηγός Κράτους | Βασιλιάς Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας |
Πρόεδρος Κυβέρνησης | Δημήτριος Γούναρης |
Συνολικός αριθμός Μελών | 12 |
Συμμετέχοντα κόμματα | Ηνωμένη Αντιπολίτευσις |
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμα | κυβέρνηση πλειοψηφίας |
Αξιωματική Αντιπολίτευση | Κόμμα Φιλελευθέρων |
Ιστορία | |
Εκλογές | Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1920 |
Θητεία νομοθετικού σώματος | Γ' Εθνοσυνέλευση: 23 Δεκεμβρίου 1920 - 29 Ιουλίου 1922 |
Προηγούμενη | Κυβέρνηση Νικολάου Καλογερόπουλου 1921 |
Διάδοχη | Κυβέρνηση Δημητρίου Γούναρη 1922 |
Η κυβέρνηση αμέσως μετά τον σχηματισμό της κλήθηκε να αντιμετωπίσει μεγάλες προκλήσεις σε εθνικό επίπεδο, όσον αφορούσε στη Μικρασιατική εκστρατεία. Στην εσωτερική πολιτική, κυρίαρχο μέλημα ήταν η ψήφιση νέου συντάγματος και η βελτίωση των οικονομικών του κράτους. Τότε, αποφασίστηκε η ανάληψη στρατιωτικών επιχειρήσεων με στόχο την κατάληψη της Άγκυρας. Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο ο Γούναρης ενίσχυσε το στράτευμα στέλνοντας τουλάχιστον 100.000 στρατιώτες στη Μικρά Ασία και αγοράζοντας πυρομαχικά και άλλα πολεμοφόδια. Στον διπλωματικό τομέα η κυβέρνηση Γούναρη ξεκίνησε νέο κύκλο επαφών με τις μεγάλες δυνάμεις, χωρίς όμως κάποια σχετική επιτυχία.