Κρίστιαν Έικμαν
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Κρίστιαν Έικμαν (ολλανδ. Christiaan Eijkman, 11 Αυγούστου 1858 – 5 Νοεμβρίου 1930) ήταν Ολλανδός ιατρός και καθηγητής της φυσιολογίας, του οποίου η απόδειξη ότι η ασθένεια μπέρι-μπέρι οφείλεται σε αβιταμίνωση οδήγησε στην ανακάλυψη της θειαμίνης. Μαζί με τον Φρέντερικ Χόπκινς, ο Έικμαν βραβεύθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής του 1929 για την ανακάλυψη βιταμινών.
Γρήγορες Πληροφορίες Κρίστιαν Έικμαν, Γενικές πληροφορίες ...
Κρίστιαν Έικμαν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Christiaan Eijkman (Ολλανδικά)[1] |
Γέννηση | 11 Αυγούστου 1858[2][3][4] Nijkerk[1][5][6] |
Θάνατος | 5 Νοεμβρίου 1930[6][7][8] Ουτρέχτη[6][9][10] |
Τόπος ταφής | Driehuis Velsen Crematorium[11] |
Κατοικία | Χέλντερλαντ |
Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο των Κάτω Χωρών[1] |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Μητρική γλώσσα | Ολλανδικά |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ολλανδικά |
Εκπαίδευση | διδακτορικό δίπλωμα |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ[12] Ινστιτούτο Παστέρ |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ιατρός[13] βιοχημικός διδάσκων πανεπιστημίου[1][5] φυσιολόγος[14] |
Εργοδότης | Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης (1898–1918)[1] |
Οικογένεια | |
Αδέλφια | Johan Frederik Eijkman |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | πρύτανης του Πανεπιστημίου της Ουτρέχτης |
Βραβεύσεις | βραβείο Νόμπελ Ιατρικής και Φυσιολογίας (1929)[15][16] Μετάλλιο Τζον Σκοτ (1923) |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Κλείσιμο
Γεννήθηκε στην πόλη Νέικερκ της Ολλανδίας. Σπούδασε στη Στρατιωτική Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ και ως στρατιωτικός ιατρός υπηρέτησε στις Ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες. Αργότερα έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης, πόλη στην οποία απεβίωσε σε ηλικία 72 ετών.