Κοιλάδα του Πάδου
κοιλάδα στην Ιταλία / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Κοιλάδα του Πάδου (Pianura Padana ή Padania) είναι μείζον γεωμορφολογικό χαρακτηριστικό της βόρειας Ιταλίας. Διαμορφώνεται από τον ποταμό Πάδο που την διαρρέει. Εκτείνεται για 650 χιλιόμετρα, περίπου, με κατεύθυνση από δυσμάς προς ανατολάς –από τις δυτικές Άλπεις μέχρι την Αδριατική θάλασσα– και έχει έκταση 46.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Η ανατολική της πλευρά απολήγει στη Βενετική πεδιάδα που, στην πραγματικότητα, δεν σχετίζεται με τη λεκάνη απορροής του ποταμού Πάδου. Παρόλο που τα ποτάμια συστήματα των πεδινών περιοχών Βένετο και Φρίουλι δεν εκβάλλουν στον Πάδο, συνδυάζονται αποτελεσματικά δημιουργώντας ένα αδιάσπαστο σύνολο. [1]
Η κοιλάδα αποτελείται από επί μέρους αρχαία φαράγγια, που εκτείνονται από τα Απέννινα στο νότο μέχρι τις Άλπεις στο βορρά, συμπεριλαμβανομένης της Βόρειας Αδριατικής. Εκτός από τον Πάδο και τους παραποτάμους του η σημερινή επιφάνεια, μπορεί να θεωρηθεί ότι, περιλαμβάνει τους ποταμούς Σάβιο, Λαμόνε και Ρένο στα νότια και Άντιτζε, Μπρέντα, Πιάβε και Ταλιαμέντο στα βόρεια.
Το χαμηλότερο σημείο της κοιλάδας που διασχίζει ο Πάδος, εξαιρουμένων των παραποτάμων του, βρίσκεται στα 4 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας στην υποπεριοχή Πολέζινε (δέλτα γύρω από τη Φερράρα)˙ το υψηλότερο βρίσκεται στα 2.100 μέτρα, στις πηγές του ποταμού, στην επαρχία Κούνεο (Provincia Granda). Η κοιλάδα διασχίζεται από σημαντικό αριθμό παραποτάμων που ρέουν από τις Άλπεις στο βορρά και από τα Απέννινα στο νότο. Οι μεγαλύτεροι από αυτούς είναι οι Τάναρο, Σκρίβια, Τρέμπια, Πανάρο και Σέκια στο νότο, και Ντόρα Ριπάρια, Ντόρα Μπάλτεα, Σέσια, Τιτσίνο, Λάμπρο, Άντα, Όλιο και Μίντσο στο βορρά.