![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8f/Clodia_Metelli.jpg/640px-Clodia_Metelli.jpg&w=640&q=50)
Κλοδία (σύζυγος του Μέτελλου)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Kλοδία, λατιν.: Clodia, (γενν. ως Κλαυδία Τέταρτη, λατιν.: Claudia Quarta, π. το 95 ή 94 π.Χ.),[10] με τα παρωνύμια Quadrantaria ("Τέταρτο" [25 λεπτά], από το quadrantarius, το αντίτιμο μίας επίσκεψης στα δημόσια λουτρά), Nola ("Απρόθυμη", από το ρήμα nolo, σαρκαστική αναφορά στην υποτιθέμενη αδημονία της), Μedea Palatina ("Μήδεια του Παλατίνου" από τον Κικέρωνα, βλ. παρακάτω) και περιστασιακά αναφέρεται ως Clodia Metelli [11][12][13] (Κλοδία, σύζυγος του Μέτελλου), ήταν μία από τις τρεις γνωστές κόρες τού Ρωμαίου πατρίκιου Αππίου Κλαύδιου Πούλχερ.
Αυτό το λήμμα δεν ανήκει σε καμία κατηγορία. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας μία ή περισσότερες κατηγορίες σε αυτό. Αφαιρέστε αυτό το πρότυπο μόλις προσθέσετε κατηγορίες στη σελίδα. |
Κλοδία (σύζυγος του Μέτελλου) | |
---|---|
![]() | |
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Clodia (Λατινικά) |
Γέννηση | 95 π.Χ. (περίπου)[1] Αρχαία Ρώμη |
Θάνατος | 45 π.Χ. |
Παρατσούκλι | Quadrantaria και Lesbia |
Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Κόιντος Καικίλιος Μέτελλος Κέλερ[2][3][4] |
Σύντροφος | Ιούλιος Καίσαρ Γάιος Βαλέριος Κάτουλλος |
Τέκνα | Καικιλία Μετέλλα |
Γονείς | Άππιος Κλαύδιος Πούλχερ (ύπατος το 79 π.Χ.)[3][5] και Καικιλία Μετέλλα (κόρη του Βαλεαρικού)[6][7] |
Αδέλφια | Πόπλιος Κλόδιος Πούλχερ[2] Κλοδία Τέρτια[6][8] Κλαυδία Κουίντα Άππιος Κλαύδιος Πούλχερ (ύπατος το 54 π.Χ.)[6][9] Γάιος Κλαύδιος Πούλχερ |
Οικογένεια | Κλαύδιοι Πούλχροι |
![]() | |
δεδομένα |
Όπως πολλές άλλες γυναίκες της ρωμαϊκής ελίτ, η Κλοδία ήταν πολύ καλά μορφωμένη στα Ελληνικά και στη Φιλοσοφία, με ιδιαίτερο ταλέντο στη συγγραφή ποίησης.[11] Η ζωή της, που χαρακτηρίζεται ένα αέναο σκάνδαλο, απαθανατίζεται στα γραπτά τού Μάρκου Τύλιου Κικέρωνα και, γενικά πιστεύεται, στα ποιήματα τού Γάιου Βαλέριου Κάτουλλου.[14]