Κλαούντιο Μοντεβέρντι
Ιταλός συνθέτης, βιολιστής, διευθυντής ορχήστρας και ιερέας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Κλάουντιο Μοντεβέρντι (ιταλική προφορά ΔΦΑ: [ˈklaudjo monteˈverdi], Claudio Giovanni Antonio Monteverdi, Κρεμόνα, 15 Μαΐου 1567 - Βενετία, 29 Νοεμβρίου 1643) ήταν Ιταλός συνθέτης, μουσικός και Ρωμαιοκαθολικός ιερέας. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους συνθέτες της δυτικής μουσικής, ενώ το έργο του σηματοδοτεί τη μετάβαση από την μουσική της Αναγέννησης στο Μπαρόκ. Υπήρξε, μαζί με τον Κάρλο Τζεζουάλντο, ένας από τους σημαντικότερους μεταρυθμιστές στην εξέλιξη της μουσικού γλωσσικού ιδιώματος και της μουσικής έκφρασης. Συνέθεσε μια από τις πρώτες όπερες -τον Ορφέα- στην ιστορία της μουσικής, ενώ είχε την τύχη, σε αντίθεση με πλήθος άλλων συνθετών, να γνωρίσει μεγάλη επιτυχία και αναγνώριση στη διάρκεια της ζωής του.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Κλαούντιο Μοντεβέρντι | |
---|---|
Προφορά | |
Γέννηση | 15 Μαΐου 1567[1][2][3] Κρεμόνα[4][5][6] |
Θάνατος | 29 Νοεμβρίου 1643[7][2][3] Βενετία[4][5] |
Τόπος ταφής | Σάντα Μαρία Γκλοριόζα ντέι Φράρι |
Χώρα πολιτογράφησης | Βενετική Δημοκρατία |
Ιδιότητα | θεωρητικός της μουσικής, εκτελεστής βιόλας ντα γκάμπα, καθολικός ιερέας[8], κλασικός συνθέτης, τραγουδιστής[9], συνθέτης, συνθέτης όπερας, χορογράφος και μουσικολόγος |
Σύζυγος | Ester Exposito |
Αδέλφια | Giulio Cesare Monteverdi |
Κίνημα | Αναγεννησιακή μουσική και μπαρόκ μουσική |
Όργανα | Βιόλα ντα μπράτσο, Βιόλα ντα γκάμπα και εκκλησιαστικό όργανο[10] |
Είδος τέχνης | όπερα και μπαρόκ μουσική |
Καλλιτεχνικά ρεύματα | Αναγεννησιακή μουσική και μπαρόκ μουσική |
Σημαντικά έργα | Η Στέψη της Ποππαίας, Ορφέας, Η επιστροφή του Οδυσσέα στην πατρίδα και Il combattimento di Tancredi e Clorinda |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Σπούδασε με τον Μάρκο Αντόνιο Ιντζενιέρι, Μαέστρο του παρεκκλησίου του Καθεδρικού Ναού της Κρεμόνα και ήδη το 1582, στα 15 του, εξέδωσε μια συλλογή φωνητικής μουσικής, το Sacrae Cantiunculae. Ακολούθησαν τα Madrigali spirituali για τέσσερις φωνές (1583) και οι Canzonette για τρεις φωνές (Πρώτος Τόμος) και Madrigali για 5 φωνές (Πρώτος Τόμος, 1584 και Δεύτερος Τόμος το 1590).