Κελτική μυθολογία
From Wikipedia, the free encyclopedia
Με τον όρο Κελτική μυθολογία εννοείται το σώμα μύθων των κελτικών λαών σε όλο το εύρος της γεωγραφικής τους εξάπλωσης. Όσα γνωρίζουμε για την κελτική μυθολογία σταχυολογoύνται στο μεγαλύτερο τμήμα τους από τα βιβλία και τα χειρόγραφα της μεσαιωνικής Ιρλανδίας και της Ουαλίας. Αυτές οι λογοτεχνικές πηγές συμπληρώνονται από το εικονογραφικό και αρχαιολογικό αρχείο του προ-χριστιανικού κελτικού κόσμου της Εποχής του Σιδήρου, παράλληλα με τις εξωτερικές παρατηρήσεις για τους κελτικούς λαούς και τη δρυϊδική θρησκεία τους από μαρτυρίες που μετέφεραν αρχαίοι συγγραφείς όπως ο Ποσειδώνιος, ο Πλούταρχος και ο Ιούλιος Καίσαρας.
![]() |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Από αυτές τις διαφορετικές πηγές μπορούμε να αναπτύξουμε μερικώς την εικόνα ενός μαγικο-θρησκευτικού συστήματος που αντλεί ενίοτε στοιχεία σε ό,τι αφορά στις πρακτικές και τις πεποιθήσεις του εμφανώς από άλλα σημεία του ινδοευρωπαϊκού κόσμου κατά την τελευταία χιλιετία πριν την έλευση του Χριστιανισμού. Από μία άλλη άποψη, ιδιαίτερα από την οπτική γωνία της κελτικής παράδοσης της Ιρλανδίας, είναι επίσης δυνατό να διακρίνουμε σε αυτήν τη μυθολογική αφήγηση μια ασυνήθιστα περίπλοκη αισθητική και μεταφυσική σύλληψη, η οποία οφείλει ενδεχομένως την παρουσία της στα γηγενή στοιχεία της προϊστορικής Δύσης -συμπεριλαμβανομένων των πρώιμων μεγαλιθικών πολιτισμών της Παλαιολιθικής και της πρώιμης Εποχής του Χαλκού (3500 -1500 Π.Κ.Ε.).
Ο κελτικός μυθολογικός κόσμος είναι ουσιαστικά ανιμιστικός. Σε αυτόν τον κόσμο η κηδεμονεύουσα θεά, η αντιπροσώπευση της ζωής και της γονιμότητας του βασιλείου καταλάμβανε σημαντική θέση. Ο αρσενικός θεός, ο σύζυγος αυτής της θεϊκής ύπαρξης συνδεόταν στενότερα με τον ανθρώπινο κόσμο της φυλής και των διαφορετικών προγόνων του. Ο ζωικός συμβολισμός, πιθανή κληρονομιά των τοτεμικών θρησκευτικών μορφών, διαδραματίζει επίσης σημαντικό ρόλο στην κελτική διαμόρφωση του ιερού. Τέλος, ο κελτικός μυθολογικός κόσμος διαπερνάται από ένα πλήθος παράλληλων πραγματικοτήτων, γνωστές συλλογικά ως Άλλος κόσμος ή Αλλόκοσμος -όποιος τέμνει ενίοτε τον φυσικό κόσμο, δημιουργώντας σημεία εισόδου για τα μαγικά όντα και τη δημιουργία θαυμαστών φαινομένων.