Κατοικήσιμη ζώνη
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το όριο της κατοικήσιμης (φιλόξενης) ζώνης που διαθέτουν τα αστέρια καθορίζεται βάσει της θέσης της Γης στο Ηλιακό Σύστημα και την ποσότητα της ακτινοβολούμενης ενέργειας που λαμβάνει από τον Ήλιο.
Στην
Αστρονομία, την Βιοαστρονομία και την Αστροφυσική, η Περιαστρική Κατοικήσιμη Ζώνη (CHZ – Circumstellar Habitable Zone), ή απλά η Κατοικήσιμη Ζώνη, είναι η περιοχή γύρω από έναν αστέρα στην οποία η προσπίπτουσα ροή ακτινοβολίας θα επέτρεπε την παρουσία νερού σε υγρή φάση στην επιφάνεια ενός βραχώδους πλανήτη ή δορυφόρου. Με άλλα λόγια, έτσι ορίζεται η ζώνη απόστασης στην οποία ένας πλανήτης ή δορυφόρος πρέπει να βρίσκεται από τον κεντρικό αστέρα του, προκειμένου το νερό να είναι μόνιμα παρόν σε υγρή μορφή, ως προϋπόθεση για την ύπαρξη ζωή που μοιάζει με αυτήν στην επιφάνεια της Γης.
Λόγω της σημασίας του υγρού νερού για τη Γήινη βιόσφαιρα, η ύπαρξη της Περιαστρικής Κατοικήσιμης Ζώνης αποτελεί σημαντικό χαρακτηριστικό για την επίτευξη πλανητικής κατοικησιμότητας. Αυτό σημαίνει ότι είναι πιθανό, εντός αυτής της ζώνης, ένα ουράνιο σώμα να διαθέτει συνθήκες ευνοϊκές για την ανάπτυξη και την επιβίωση ζωής,[1][2][3][4][5] όπως η Γη.
Στον αγγλόφωνο κόσμο, η Περιαστρική Κατοικήσιμη Ζώνη αναφέρεται και ως «ζώνη Γκόλντιλοκς» («Goldilocks zone») ή «ζώνη της Χρυσομαλλούσας», από το παραμύθι «Goldilocks and the Three Bears», στο οποίο παίζει ρόλο η σωστή ισορροπία μεταξύ δύο άκρων, καθώς το ομώνυμο μικρό κορίτσι επιλέγει κάθε φορά τη μέση από τις 3 πιθανές επιλογές, απορρίπτοντας την πολύ μεγάλη και την πολύ μικρή.