Καστέλλο ντελ Βαλεντίνο

Το Καστέλλο ντελ Βαλεντίνο, ιταλ. Castello del Valentino, είναι ένα ιστορικό κτήριο βορειοδυτικά του Τορίνο, στην Ιταλία. Βρίσκεται στο Πάρκο ντελ Βαλεντίνο και είναι η έδρα του Τμήματος Αρχιτεκτονικής της Πολυτεχνικής Σχολής του Τορίνο. Ήταν μία από τις κατοικίες του βασιλικού Οίκου της Σαβοΐας και περιλαμβάνεται στον κατάλογο των Τόπων Παγκοσμίου Κληρονομίας της ΟΥΝΕΣΚΟ από το 1997.

Καστέλλο ντελ Βαλεντίνο
Το Καστέλλο ντελ Βαλεντίνο: στο βάθος η ανατολική πτέρυγα.
Είδος	σατώ[1], palazzo museum[2][3], θρησκευτικό μουσείο[4] και museum of a public entity[3]
Διεύθυνση	Viale Mattioli, 39, - Torino[5] και Viale Pierandrea Mattioli 39, 10125 Torino[2][3]
Γεωγραφικές συντεταγμένες
Διοικητική υπαγωγή	Τορίνο[6][2]
Χώρα	Ιταλία[6]
Ιδιοκτήτης	Πολυτεχνείο του Τορίνο
Όροφοι	4
Προστασία	ιταλικό πολιτισμικό αγαθό[5] και τμήμα μνημείου παγκόσμιας κληρονομιάς (από 1997)
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Ιστορία

Ο Εμμανουήλ-Φιλιβέρτος δούκας της Σαβοΐας αγόρασε το αρχαίο κάστρο, που υπήρχε εδώ, μετά από τη συμβουλή του Αντρέα Παλλάντιο. Το όνομα του κάστρου μνημονεύεται από το 1275 και μάλλον προέρχεται από τον Άγιο Βαλεντίνο, που τα λείψανά του βρίσκονται στον γειτονικό ναό.

Η τωρινή κατασκευή οφείλεται στην πριγκίπισσα Χριστίνα-Μαρία των Βουρβόνων (1606-1663), σύζυγο του Βίκτωρα-Αμεδαίου Α΄ (εγγονού του Εμμανουήλ-Φιλιβέρτου). που κατοίκησε εδώ από το 1630. Ο αρχιτέκτονας Κάρλο ντι Καστελλαμόντε ανακαίνισε δραστικά την κατασκευή, με τη βοήθεια του γιου του Αμεντέο ντι Καστελλαμόντε. Οι εργασίες ξεκίνησαν από το 1633 και διήρκεσαν ως το 1660.

Έχει σχήμα Π: είναι ένα ορθογώνιο χωρίς τη δυτική πλευρά, με τέσσερις πύργους, έναν σε κάθε γωνία. Η ευρεία εσωτερική αυλή έχει μαρμάρινο δάπεδο. Εκτός από το ισόγειο υπάρχουν δύο όροφοι· οι στέγες αποτελούν ψευδο-όροφο σε γαλλικό στυλ. H πρόσοψη φέρει έναν μεγάλο θυρεό του Οίκου της Σαβοΐας. Κάθε πλαϊνή πτέρυγα προεκτείνεται με μία στοά. Στη δυτική πλευρά που δεν έχει κτίσμα, υπάρχει κιγκλίδωμα. Στο ορθογώνιο κτήριο έχει προεκταθεί η ανατολική του πλευρά προς το νότο με μία πτέρυγα, κατά μήκος του ποταμού Πάδου.

Ελάσσονες μετατροπές έγιναν στις αρχές του 19ου αι. και επίσης τότε Γαλλικά στρατεύματα μετέφεραν την επίπλωση του 17ου αι, που είχε. Για το επόμενο ήμισυ του αιώνα το ανάκτορο ήταν σχεδόν εγκαταλελειμμένο και περιήλθε σε κατάσταση ερείπωσης. Το 1860 εκτελέστηκαν οι ανακαινίσεις, όταν επελέγη ως η έδρα του Τμήματος Μηχανικών. Τα πρόσφατα έτη αποκαταστάθηκε περισσότερο.

Σήμερα είναι το κεντρικό κτήριο του Τμήματος Αρχιτεκτονικής της Πολυτεχνικής Σχολής του Τορίνο. Οι Βοτανικοί Κήποι του Πανεπιστημίου του Τορίνο είναι ένας ιστορικός βοτανικός κήπος στην περιοχή του κάστρου.

Πηγές

• Κατάλογο Τόπων Παγκόσμιας Κληρονομίας της ΟΥΝΕΣΚΟ

Πινακοθήκη

• 
• 
• 
• 
• 

Παραπομπές

1. (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 7663. Ανακτήθηκε στις 23  Αυγούστου 2018.
2. «Indagine sui musei e le istituzioni similari». ISTAT 2020 survey on museums and similar institutions. 2022.
3. «Indagine sui musei e le istituzioni similari». ISTAT 2022 survey on museums and similar institutions. 2024.
4. Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ιταλίας: «Indagine sui musei e le istituzioni similari». ISTAT 2011 survey on museums and similar institutions. 28  Νοεμβρίου 2013.
5. catalogo.beniculturali.it.
6. (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 7663. Ανακτήθηκε στις 31  Ιουλίου 2018.