Κανονισμός Ενδεδειγμένου Παίκτη
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Κανονισμός Ενδεδειγμένου Παίκτη, γνωστός και ως Κανονισμός του Μπέκαμ, επιτρέπει στις ομάδες του Μέιτζορ Λιγκ Σόκερ (Major League Soccer, MLS) να υπογράψουν έως τρεις παίκτες που υπολογίζονται εκτός του ανώτατου ορίου συμβολαίων (είτε προσφέροντας στον παίκτη υψηλότερο μισθό είτε πληρώνοντας ένα ποσό μεταγραφής για τον παίκτη). Ο κανόνας, ο οποίος υιοθετήθηκε πριν από τη σεζόν 2007 του MLS, επιτρέπει στις ομάδες να ανταγωνίζονται για παίκτες αστέρες στη διεθνή αγορά ποδοσφαίρου. Ο κανονισμός είναι ένας από τους δύο μηχανισμούς με τους οποίους οι ομάδες του MLS μπορούν να υπερβούν το ανώτατο όριο συμβολαίων, ενώ ο άλλος είναι η κατανομή χρημάτων.
Ο κανονισμός πήρε ανεπίσημα το όνομα του Ντέιβιντ Μπέκαμ, εν αναμονή των ομάδων του MLS να υπογράψουν προσοδοφόρες συμφωνίες με διεθνώς αναγνωρισμένους παίκτες, αφού ο Μπέκαμ ξεκίνησε διαπραγματεύσεις για την ένταξη του σε ομάδα του πρωταθλήματος.[1][2] Ο Μπέκαμ ήταν ο πρώτος παίκτης που υπέγραψε με αυτόν τον κανονισμό, υπογράφοντας πενταετές συμβόλαιο με τους Λος Άντζελες Γκάλαξι με εγγυημένο ετήσιο μισθό 6,5 εκατομμυρίων δολαρίων.[3][4]