Κάστρο του Βω-λε-Βικόντ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το κάστρο Βω-λε-Βικόντ (γαλλικά: Le château de Vaux-le-Vicomte) βρίσκεται στο έδαφος της γαλλικής κοινότητας Μαινσί στο νομό Σεν-ε-Μαρν, 50 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του Παρισιού, κοντά στο Μελάν. Είναι κάστρο του 17ου αιώνα (1658-1661), που κατασκευάστηκε για τον υπουργό οικονομικών του Λουδοβίκου ΙΔ', τον Νικολά Φουκέ.
Κάστρο του Βω-λε-Βικόντ | |
---|---|
Vaux-le-Vicomte | |
Γενικές πληροφορίες | |
Είδος | σατώ[1][2] |
Αρχιτεκτονική | κλασική αρχιτεκτονική |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 48°33′55″N 2°42′51″E |
Διοικητική υπαγωγή | Μαινσί[1][2] και Μουαζεναί[1] |
Τοποθεσία | Garden of Château Vaux-le-Vicomte |
Χώρα | Γαλλία |
Έναρξη κατασκευής | 1656 |
Ολοκλήρωση | 17 Αυγούστου 1661 |
Ιδιοκτήτης | Νικολά Φουκέ, Edme Sommier, Patrice de Vogüé και Jean de Vogüé |
Αρχιτέκτονας | Λουί Λε Βω |
Χρηματοδότης | Νικολά Φουκέ |
Προστασία | κατηγοριοποιημένο ιστορικό μνημείο στη Γαλλία (από 1929)[1], κατηγοριοποιημένο ιστορικό μνημείο στη Γαλλία (από 1939)[1], κατηγοριοποιημένο ιστορικό μνημείο στη Γαλλία (από 1965)[1], κατηγοριοποιημένο ιστορικό μνημείο στη Γαλλία (από 1968)[1], κατηγοριοποιημένο ιστορικό μνημείο στη Γαλλία (από 1994)[1] και ενδεικτικός κατάλογος Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς (από 1996) |
Ιστότοπος | |
Επίσημος ιστότοπος | |
![]() | |
δεδομένα (π) |
Ο Φουκέ κάλεσε τους καλύτερους καλλιτέχνες της εποχής να χτίσουν αυτό το κάστρο: τον αρχιτέκτονα Λουί Λε Βω, τον ζωγράφο Σαρλ Λε Μπρεν, και τον κηπουρό Αντρέ Λε Νοτρ. Την ομάδα είχε ήδη χρησιμοποιήσει ο νεαρός Λουδοβίκος ΙΔ' για να χτίσει τις πτέρυγες στο κάστρο του Βανσέν το 1651-1653 και τους συγκέντρωσε ξανά για να χτίσουν το ανάκτορο των Βερσαλλιών, με πηγή έμπνευσης το κάστρο Βω-λε-Βικόντ.[3]
Το κάστρο, ένα αριστούργημα κλασσικής αρχιτεκτονικής των μέσων του 17ου αιώνα, έχει συνδεθεί με την τραγική μοίρα του πρώτου ιδιοκτήτη του. Σήμερα είναι το πιο σημαντικό ιδιωτικό ακίνητο στη Γαλλία [4] ταξινομημένο ως ιστορικό μνημείο [5]μετά την αγορά του τον Ιούλιο του 1875 από τον Αλφρέ Σομιέ, ο οποίος το αποκατέστησε.
Σήμερα αντιπροσωπεύει ετήσιο προϋπολογισμό 8 εκατομμυρίων ευρώ, απασχολεί 75 υπαλλήλους πλήρους απασχόλησης και μεταδίδει την ατμόσφαιρα του γαλλικού Μεγάλου αιώνα σε περισσότερους από 300.000 επισκέπτες κάθε χρόνο.