Κάρολος Β΄ της Αγγλίας
βασιλιάς της Αγγλίας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Kάρολος B΄ (αγγλ. Charles II of England, 29 Μαΐου 1630 – 6 Φεβρουαρίου 1685) του Οίκου των Στιούαρτ ήταν βασιλιάς της Αγγλίας, της Σκωτίας και της Ιρλανδίας.
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μετάφραση.
Αν θέλετε να συμμετάσχετε, μπορείτε να επεξεργαστείτε το λήμμα μεταφράζοντάς το ή προσθέτοντας δικό σας υλικό και να αφαιρέσετε το {{μετάφραση}} μόλις το ολοκληρώσετε. Είναι πιθανό (και επιθυμητό) το ξενόγλωσσο κείμενο να έχει κρυφτεί σαν σχόλιο με τα <!-- και -->. Πατήστε "επεξεργασία" για να δείτε ολόκληρο το κείμενο. |
Κάρολος Β΄ | |
---|---|
Ο Κάρολος Β΄ με το ένδυμα του Τάγματος της Περικνημίδας περ. 1675, όπως ζωγραφίσθηκε από τον Σερ Πήτερ Λήλυ. | |
Περίοδος | 30 Ιανουαρίου 1649 – 3 Σεπτεμβρίου 1651[1] |
Στέψη | 1 Ιανουαρίου 1651 |
Προκάτοχος | Κάρολος Α΄ |
Διάδοχος | Στρατιωτική κυβέρνηση με ηγέτη τον Τζορτζ Μονκ, 1ο Δούκα του Άλμπεμαρλ |
Βασιλιάς της Αγγλίας, της Σκωτίας, και Βασιλιάς της Ιρλανδίας) | |
Περίοδος | 29 Μαΐου 1660[2] – 6 Φεβρουαρίου 1685 |
Στέψη | 23 Απριλίου 1661 |
Προκάτοχος | Κάρολος Α΄ (de jure) Αγγλικό Συμβούλιο του Κράτους (de facto) |
Διάδοχος | Ιάκωβος Ζ΄ και Β΄ |
Γέννηση | 29 Μαΐου 1630 (1630-05-29) (Γρηγοριανό ημερολόγιο: 8 Ιουνίου 1630) Παλάτι του Αγίου Ιακώβου, Λονδίνο, Αγγλία |
Θάνατος | 6 Φεβρουαρίου 1685 (54 ετών) (Γρηγοριανό ημερολόγιο: 16 Φεβρουαρίου 1685) Παλάτι του Ουάιτχωλ, Αγγλία |
Τόπος ταφής | Αββαείο του Ουέστμινστερ, Λονδίνο |
Σύζυγος | Αικατερίνη της Μπραγκάνσα |
Επίγονοι | Λίστα
Τζέημς Σκοτ, 1ος Δούκας του Μόνμουθ
Σάρλοτ ΦιτζΡόυ, Κόμισσα του Γιάρμουθ Τσαρλς ΦιτζΤσάρλς, 1ος Κόμης του Πλύμουθ Τσαρλς Φιτζρόυ, 2ος Δούκας του Κλίβελαντ Κάθριν ΦιτζΤσάρλς Σάρλοτ Λη, Κόμισσα του Λίτσφιλντ Χένρυ ΦιτζΡόυ, 1ος Δούκας του Γκράφτον Τζορτζ ΦιτζΡόυ, 1ος Δούκας του Νορθάμπερλαντ Τσαρλς Μπώουκλερ, 1ος Δούκας του Σαιντ Ώλμπανς Τσαρλς Λέννοξ, 1ος Δούκας του Ρίτσμοντ Μαίρυ Τιούντορ |
Οίκος | Οίκος των Στιούαρτ |
Πατέρας | Κάρολος Α΄ της Αγγλίας |
Μητέρα | Ερριέττα Μαρία της Γαλλίας |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Ο πατέρας του, Κάρολος Α΄, εκτελέσθηκε στο Παλάτι του Ουάιτχολ στις 30 Ιανουαρίου 1649, ως αποκορύφωμα του Αγγλικού Εμφυλίου Πολέμου. Αν και το Κοινοβούλιο της Σκωτίας διακήρυξε τον Κάρολο Βασιλιά της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας στο Εδιμβούργο στις 5 Φεβρουαρίου 1649, το Αγγλικό Κοινοβούλιο αντίθετα πέρασε ένα ψήφισμα που έκανε κάθε τέτοια διακήρυξη στην Αγγλία και την Ιρλανδία παράνομη. Η Αγγλία εισήλθε στην περίοδο γνωστή ως Αγγλική Μεσοβασιλεία ή Αγγλική Κοινοπολιτεία και η χώρα ήταν μια de facto δημοκρατία, με ηγέτη τον Όλιβερ Κρόμγουελ. Ο Κρόμγουελ νίκησε τον Κάρολο στη Μάχη του Ουόρστερ στις 3 Σεπτεμβρίου 1651, και ο Κάρολος έφυγε στην ηπειρωτική Ευρώπη. Ο Κρόμγουελ έγινε ουσιαστικός δικτάτορας της Αγγλίας, της Σκωτίας και της Ιρλανδίας. Ο Κάρολος δαπάνησε τα επόμενα εννέα έτη σε εξορία στη Γαλλία, τις Ηνωμένες Επαρχίες και τις Ισπανικές Κάτω Χώρες.
Μια πολιτική κρίση που ακολούθησε το θάνατο του Κρόμγουελ το 1658 κατέληξε στην Παλινόρθωση της μοναρχίας και ο Κάρολος προσκλήθηκε να επιστρέψει στη Βρετανία. Στις 29 Μαΐου του 1660, στα 30ά του γενέθλια, έγινε δεκτός στο Λονδίνο με δημόσια επευφημία. Μετά το 1660, όλα τα νομικά έγγραφα χρονολογούντο σαν ο Κάρολος να είχε διαδεχθεί τον πατέρα του ως βασιλιάς το 1649.
Το Αγγλικό Κοινοβούλιο του Καρόλου ενεργοποίησε νόμους όπως ο Κώδικας Κλάρεντον, σχεδιασμένους για να καλύψουν τη θέση της επανιδρυμένης Εκκλησίας της Αγγλίας. Ο Κάρολος συναίνεσε στον Κώδικα Κλάρεντον, αν και ο ίδιος ευνοούσε μια πολιτική θρησκευτικής ανεκτικότητας.
Το μεγάλο θέμα εξωτερικής πολιτικής της πρώιμης βασιλείας του Καρόλου ήταν ο Δεύτερος Αγγλολλανδικός Πόλεμος. Το 1670, ο Κάρολος εισήλθε στο μυστικό σύμφωνο του Ντόβερ, μια συμμαχία με τον πρώτο του εξάδελφο, Λουδοβίκο ΙΔ΄ της Γαλλίας. Ο Λουδοβίκος συμφώνησε να βοηθήσει τον Κάρολο στον Τρίτο Αγγλοολλανδικό Πόλεμο και να πληρώσει μια σύνταξη σε αυτόν, και ο Κάρολος υποσχέθηκε μυστικά να μεταστραφεί στον Ρωμαιοκαθολικισμό σε μη προσδιορισμένη μελλοντική ημερομηνία.
Ο Κάρολος προσπάθησε να εισαγάγει τη θρησκευτική ελευθερία για τους Καθολικούς και τους Προτεστάντες αντιφρονούντες με τη Βασιλική Διακήρυξη Επιείκειας του 1672 (Royal Declaration of Indulgence), αλλά το Αγγλικό Κοινοβούλιο τον ανάγκασε να την αποσύρει. Το 1679, οι αποκαλύψεις του Τάιτους Όουτς για την υποτιθέμενη "Παπική Συνωμοσία" έγιναν η θρυαλλίδα για την Κρίση του Αποκλεισμού, όταν αποκαλύφθηκε ότι ο αδελφός του Καρόλου και διάδοχός του, (Ιάκωβος, Δούκας της Υόρκης), ήταν Καθολικός. Η κρίση έφερε τη γέννηση των κομμάτων των Ουίγων και των Τόρυ. Ο Κάρολος συντάχθηκε με τους Τόρυ, και μετά την αποκάλυψη της συνωμοσίας για τη δολοφονία του ίδιου και του αδελφού του Ιακώβου το 1683, αρκετοί ηγέτες των Ουίγων σκοτώθηκαν ή εξορίστηκαν. Ο Κάρολος διέλυσε το Αγγλικό Κοινοβούλιο το 1681, και κυβέρνησε μόνος μέχρι το θάνατό του στις 6 Φεβρουαρίου 1685. Ασπάσθηκε δε το Ρωμαιοκαθολικισμό στη νεκρική του κλίνη.
Ο Κάρολος ήταν κοινώς γνωστός ως ο «Εύθυμος Μονάρχης», μια αναφορά στη ζωτικότητα και τον ηδονισμό της αυλής του, και τη γενική ανακούφιση από την επιστροφή στην ομαλότητα μετά από πάνω από μια δεκαετία διακυβέρνησης από τον Όλιβερ Κρόμγουελ και τους Πουριτανούς. Η σύζυγος του Καρόλου, Αικατερίνη της Μπραγκάνσα, δεν γέννησε παιδιά, αλλά ο Κάρολος αναγνώρισε τουλάχιστον δώδεκα νόμιμα παιδιά από διάφορες ερωμένες. Καθώς τα νόθα τέκνα αποκλείονταν από τη διαδοχή, τον διαδέχθηκε ο αδελφός του Ιάκωβος.