Γάλλος ευγενής From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ιωάννης της Ορλεάνης (23 Νοεμβρίου 1402 - 24 Νοεμβρίου 1468) από τον Οίκο των Βαλουά-Ορλεάνης ήταν κόμης του Ντυνουά (Dunois) (1439-68) και του Λονγκεβίλ (Longueville) (1443-68).
Ιωάννης του Ντυνουά | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Jean de Dunois (Γαλλικά) |
Γέννηση | Φεβρουάριος 1403 Βασίλειο της Γαλλίας |
Θάνατος | 24 Νοεμβρίου 1468 Βασίλειο της Γαλλίας |
Τόπος ταφής | Basilica of Our Lady, Cléry |
Παρατσούκλι | Le bâtard d'Orléans |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Μέσα Γαλλικά[1] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός στρατιωτικός[2] |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Marie Louvet Marie d'Harcourt |
Τέκνα | François I, Duke of Longueville Catherine d'Orléans |
Γονείς | Λουδοβίκος Α΄ της Ορλεάνης και Mariette d'Enghien |
Αδέλφια | Μαργαρίτα της Ορλεάνης (1406-1466) Κάρολος Α΄ της Ορλεάνης Ιωάννης της Ορλεάνης (1399-1467) |
Οικογένεια | d:Q677513 |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Βαθμός/στρατός | ιπποτισμός |
Πόλεμοι/μάχες | Εκατονταετής Πόλεμος και League of the Public Weal |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Μεγάλος Θαλαμηπόλος της Γαλλίας (από 1439) |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ήταν νόθος γιος του Λουδοβίκου Α΄ δούκα της Ορλεάνης από την εκτός γάμου σχέση του με τη Μαριέτα του Ανγκιάν (Enghien)[3].
Το 1407 ο πατέρας του δολοφονήθηκε[4] και το 1415 ο ετεροθαλής αδελφός του Κάρολος Α΄ δούκας της Ορλεάνης αιχμαλωτίστηκε στην καταστρεπτική μάχη του Αζενκούρ και έμεινε φυλακισμένος για 25 έτη[4].
Στον εμφύλιο πόλεμο της εποχής του θείου του Καρόλου ΣΤ΄ της Γαλλίας, ο Ιωάννης πήρε το μέρος των Αρμανιάκ και οι Βουργουνδοί τον συνέλαβαν το 1418. Ελευθερώθηκε το 1420 και μπήκε στην υπηρεσία του διαδόχου Καρόλου, πολεμώντας στον Εκατονταετή Πόλεμο εναντίον των Άγγλων. Οδήγησε το Γαλλικό στρατό στην Ορλεάνη[4] και μαζί με την Ιωάννα της Λωρραίνης ανακούφισε τους πολιορκούμενους[4]. Την ακολούθησε στις εκστρατείες της του 1429 και συνέχισε και μετά το θάνατό της[4].
Ο Ιωάννης έλαβε μέρος στην τελετή στέψης του εξαδέλφου του Καρόλου Ζ΄. Το 1436 βοήθησε στην κατάληψη του Παρισιού. Ήταν προεξάρχων στην κατάκτηση της Γκυγιέν και της Νορμανδίας κατά τα τελευταία έτη του Εκατονταετούς Πολέμου. Έλαβε μέρος το 1440 στην εξέγερση των ευγενών (Praguerie) εναντίον του Καρόλου Ζ΄ και ήταν ο αρχηγός της Ομάδας του Δημοσίου Συμφέροντος εναντίον του Λουδοβίκου ΙΑ΄ της Γαλλίας το 1465· κάθε φορά ανακτούσε τελικά την εύνοια της Αυλής.
Το παρωνύμιό του bâtard d'Orléans ήταν σεβαστό: ο Ιωάννης ήταν εξάδελφος του Καρόλου Ζ΄ και ανέλαβε αρχηγός του Οίκου της Ορλεάνης κατά την αιμαλωσία του αδελφού του Καρόλου Α΄[4]. Όταν αυτός ελευθερώθηκε, του παραχώρησε την κομητεία του Ντυνουά (1439-68) και ο Κάρολος Ζ΄ τον έκανε κόμη του Λονγκεβίλ (1443-68)[4]. Επίσης ήταν κόμης του Περιγκόρ (1430-39) και Μορταίν (1424-25). Ο Ιωάννης έγινε ιππότης του Τάγματος του Ακανθόχοιρου[5].
Εμφανίζεται ως πρόσωπο στα θεατρικά έργα Ερρίκος ΣΤ΄ (1ο μέρος) του Σαίξπηρ, Αγ. Ιωάννης του Μπερνάρ Σω, Το κορίτσι της Ορλεάνης του Φ. Σίλλερ. Από το τελευταίο εμπνεύστηκαν οι όπερες Τζοβάννα ντ' Άρκο του Τζ. Βέρντι, Η κόρη της Ορλεάνης του Τσαϊκόφσκυ.
Το 1422 νυμφεύτηκε τη Μαρία Λουβέ, αλλά δεν απέκτησε απογόνους. Η Μαρία απεβίωσε το 1426.
Το 1439 έκανε δεύτερο γάμο με τη Μαρία του Αρκούρ[6], κυρία του Παρτεναί και είχε τέκνα:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.