Ιωάννης Δ΄ της Αιθιοπίας
Αυτοκράτορας της Αιθιοπίας τον 19ο αιώνα / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ιωάννης (Γιοάνες) Δ΄ (τιγκρ. ዮሓንስ ፬ይ, Rabaiy Yōḥānnes, γνωστός και ως Kahśsai, 11 Ιουλίου 1837 – 10 Μαρτίου 1889)[1] ήταν Αυτοκράτορας της Αιθιοπίας από το 1871 μέχρι τον θάνατό του το 1889 στη Μάχη του Γκαλαμπάτ. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του υπερασπίσθηκε επιτυχώς την Αιθιοπία έναντι μιας μεγάλης κλίμακας αιγυπτιακής εισβολής.
Ιωάννης Δ΄ της Αιθιοπίας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 11 Ιουλίου 1837 Αντόουα |
Θάνατος | 9 Μαρτίου 1889 Metemma |
Συνθήκες θανάτου | ανθρωποκτονία |
Χώρα πολιτογράφησης | Αιθιοπία |
Θρησκεία | Αιθιοπική Ορθόδοξη Εκκλησία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Αμχαρική γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | στρατιωτικός |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Araya Selassie Yohannes Mengesha Yohannes |
Οικογένεια | Σολομανική δυναστεία |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Αυτοκράτορας της Αιθιοπίας (1871–1889) |
Βραβεύσεις | Order of Solomon |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Στη νεότητά του είχε εξεγερθεί κατά του Αυτοκράτορα Θεοδώρου Β΄, ωστόσο όταν απέκτησε εξουσία τη δεκαετία του 1860 διετήρησε τη βασική πολιτική του Θεοδώρου, αυτή της συνεχιζόμενης ενοποιήσεως της χώρας. Εφάρμοσε μια πολιτική περιοδειών σε ολόκληρες περιφέρειες και συναντήσεων με κυβερνήτες. Βοήθησε τους Βρετανούς στην Αβυσσηνιακή εκστρατεία τους, η οποία κατέληξε στην αυτοκτονία του Θεοδώρου. Ο Ιωάννης θεωρούσε το Ισλάμ εμπόδιο για τη σταθερότητα του κράτους και εργάσθηκε για την ενίσχυση της κυριαρχίας του Χριστιανισμού στην Αιθιοπία. Στην εξωτερική πολιτική είχε διαφωνίες και στρατιωτικές συγκρούσεις τόσο με τον Ισμαήλ Πασά της Αιγύπτου, όσο και με τον Μουχάμαντ Αχμάντ του Σουδάν κατά τη διάρκεια του Πολέμου του Μαχντί.