Ιστορία των Ούννων
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Ιστορία των Ούννων καλύπτει την περίοδο από πριν από την πρώτη τους ασφαλή καταγεγραμμένη εμφάνιση στην Ευρώπη γύρω στο 370 μ.Χ., μέχρι μετά την διάλυση της αυτοκρατορίας τους γύρω στο 469. Οι Ούννοι πιθανότατα εισήλθαν στη Δυτική Ασία λίγο πριν από το 370, από την Κεντρική Ασία: κατάκτησαν για πρώτη φορά τους Γότθους και τους Αλανούς, ωθώντας μια σειρά από φυλές να αναζητήσουν καταφύγιο μέσα στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Τα επόμενα χρόνια, οι Ούννοι κατέκτησαν τις περισσότερες Γερμανικές και Σκυθικές φυλές εκτός των συνόρων της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Επίσης ξεκίνησαν εισβολές τόσο στις ασιατικές επαρχίες της Ρώμης, όσο και στην αυτοκρατορία των Σασσανιδών το 375. Κάτω από τον Ουλντίν, τον πρώτο Ούννο κυβερνήτη που αναφέρεται σε πηγές της εποχής, οι Ούννοι ξεκίνησαν την πρώτη ανεπιτυχή, μεγάλης κλίμακας επιδρομή στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία στην Ευρώπη το 408. Από την δεκαετία του 420 οι Ούννοι ηγήθηκαν από τους αδελφούς Οκτάρ και Ρουγκά, οι οποίοι συνεργάστηκαν και απειλούσαν τους Ρωμαίους. Μετά το τέλος τού Ρουγκά το 435, οι ανιψιοί του Μπλέντα και Αττίλας έγιναν οι νέοι κυβερνήτες των Ούννων, και ξεκίνησαν μια επιτυχημένη επιδρομή στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, πριν κάνουν ειρήνη και εξασφαλίσουν ετήσιο φόρο τιμής και εμπορικές επιδρομές σύμφωνα με τη συνθήκη του Μαργκού. Ο Αττίλας φαίνεται να σκότωσε τον αδελφό του, και έγινε ο μόνος κυβερνήτης των Ούννων το 445. Εξουσίαζε για τα επόμενα οκτώ χρόνια, ξεκινώντας μια καταστροφική επιδρομή στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία το 447, ακολουθούμενη από μια εισβολή στην Γαλατία το 451. Ο Αττίλας θεωρείται παραδοσιακά ότι ηττήθηκε στη Γαλατία στη μάχη των Καταλαυνικών Πεδίων, ωστόσο μερικοί μελετητές θεωρούν ότι η μάχη ήταν ισοπαλία ή νίκη των Ούννων. Το επόμενο έτος, οι Ούννοι εισέβαλαν στην Ιταλία, και δεν αντιμετώπισαν σοβαρή αντίσταση ώσπου να γυρίσουν πίσω.
Η κυριαρχία των Ούννων στη βαρβαρική Ευρώπη θεωρείται παραδοσιακά ότι κατέπεσε ξαφνικά μετά το τέλος τού Αττίλα, έναν χρόνο μετά την εισβολή στην Ιταλία. Οι ίδιοι οι Ούννοι συνήθως θεωρείται ότι εξαφανίστηκαν μετά το θάνατο τού γιου του Ντενγκιζίτς το 469. Ωστόσο, μερικοί μελετητές έχουν υποστηρίξει ότι οι Βούλγαροι, ιδιαίτερα, δείχνουν υψηλό βαθμό συνέχειας με τους Ούννους. Ο Χιουν Τζιν Κιμ έχει υποστηρίξει, ότι οι τρεις κύριες γερμανικές φυλές που προέκυψαν από την Αυτοκρατορία των Ούννων, οι Γεπίδες, οι Οστρογότθοι και οι Σκίροι, ήταν όλες βαριά εξουννισμένες και μπορεί να είχαν Ούννους αντί ιθαγενείς ηγεμόνες, ακόμη και μετά το τέλος της κυριαρχίας των Ούννων στην Ευρώπη.
Είναι πιθανό οι Ούννοι να ήταν άμεσα ή έμμεσα υπεύθυνοι για την πτώση της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, και έχουν άμεσα ή άμεσα συνδεθεί με την κυριαρχία των Τουρκικών φυλών στην Ευρασιατική στέππα μετά τον 4ο αι.