Ιστορία της αεροπορίας
ιστορία του σχεδιασμού, της ανάπτυξης, της παραγωγής, της λειτουργίας και της χρήσης των αεροσκαφών / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η ιστορία της αεροπορίας εκτείνεται σε πάνω από δύο χιλιάδες χρόνια, από τις πρώτες μορφές αεροπορίας, τους χαρταετούς και τα άλματα από πύργους, στην υπερηχητική πτήση που γίνεται, από βαρύτερα από τον αέρα αεριωθούμενα αεροσκάφη.
Το πέταγμα του χαρταετού στην Κίνα χρονολογείται πολλές χιλιάδες χρόνια π.Χ. και εξαπλώθηκε αργά σε όλο τον κόσμο. Θεωρείται ως ένα από τα πλέον πρώιμα είδη πτήσης ανθρώπινης κατασκευής.
Το όνειρο για μια πτήση του Λεονάρντο ντα Βίντσι τον 15ο αιώνα εκφράστηκε μέσω αρκετών λογικών αλλά μη επιστημονικών σχεδίων, αν και δεν προσπάθησε να κατασκευάσει κάποιο από αυτά.
Η ανακάλυψη του αερίου υδρογόνου τον 18ο αιώνα οδήγησε στην εφεύρεση του αεροστάτου υδρογόνου, την ίδια περίπου περίοδο που οι αδελφοί Μονγκολφιέ ανακάλυψαν εκ νέου το αερόστατο θερμού αέρα και ξεκίνησαν τις επανδρωμένες πτήσεις.[1] Διάφορες θεωρίες μηχανικής από φυσικούς την ίδια περίοδο, με πιο αξιοσημείωτα τη δυναμική των υγρών και τους νόμους της κίνησης του Νεύτωνα, οδήγησαν στη θεμελίωση της σύγχρονης αεροδυναμικής, με κύριο εκπρόσωπο τον Σερ Τζορτζ Κέιλι.
Τα αερόστατα, τόσο τα ελεύθερης πτήσης όσο και τα προσδεμένα, ξεκίνησαν να χρησιμοποιούνται για στρατιωτικούς σκοπούς από τα τέλη του 18ου αιώνα, με τη γαλλική κυβέρνηση να εγκαθιδρύει Εταιρείες Αεροστάτων κατά τη διάρκεια της Επανάστασης.[2]
Ο όρος aviation (αεροπορία στα αγγλικά), ουσιαστικό δράσης το οποίο πηγάζει από τη λατινική λέξη avis «πουλί» με το επίθεμα -ation σημαίνει δράση ή εξέλιξη, επινοήθηκε το 1863 από τον Γάλλο πρωτοπόρο Γκιλόμ Ζόζεφ Γκάμπριελ ντε Λα Λαντέλ (1812–1886) στο έργο του « Aviation ou Navigation aérienne sans ballons » (Αεροπορία ή αεροπλοΐα χωρίς αερόστατα).[3][4] Στα ελληνικά η λέξη αεροπορία, προέρχεται από το ουσιαστικό αεροπόρος ο οποίος είναι αυτός που διασχίζει τον αέρα.[5]
Τα πειράματα με ανεμόπτερα αποτέλεσαν τα θεμέλια των βαρύτερων από τον αέρα σκαφών, και μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα οι εξελίξεις στην τεχνολογία των κινητήρων και την αεροδυναμική έδωσαν για πρώτη φορά τη δυνατότητα εκτέλεσης μηχανοκίνητων πτήσεων. Το σύγχρονο αεροπλάνο με τη χαρακτηριστική ουρά του καθιερώθηκε το 1909 και έκτοτε στην ιστορία κατέστη συνδεδεμένο με την ανάπτυξη ολοένα και περισσότερο ισχυρών κινητήρων.
Τα πρώτα μεγάλα σκάφη του αέρα ήταν τα άκαμπτα πηδαλιουχούμενα αερόστατα στα οποία πρωτοστάτησαν τα Ζέπελιν, και σύντομα έγιναν συνώνυμα με τα αερόπλοια και κυριάρχησαν στις πτήσεις μεγάλης απόστασης μέχρι τη δεκαετία του 1930, όταν τα μεγάλα ιπτάμενα πλοία έγιναν δημοφιλή. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τα ιπτάμενα πλοία αντικαταστάθηκαν με τη σειρά τους από τα αεροπλάνα, και ο νέος και εξαιρετικά ισχυρός κινητήρας αεριώθησης έφερε την επανάσταση τόσο στα αεροπορικά ταξίδια όσο και τη στρατιωτική αεροπορία.
Στο τελευταίο μέρος του 20ού αιώνα η πρόοδος των ψηφιακών ηλεκτρονικών οδήγησε σε μεγάλη πρόοδο στα όργανα πτήσης και τα ημιαυτόματα συστήματα. Ο 21ος αιώνας ξεκίνησε με τη μεγάλης κλίμακας χρήση μη επανδρωμένων drone για στρατιωτική, πολιτική και ψυχαγωγική χρήση. Μέσω ψηφιακών συστημάτων ελέγχου, μπόρεσαν να κατασκευαστούν τα εκ φύσεως ασταθή αεροσκάφη όπως η ιπτάμενες πτέρυγες.