Ινφάντες της Αραγωνίας

Ο όρος Ινφάντες της Αραγωνίας (ισπανικά: Infantes de Aragón, καταλανικά: Infants d'Aragó) περιλαμβάνει τα τέκνα του γάμου του μονάρχη της δυναστείας των Τραστάμαρα που βασίλεψε στο Στέμμα της Αραγωνίας, Φερδινάνδου Α΄ της Αντεκέρα και της συζύγου του, Ελεονόρας της Αλμπουκέρκης. Αποτέλεσαν μια ισχυρή ομάδα στα εσωτερικά πράγματα του Στέμματος της Καστίλης, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ιωάννη Β΄. Αυτοί ήταν οι:

• Αλφόνσος (1396-1458), μετέπειτα Αλφόνσος Ε΄ της Αραγώνας

• Ιωάννης (1398-1479), μετέπειτα Ιωάννης Β΄ της Αραγώνας

• Μαρία της Αραγωνίας (1403-1445), παντρεύτηκε τον Ιωάννη Β΄ της Καστίλλης

• Ερρίκος της Τραστάμαρα (1400-1445), δούκας της Μπιγιένα, κόμης της Αλμπουκέρκης, του Εμπούριες και μάγιστρος του τάγματος του Σαντιάγο

• Ελεονόρα της Αραγωνίας, σύζυγος του βασιλιά Εδουάρδου Α΄ της Πορτογαλίας

• Πέτρος (1406-1438), κόμης της Αλμπουρκέκης και δούκας του Νότο.

Το Infantes of Aragon (δεξιόστροφα από την κορυφή): Αλφόνσο, Χουάν, Μαρία, Ενρίκε, Λεονόρ, Πέδρο.

Μετά τον θάνατο του πατέρα τους το 1416 και την ανάδειξη του Αλφόνσου ως μονάρχη του Στέμματος της Αραγώνας, οι δύο εναπομείναντες γιοι του Φερδινάνδου έβαλαν ως στόχο την επιβολή τους στα εσωτερικά της Καστίλης, δεδομένου ότι και οι δύο ήταν καστιλιανοί και η περιουσία και τα συμφέροντά τους εντοπίζονταν στην Καστίλη. Ο εύπιστος και αδύναμος καστιλιανός μονάρχης, πρώτος εξάδελφός τους Ιωάννης Β' της Καστίλης δεν στάθηκε ιδιαίτερο εμπόδιο, τουλάχιστον στα πρώτα χρόνια της βασιλείας του. Το 1420, ο Ερρίκος είχε ήδη υπό τον έλεγχό του την κυβέρνηση της Καστίλης, μετά από το λεγόμενο «πραξικόπημα της Τορδεσίγιας» το 1420. Τον ίδιο χρόνο, η αδελφή των ινφαντών παντρεύτηκε τον καστιαλιανό βασιλιά. Η αντίδραση των καστιλιανών ευγενών, που συντάχθηκαν γύρω από τον Άλβαρο ντε Λούνα, υποχρέωσε τον καστιλιανό βασιλιά να αποπέμψει τους Ινφάντες και το 1429 προκάλεσε τον Πόλεμο των Ινφαντών.^[1]

Ο Ιωάννης Β' χρησιμοποίησε τις στρατηγικές ικανότητες του ευγενή Άλβαρο ντε Λούνα. Μετά από μια πρώτη ανεπιτυχή εκστρατεία, οι Ινφάντες κατανικήθηκαν από τον ίδιο στη μάχη του Ολμέδο το 1445 που έληξε τον πόλεμο.^[1] Ωστόσο ο Άλβαρο ντε Λούνα έμεινε για λίγο στην εξουσία. Η επιβολή της αραγωνικής πλευράς των Τραστάμαρα ολοκληρώθηκε με το γάμο της κόρης του Ιωάννη Β΄, Ισαβέλλας με τον Φερδινάνδο Β΄ της Αραγώνας και τον απόλυτο σχεδόν έλεγχο που αυτός άσκησε στην Καστίλη μέχρι τον θάνατό του.

Παραπομπές

1. «guerra dels Infants d'Aragó | Enciclopèdia.cat». www.enciclopedia.cat. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2015.

Πηγές

• McKaye, A. "Infantes of Aragon", in E.M. Gerli (editor) (2003), Medieval Iberia: an encyclopedia, Λονδίνο: Routledge