![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/94/Cirrhosis_high_mag.jpg/640px-Cirrhosis_high_mag.jpg&w=640&q=50)
Ηπατονεφρικό σύνδρομο
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το ηπατονεφρικό σύνδρομο (ΗΝΣ) είναι μια απειλητική για τη ζωή κατάσταση, που χαρακτηρίζεται από ταχεία έκπτωση της νεφρικής λειτουργίας σε άτομα με κίρρωση ή κεραυνοβόλο ηπατική ανεπάρκεια. Είναι συνήθως θανατηφόρο, εκτός και αν πραγματοποιηθεί μεταμόσχευση ήπατος, αν και διάφορες θεραπείες, όπως η αιμοκάθαρση, μπορούν να προλάβουν την εξέλιξη της νόσου.
Ηπατονεφρικό σύνδρομο | |
---|---|
Ταξινόμηση | |
![]() Η παθολογία του ήπατος μεταβάλλεται στο ΗΝΣ, ενώ η ιστολογία του νεφρού είναι φυσιολογική. Η πάνω εικόνα αποτελεί μια τριχρωματική χρώση κίρρωσης του ήπατος που αποτελεί την συνηθέστερη αιτία του ΗΝΣ. Η κάτω εικόνα αποτελεί μια χρώση PAS φυσιολογικής ιστολογίας νεφρού. | |
ICD-10 | K76.7 |
ICD-9 | 572.4 |
DiseasesDB | 5810 |
MedlinePlus | 000489 |
eMedicine | med/1001 article/907429 |
MeSH | D006530 |
ΗΝΣ μπορεί να αναπτύξουν άτομα με κίρρωση(ανεξαρτήτως αιτιολογίας), σοβαρή αλκοολική ηπατίτιδα ή κεραυνοβόλο ηπατική ανεπάρκεια, και συνήθως εμφανίζεται όταν η ηπατική λειτουργία εκπίπτει ταχέως στο πλαίσιο μιας οξείας βλάβης, όπως λοίμωξη, αιμορραγία ΓΕΣ ή κατάχρηση διουρητικών φαρμάκων. Το ΗΝΣ είναι μια σχετικά κοινή επιπλοκή της κίρρωσης, αφού εμφανίζεται στο 18% των κιρρωτικών εντός ενός έτους από τη διάγνωση και στο 39% των κιρρωτικών εντός πέντε ετών από τη διάγνωση. Πιστεύεται ότι η έκπτωση της ηπατικής λειτουργίας προκαλεί μεταβολές στην κυκλοφορία του εντέρου, τη ροή αίματος και τον αγγειακό τόνο των νεφρών. Η νεφρική ανεπάρκεια στο ΗΝΣ, λοιπόν, είναι συνέπεια αυτών των μεταβολών στη ροή του αίματος, παρά της άμεσης προσβολής του νεφρού. Η διάγνωση του ηπατονεφρικού συνδρόμου γίνεται με εργαστηριακές εξετάσεις σε άτομα που είναι ευπαθή σε αυτό. Υπάρχουν δύο τύποι ηπατονεφρικού συνδρόμου: το ΗΝΣ τύπου 1 συνοδεύεται από μία ταχέως εξελισσόμενη έκπτωση της νεφρικής λειτουργίας, ενώ το ΗΝΣ τύπου 2 σχετίζεται με ασκίτη (συλλογή υγρού στην περιτοναϊκή κοιλότητα), που δεν βελτιώνεται με τη χορήγηση συνηθισμένων διουρητικών φαρμάκων.
Ο κίνδυνος θανάτου στο ηπατονεφρικό σύνδρομο είναι πολύ υψηλός· η θνητότητα ατόμων με ΗΝΣ τύπου 1 είναι πάνω από 50% και σε σύντομο χρονικό διάστημα, όπως φαίνεται από αναδρομικές μελέτες. Μακροπρόθεσμα, μόνη θεραπευτική λύση είναι η μεταμόσχευση ήπατος. Κατά τη διάρκεια της αναμονής για μόσχευμα, οι ασθενείς με ΗΝΣ συχνά λαμβάνουν άλλες θεραπείες, που βελτιώνουν τις ανωμαλίες στον αγγειακό τόνο, όπως υποστηρικτική θεραπεία με φάρμακα ή διασφαγιτιδική ενδοηπατική πυλαιοσυστηματική αναστόμωση (TIPS), που ελαττώνει την αρτηριακή πίεση στην πυλαία φλέβα. Ορισμένοι ασθενείς μπορεί να χρειαστούν αιμοκάθαρση για την υποστήριξη της νεφρικής λειτουργίας ή μια νεότερη τεχνική, που καλείται ηπατική κάθαρση και χρησιμοποιώντας ένα κύκλωμα κάθαρσης με μεμβράνες αλβουμίνης, απομακρύνει τοξίνες που κανονικά καθαίρονται από το ήπαρ, προσφέροντας κατ' αυτόν τον τρόπο εξωσωματική ηπατική υποστήριξη μέχρι τη μεταμόσχευση.