Ηθική αλληγορία (θεατρικό είδος)
Είδος του μεσαιωνικού θεάτρου με ηθικοπλαστικό χαρακτήρα / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ηθική αλληγορία ή Ηθικολογία είναι μια μορφή δράματος του μεσαιωνικού θεάτρου με ηθικοπλαστικό ή θρησκευτικό-δογματικό χαρακτήρα που αναπτύχθηκε τον Ύστερο Μεσαίωνα, ιδιαίτερα κατά τον 15ο και 16ο αιώνα, στην Ευρώπη. Ήταν αλληγορικά έργα στα οποία οι χαρακτήρες ήταν προσωποποιημένες αφηρημένες έννοιες που αντιπροσώπευαν κακίες ή αρετές, όπως τη λαγνεία, τη φιλαργυρία, αλλά και τη φιλανθρωπία ή το έλεος και προσπαθούσαν να πείσουν τον πρωταγωνιστή, που αντιπροσώπευε έναν ανθρώπινο χαρακτήρα, είτε προς το καλό είτε προς το κακό. Η πλοκή αυτών των έργων ακολουθεί το μοτίβο «πειρασμός, πτώση και λύτρωση του ήρωα».[1]
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4e/Everyman-death.jpg/280px-Everyman-death.jpg)
Έχοντας αναπτυχθεί από τα μεσαιωνικά θρησκευτικά Μυστήρια και Θαύματα, αντιπροσώπευαν μια στροφή προς μια πιο κοσμική βάση για το ευρωπαϊκό θέατρο. Άκμασαν σε όλη την Ευρώπη, κυρίως στην Αγγλία, στη Γαλλία και στη Γερμανία.[2]