![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/58/Joan_Maragall_1903.jpg/640px-Joan_Maragall_1903.jpg&w=640&q=50)
Ζοάν Μαραγάλ
Καταλανός συγγραφέας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ζοάν Μαραγάλ ι Γκορίνα (Joan Maragall i Gorina, Βαρκελώνη, 10 Οκτωβρίου 1860 - 20 Δεκεμβρίου 1911) ήταν Καταλανός λογοτέχνης, ένας εκ των σημαντικότερων προσωπικοτήτων της σύγχρονης καταλανικής λογοτεχνίας και του καταλανικού μοντερνισμού και ο πρώτος κλασικός ποιητής των καταλανικών γραμμάτων του 20ού αιώνα.[1]
Ζοάν Μαραγάλ | |
---|---|
![]() | |
Γέννηση | 10 Οκτωβρίου 1860 Βαρκελώνη |
Θάνατος | 20 Δεκεμβρίου 1911, 1910 Βαρκελώνη |
Επάγγελμα/ ιδιότητες | ποιητής, μεταφραστής, συγγραφέας και δημοσιογράφος |
Υπηκοότητα | Ισπανία |
Σύζυγος(οι) | Clara Noble i Malvido |
Τέκνα | Jordi Maragall i Noble, Ernest Maragall i Noble, Joan-Anton Maragall i Noble, Helena Maragall Noble, Maria Maragall i Noble, Eulàlia Maragall i Noble, Josep Maragall i Noble, Clara Maragall i Noble, Anna Maragall i Noble, Guillem Maragall i Noble, Raimon Maragall i Noble, Elvira Maragall i Noble και Gabriel Maragall i Noble |
![]() | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Υπήρξε μέλος της καταλανικής διανόησης της Βαρκελώνης της Καταλανικής Αναγέννησης. Είναι γνωστός ως ποιητής αλλά στην πραγματικότητα έγραψε πάνω από 450 πεζά κείμενα μεταξύ των οποίων πρόλογοι, βιογραφίες, άρθρα και δοκίμια. Ως δημοσιογράφος συνεργάστηκε με τις εφημερίδες Diario de Barcelona και La Veu de Catalunya και κατάφερε να έχει μεγάλη κοινωνική απήχηση τόσο στα ανώτερα και μέσα όσο και στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα της Βαρκελώνης των τελών του 19ού αιώνα. Οι επιρροές του στην καταλανική λογοτεχνία εντοπίζονται στους περισσότερους ποιητές του 20ού αιώνα όπως ο Σαλβαδό Εσπρίου και ο Ζοζέπ Μαρία Σεγάρα.[1]
Με τη μετάφραση στα καταλανικά των Γκαίτε, Νίτσε, Νοβάλις και έτερων Γερμανών ποιητών έφερε πιο κοντά την Καταλονία στην Ευρωπαϊκή ποίηση. Όσον αφορά τις ατομικές του πεποιθήσεις, ο Μαραγάλ ήταν χριστιανός και υπέρ της πολιτικής δράσης και συμμετοχής στην πολιτική ζωή. Ταυτιζόταν με τον ιβηρισμό, την ιδέα ένωσης όλων των λαών της Ιβηρικής και τον αμοιβαίο σεβασμό των διαφορετικών εθνικών και γλωσσικών χαρακτηριστικών του καθενός.[2] Το αρχείο του ποιητή φυλάσσεται σε ειδικό τομέα της Βιβλιοθήκης της Καταλονίας.