Πολωνός συνθέτης From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ζμπίγκνιεφ Πράισνερ (πολωνικά: Zbigniew Antoni Preisner, πραγματικό όνομα: Ζμπίγκνιεφ Άντονι Κοβάλσκι, Zbigniew Antoni Kowalski, 20 Μαΐου 1955)[5][6] είναι Πολωνός συνθέτης. Θεωρείται μεγάλος συνθέτης ταινιών του κινηματογράφου, γνωστός για το έργο του με το σκηνοθέτη Κριστόφ Κισλόφσκι.
| Ζμπίγκνιεφ Πράισνερ | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Zbigniew Preisner (Πολωνικά) |
| Ψευδώνυμο | Van den Budenmayer[1] |
| Γέννηση | 20 Μαΐου 1955 Μπιέλσκο - Μπιάλα |
| Εθνικότητα | Πολωνική |
| Χώρα πολιτογράφησης | Πολωνική |
| Σπουδές | Γιαγκιελόνιο Πανεπιστήμιο |
| Ιδιότητα | συνθέτης μουσικών θεμάτων για κινηματογραφικές ταινίες[2][3], συνθέτης και μουσικός |
| Είδος τέχνης | μουσικοσυνθέτης |
| Καλλιτεχνικά ρεύματα | νεορομαντισμός |
| Σημαντικά έργα | Η διπλή ζωή της Βερόνικα, Τριλογία του Κισλόφσκι |
| Βραβεύσεις | Χρυσό Μετάλλιο για Αξία στον Πολιτισμό - Gloria Artis, Silver Bear for an outstanding single achievement[4], Βραβείο Σεζάρ Καλύτερης πρωτότυπης μουσικής επένδυσης (1995), Βραβείο Σεζάρ Καλύτερης πρωτότυπης μουσικής επένδυσης (1996), Βραβείο Φριντέρικ και Αξιωματικός του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας (24 Απριλίου 2012) |
| Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ζμπίγκνιεφ Πράισνερ γεννήθηκε στο Μπιέλσκο-Μπιάλα (Bielsko-Biała) κοντά στην Κρακοβία στη νότια Πολωνία στις 20 Μαΐου το 1955.[7] Σπούδασε Ιστορία και Φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο της Κρακοβίας, όμως γρήγορα τον κέρδισε η μουσική. Ο Π. έχει συνδεθεί με τη μουσική που έγραψε για αρκετές ταινίες του Κριστόφ Κισλόφκι: "Δεκάλογος", "Η διπλή ζωή της Βερόνικα", Τρία χρώματα: "Μπλε ταινία", "Κόκκινη ταινία" και "Λευκή ταινία". Τα σχετικά άλμπουμ που κυκλοφόρησαν υπολογίζεται ότι έχουν πουλήσει πάνω από 2 εκατ. αντίτυπα παγκοσμίως. Έχει γράψει επίσης τη μουσική για ταινίες σκηνοθετών όπως οι Άντονι Κράουζ, Εκτόρ Μπαμπένκο, Λουί Μαλ, Τόμας Βίντεμπεργκ κ.ά., ενώ έχει επενδύσει με τη μουσική του και παραγωγές της βρετανικής τηλεόρασης. Ξεχωριστό έργο στη δισκογραφία του θεωρείται το άλμπουμ-αφιέρωμα στη μνήμη του Κισλόφκι με τον τίτλο" Ρέκβιεμ για τον φίλο μου", που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1998, στις ηχογραφήσεις του οποίου συμμετείχαν η Συμφωνική Ορχήστρα της Βαρσοβίας, η Χορωδία Δωματίου Βαρσοβίας και η σοπράνο Ελζμπιέτα Τοβάρνικα. Έχει κερδίσει πολλά διεθνή βραβεία, ανάμεσα στα οποία και την Αργυρή Άρκτο του κινηματογραφικού φεστιβάλ του Βερολίνου (1998) και το βραβείο Σεζάρ της Γαλλικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (1995, 1996), της οποίας είναι μέλος.[5]
Ο Ζμπίγκνιεφ Πράισνερ αν και δεν είχε διδαχθεί ποτέ επίσημα μαθήματα μουσικής, ο ίδιος ήταν αυτοδίδακτος[8], ακούγοντας και αντιγράφοντας μουσική από δίσκους. Το συνθετικό του ύφος αποτελεί μια ευδιάκριτα εναλλακτική μορφή έκφρασης του νεορομαντισμού του. Επηρεάστηκε φανερά από τους συνθέτες του πολωνικού ρομαντισμού και επίσης τους: Νικκολό Παγκανίνι (Panganini) και Γιάν Σιμπέλιους (Jean Sibelius).[9]
Ο Πράισνερ είναι γνωστός για τη μουσική που συνέθεσε για τις ταινίες σε σκηνοθεσία του συναδέλφου του, Κριστόφ Κισλόφσκι. Το τραγούδι του για την ενοποίηση της Ευρώπης, βασισμένο στο ελληνικό κείμενο της Α` Επιστολής προς Κορινθίους του Αποστόλου Παύλου, με τίτλο: "Ο Ύμνος της Αγάπης"[10], αποδίδεται σε ένα χαρακτήρα μιας των ταινιών της τριλογίας: "Τα τρία Χρώματα" του Κισλόφσκι, την "Μπλε", διαδραματίζοντας σπουδαίο πρωταγωνιστικό ρόλο στην ιστορία.
Δεν πέρασε πολύς καιρός από τότε που συνάντησε το πρόσωπο-σταθμό στη ζωή του, το σκηνοθέτη Κριστόφ Κισλόφσκι και το σεναριογράφο Κριστόφ Πιέσιεβιτς, συνθέτοντας μουσική για την ταινία: «No End».
Ακολούθησε η συνεργασία με τον «Δεκάλογο», δραματική τηλεοπτική σειρά 10 επεισοδίων που κέρδισε βραβεία στις Κάννες, και με τη «Η Διπλή ζωή της Βερόνικα», ταινία που ‘μελετά’ τις παράξενα συνδεδεμένες ζωές δυο προσώπων, τη Βερόνικα στην Πολωνία και τη Βερονίκ στη Γαλλία. Ο Πράισνερ κάποιες φορέςσυνέθετε μουσική χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο: Van den Budenmayer, ένα φανταστικό Ολλανδό συνθέτη.[11] Επίσης, αυτή η συνεργασία δημιούργησε την τριλογία: «Τα Τρία Χρώματα».[Σημ 1] Εκείνη την εποχή (αρχές του 1990) ο Πράισνερ ανέλαβε από τον παραγωγό Φράνσις Φορντ Κόπολα να συνθέσει μουσική για το : «The Secret Garden»[12] (1993- μυστικός κήπος), οικογενειακή σειρά βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Φράνσες Χότζσον Μπάρνετ.
Η στενή φιλία και συνεργασία του Πράισνερ με το σκηνοθέτη Κριστόφ Κισλόφσκι[8] συνδέθηκε με ένα μεγαλεπήβολο στόχο : Να εκφράσουν την ιστορία μιας ζωής σε ένα κοντσέρτο που θα το εκτελούσαν για πρώτη φορά παγκόσμια στην Ακρόπολη. Το όνειρο αυτό δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, γιατί πρόλαβε ο θάνατος τον σκηνοθέτη[13]
Όταν πέθανε ο σκηνοθέτης Κισλόφσκι το 1996, ο Preisner κυκλοφόρησε το πρώτο μεγάλης κλίμακας ορχηστρικό έργο: «Ρέκβιεμ για το φίλο μου» προς τιμήν του.
Αν και πολύ στενά συνδεδεμένος με τον Κισλόφσκι, συνεργάστηκε και με άλλους σκηνοθέτες, κερδίζοντας ένα Βραβείο Σεζάρ Καλύτερης πρωτότυπης μουσικής επένδυσης το 1996 για το έργο του: "Élisa" του Jean Becker. Έχει κερδίσει μια σειρά από άλλα βραβεία, συμπεριλαμβανομένων ενός ακόμη Σεζάρ το 1994 για τα: "Τρία Χρώματα: Κόκκινο'' και μια Αργυρή Άρκτο του 47ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου για την ταινία του 1997: "The Island On Bird Street''[14]
Το 1998, το Ρέκβιεμ για το φίλο μου, το πρώτο μεγάλης κλίμακας έργο του Preisner δεν γράφτηκε για την ταινία, πρεμιέρα. Αυτό προοριζόταν αρχικά ως αφηγηματικό έργο γραμμένο από τον Κριστόφ Πιέσιεβιτς σε σκηνοθεσία Κισλόφσκι, αλλά έγινε μνημείο για τον Κισλόφσκι μετά το θάνατο του σκηνοθέτη. Το "Lacrimosa" από αυτό το Ρέκβιεμ εμφανίζεται στο:The Tree of Life ( Το δέντρο της ζωής ) του Terrence Malick . Το "Dies Irae" από αυτό το Ρέκβιεμ εμφανίζεται στην ταινία La Grande Bellezza, σε σκηνοθεσία Πάολο Σορεντίνο. Ο Preisner συνέθεσε το μουσικό θέμα για το: People's Century, ένα μνημειώδες ντοκιμαντέρ με 26-μέρη που γίνονται το 1994 από κοινού, από το τηλεοπτικό δίκτυο BBC στο Ηνωμένο Βασίλειο και το τηλεοπτικό δίκτυο PBS των ΗΠΑ. Έχει επίσης εργαστεί με τον σκηνοθέτη Τόμας Βίντερμπεργκ στην ταινία του 2003: It's All about Love ( Όλα για την αγάπη ). Έκανε την ενορχήστρωση στο άλμπουμ του David Gilmour 2006: "An Island" καθώς και πρόσθετες ενορχηστρώσεις για το σόου στα ναυπηγεία του Γκντανσκ, στο οποίο διηύθυνε τη Βαλτική Φιλαρμονική Ορχήστρα, γεγονός που τεκμηριώθηκε από το άλμπουμ: "Live in Gdańsk" (2008). Ένα από τα τελευταία έργα του συνθέτη ονομάζεται: «Σιωπή, νύχτα & όνειρα» είναι ένα νέο έργο του Zbigniew Preisner, ένα μεγάλης κλίμακας έργο για ορχήστρα, χορωδία και σολίστ, βασισμένη σε κείμενα από το βιβλίο του Ιώβ. Η πρώτη ηχογράφηση, κυκλοφόρησε το 2007 με την τραγουδίστρια των Madredeus, Τερέζα Salgueiro και το μικρό σοπράνο Thomas Cully από την παιδική χορωδία Libera.[5]
Ο Πράισνερ συνέθεσε μουσική για αρκετές ταινίες.[15] Ενδεικτικά αναφέρονται :
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
