χημική ένωση From Wikipedia, the free encyclopedia
Η ζικονοτίδη[1] (αγγλ. ziconotide) είναι πεπτίδιο με περίπλοκη χημική δομή, που αποτελεί φυσικό προϊόν, και η οποία έχει αναπτυχθεί ως φαρμακευτική δραστική ουσία που πωλείται με την εμπορική ονομασία Prialt.[2]
Κλινικά δεδομένα | |
---|---|
Προφορά | /zaɪˈkɒnoʊtaɪd/ zy-KON-oh-tyd |
AHFS/Drugs.com | monograph |
Δεδομένα άδειας |
|
Κατηγορία ασφαλείας κύησης |
|
Οδοί χορήγησης | Ενδοραχιαία |
Κυκλοφορία | |
Κυκλοφορία |
|
Φαρμακοκινητική | |
Βιοδιαθεσιμότητα | 50% |
Βιολογικός χρόνος ημιζωής | 2.9 to 6.5 ώρες |
Απέκκριση | <1% ούρα |
Κωδικοί | |
Αριθμός CAS | 107452-89-1 |
Κωδικός ATC | N02BG08 |
PubChem | CID 16135415 |
IUPHAR/BPS | 2536 |
ChemSpider | 17291932 |
UNII | 7I64C51O16 |
KEGG | D06363 |
ChEMBL | CHEMBL1201418 |
Συνώνυμα | SNX–111 |
Χημικά στοιχεία | |
Χημικός τύπος | C102H172N36O32S7 |
Μοριακή μάζα | 2.639,14 g·mol−1 |
CSCC[C@@H]1NC(=O)[C@H](CC(C)C)NC(=O)[C@H](CCCNC(=N)N)NC(=O)[C@H](CO)NC(=O)[C@@H]2CSSC[C@@H]3NC(=O)[C@H](CO)NC(=O)CNC(=O)[C@H]([C@@H](C)O)NC(=O)[C@H](CSSC[C@H](N)C(=O)N[C@@H](CCCCN)C(=O)NCC(=O)N[C@@H](CCCCN)C(=O)NCC(=O)N[C@@H](C)C(=O)N[C@@H](CCCCN)C(=O)N2)NC(=O)[C@H](CSSC[C@@H](C(N)=O)NC(=O)[C@H](CCCCN)NC(=O)CNC(=O)[C@H](CO)NC(=O)[C@H](CCCNC(=N)N)NC3=O)NC(=O)[C@H](CC(=O)O)NC(=O)[C@H](Cc2ccc(O)cc2)NC1=O | |
InChI=1S/C102H172N36O32S7/c1-50(2)34-63-91(161)127-62(26-33-171-5)90(160)129-64(35-53-22-24-54(143)25-23-53)92(162)130-65(36-78(148)149)93(163)135-72-48-175-173-45-69(80(108)150)133-86(156)58(18-8-12-29-105)121-76(146)39-117-85(155)66(41-139)131-88(158)61(21-15-32-114-102(111)112)126-96(166)70-46-176-177-47-71(97(167)132-68(43-141)95(165)125-60(87(157)128-63)20-14-31-113-101(109)110)134-89(159)59(19-9-13-30-106)123-81(151)51(3)119-74(144)37-115-83(153)56(16-6-10-27-103)120-75(145)38-116-84(154)57(17-7-11-28-104)124-82(152)55(107)44-172-174-49-73(137-98(72)168)99(169)138-79(52(4)142)100(170)118-40-77(147)122-67(42-140)94(164)136-70/h22-25,50-52,55-73,79,139-143H,6-21,26-49,103-107H2,1-5H3,(H2,108,150)(H,115,153)(H,116,154)(H,117,155)(H,118,170)(H,119,144)(H,120,145)(H,121,146)(H,122,147)(H,123,151)(H,124,152)(H,125,165)(H,126,166)(H,127,161)(H,128,157)(H,129,160)(H,130,162)(H,131,158)(H,132,167)(H,133,156)(H,134,159)(H,135,163)(H,136,164)(H,137,168)(H,138,169)(H,148,149)(H4,109,110,113)(H4,111,112,114)/t51-,52+,55-,56-,57-,58-,59-,60-,61-,62-,63-,64-,65-,66-,67-,68-,69-,70-,71-,72-,73-,79-/m0/s1 Key:BPKIMPVREBSLAJ-QTBYCLKRSA-N | |
(verify) |
Ονομάζεται επίσης και ενδορραχιαία ζικονοτίδη (ITZ) λόγω της οδού χορήγησής της και αποτελεί έναν άτυπο αναλγητικό παράγοντα για την ανακούφιση του έντονου και χρόνιου πόνου. Προέρχεται φυσικά από το είδος Conus magus, ένα σαλιγκάρι, και χημικώς είναι συνθετική μορφή ενός πεπτιδίου ω-κωνοτοξίνης.[3] Αξιοσημείωτα, είναι 1.000 φορές πιο ισχυρή ως παυσίπονο από τη μορφίνη.
Τον Δεκέμβριο του 2004, η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ ενέκρινε τη ζικονοτίδη ως έγχυση στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό χρησιμοποιώντας ένα σύστημα ενδορραχιαίας αντλίας.
Η ζικονοτίδη προέρχεται από μια σπάνια τοξίνη που απαντάται στο είδος σαλιγκαριού Conus magus.
Οι επιστήμονες έχουν ενθουσιαστεί από τις επιπτώσεις των χιλιάδων χημικών ουσιών στις τοξίνες των θαλάσσιων σαλιγκαριών από τις αρχικές έρευνες στα τέλη της δεκαετίας του 1960, ιδίως σε μελέτες από τον ερευνητή Baldomero Olivera. Ο Olivera, καθηγητής βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα, εμπνεύστηκε από αφηγήσεις για τις θανατηφόρες επιπτώσεις αυτών των τοξινών από την παιδική του ηλικία στις Φιλιππίνες.
Η ζικονοτίδη ανακαλύφθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1980 από τον ερευνητή του Πανεπιστημίου της Γιούτα, Michael McIntosh,[4] όταν μόλις είχε τελειώσει το γυμνάσιο και δούλευε στο εργαστήριο με τον καθηγητή Baldomero Olivera.[5]
Η ζικονοτίδη αναπτύχθηκε σε τεχνητά παρασκευασμένο φάρμακο από την φαρμακευτική εταιρεία Elan Corporation. Εγκρίθηκε προς πώληση με το όνομα Prialt από την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ στις 28 Δεκεμβρίου 2004 και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις 22 Φεβρουαρίου 2005. Η Azur Pharma απέκτησε το 2010 τα παγκόσμια δικαιώματα χρήσης και αξιοποίησης του Prialt.
Η ζικονοτίδη είναι υδρόφιλο μόριο που είναι ελεύθερα διαλυτό στο νερό και είναι πρακτικά αδιάλυτο στον μεθυλ-τ-βουτυλαιθέρα. Δρα ως επιλεκτικός αναστολέας διαύλων ασβεστίου με περιορισμένη τάση τύπου Ν.[6][7]
Αυτή η δράση αναστέλλει την απελευθέρωση νευροχημικών ουσιών όπως το γλουταμινικό οξύ, το πεπτίδιο που σχετίζεται με το γονίδιο της καλσιτονίνης (CGRP) και την ουσία P στον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό, με αποτέλεσμα την ανακούφιση από τον πόνο.[7]
Λόγω των σοβαρών παρενεργειών ή της έλλειψης αποτελεσματικότητας, όταν χορηγείται μέσω πιο κοινών οδών, όπως από του στόματος ή ενδοφλεβίως, η ζικονοτίδη πρέπει να χορηγείται ενδοραχιαία, δηλαδή απευθείας στο νωτιαίο υγρό.
Δεδομένου ότι αυτή είναι η πιο ακριβή και επεμβατική μέθοδος χορήγησης φαρμάκων και εμπεριέχει επιπρόσθετους κινδύνους από μόνη της, η θεραπεία με ζικονοτίδη θεωρείται[8] κατάλληλη μόνο για τη διαχείριση για τον σοβαρό χρόνιο πόνο σε ασθενείς για τους οποίους απαιτείται ενδορραχιαία (IT) θεραπεία και οι οποίοι είναι δυσανεκτικοί ή ανθεκτικοί σε άλλη θεραπεία, όπως συστηματικά αναλγητικά, συμπληρωματικές θεραπείες ή μορφίνη ΙΤ.[9] Η έρευνα συνεχίζεται για να προσδιοριστεί εάν η ζικονοτίδη μπορεί να σκευαστεί με τρόπο που να επιτρέπει τη χορήγησή της με ευκολότερα μέσα.[10][11]
Ωστόσο, αυτό πρέπει να σταθμιστεί έναντι του υψηλού επιπέδου διαχείρισης του πόνου, τόσο ως προς τον βαθμό όσο και ως προς την διάρκεια, και την προφανή έλλειψη ανοχής[12] και άλλα σημάδια εξάρτησης [13] ακόμη και μετά από παρατεταμένη θεραπεία μαζί με την ανάγκη για εναλλακτικές λύσεις.
Η ζικονοτίδη αντενδείκνυται, επίσης, για ασθενείς με ορισμένες προϋπάρχουσες ψυχικές διαταραχές (π.χ. ψύχωση) λόγω των ενδείξεων ότι είναι πιο πιθανές οι σοβαρές παρενέργειες.
Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες παρενέργειες είναι ζάλη, ναυτία, σύγχυση, νυσταγμός και πονοκέφαλος.
Άλλες αρνητικές δράσεις μπορεί να περιλαμβάνουν αδυναμία, υπερτονία, αταξία, ανώμαλη όραση, ανορεξία, υπνηλία, αστάθεια στα πόδια, ίλιγγος, κατακράτηση ούρων, κνησμός, αυξημένη εφίδρωση, διάρροια, ναυτία, έμετος, εξασθένηση, πυρετός, μυϊκή ακαμψία, σπασμοί, μυϊκοί σπασμοί, σπασμοί μυών, άγχος, αμνησία, τρόμος, εξασθένηση της μνήμης και επαγόμενες ψυχιατρικές διαταραχές.
Άλλες ανεπιθύμητες παρενέργειες που είναι λιγότερο συχνές, αλλά εξακολουθούν να είναι κλινικά σημαντικές, περιλαμβάνουν ακουστικές και οπτικές παραισθήσεις, σκέψεις αυτοκτονίας, οξεία νεφρική ανεπάρκεια, κολπική μαρμαρυγή, καρδιαγγειακό ατύχημα, σήψη, νέα ή επιδεινούμενη κατάθλιψη, παράνοια, αποπροσανατολισμό, μηνιγγίτιδα και επιληπτικές κρίσεις.
Επομένως, αντενδείκνυται σε άτομα με ιστορικό ψύχωσης, σχιζοφρένειας, κλινικής κατάθλιψης και διπολικής διαταραχής. Πρόσφατα περιστατικά που υποδηλώνουν σύνδεση μεταξύ της ενδορραχιαίας θεραπείας με ζικονοτίδη και του αυξημένου κινδύνου αυτοκτονίας οδήγησαν σε εκκλήσεις για αυστηρή ψυχιατρική παρακολούθηση των ασθενών ώστε να αποφευχθεί η αυτοκτονία σε ευάλωτα άτομα.[14]
Δεν υπάρχει γνωστό αντίδοτο.
Η ζικονοτίδη είναι ένα πεπτίδιο με την εξής αλληλουχία αμινοξέων: H- Cys - Lys - Gly -Lys-Gly- Ala -Lys-Cys- Ser - Arg - Leu - Met - Tyr - Asp -Cys-Cys- Thr -Gly- Ser -Cys -Arg-Ser-Gly-Lys-Cys-NH2 (CKGKGAKCSRLMYDCCTGSCRSGKC-NH2).
Περιέχει 3 δισουλφιδικούς δεσμούς (Cys1-Cys16, Cys8-Cys20 και Cys15-Cys25).
Το φάρμακο κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας από τη Neurex Corp., αμερικανική εταιρεία που εξαγοράστηκε το 1998 από την Élan Corporation της Ιρλανδίας.
Τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας στις ΗΠΑ που έχουν εκχωρηθεί στην Elan περιλαμβάνουν τα εξής: US 5,859,186, US 5,795,864, US 5,770,690, US 5,587,454 και US 5,587,454.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.