Εντεύθεν των Άλπεων Γαλατία
Ρωμαϊκή επαρχία / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Εντεύθεν των Άλπεων Γαλατία (λατινικά: Gallia cisalpina) ήταν Ρωμαϊκή επαρχία (203 π.Χ. - 42 π.Χ.), καταλάμβανε τα εδάφη της σημερινής Βόρειας Ιταλίας και διοικείτο από Αντιστράτηγο με έδρα τη Μούτινα (η σημερινή Μόντενα).[1] Κατακτήθηκε από την Ρωμαϊκή Δημοκρατία την δεκαετία του 220 π.Χ., ανακηρύχτηκε Ρωμαϊκή επαρχία (81 π.Χ.), ο Ιούλιος Καίσαρ την ενσωμάτωσε στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία (42 π.Χ.).[2][3] Ο πληθυσμός της είχε Κελτική καταγωγή και ήταν γνωστοί σαν οι "Γαλάτες που ζούσαν στις Άλπεις", γρήγορα αφομοιώθηκε πολιτισμικά από τους Ρωμαίους.[4] Η Εντεύθεν των Άλπεων Γαλατία χωριζόταν σε δύο τμήματα : την "Υποπαδανία" και την "Υπερπαδανία", νότια και βόρεια αντίστοιχα του ποταμού Πάδου. Η Ρωμαϊκή επαρχία του 1ου αιώνα π.Χ. συνόρευε στα βόρεια και δυτικά με τις Άλπεις, στα νότια έφτανε μέχρι την Πλασέντα στον ποταμό Πάδο, τα Απέννινα όρη και τον ποταμό Ρουβίκωνα και στα ανατολικά μέχρι την Αδριατική Θάλασσα.[5] Οι κάτοικοι της "Υποπαδανίας" δέχτηκαν τον τίτλο του "Ρωμαίου πολίτη" (49 π.Χ.) και κατόπιν ολόκληρη η περιοχή χωρίστηκε ανάμεσα στις τέσσερις από τις 11 περιοχές της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.[6] Η "Υποπαδανία" ενσωματώθηκε στην "Περιοχή 8", η Λιγυρία στην "Περιοχή 9", η Βενετία και η Ίστρια στην "Περιοχή 10" και η "Υπερπαδανία" στην "Περιοχή 11".[7]