Ισπανός γλωσσολόγος From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Εμίλιο Αλάρκος Λιοράκ (Emilio Alarcos Llorach, Σαλαμάνκα, 22 Απριλίου 1922 – Οβιέδο, 26 Ιανουαρίου 1998) ήταν Ισπανός ακαδημαϊκός, γλωσσολόγος και φιλόλογος. Θεωρείται ο εισηγητής στην Ισπανία των ευρωπαϊκών ρευμάτων του λειτουργισμού και του δομισμού. Υπήρξε μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας της Ισπανίας και της Ακαδημίας της Αστουριανικής Γλώσσας.
Εμίλιο Αλάρκος | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 22 Απριλίου 1922[1][2] Σαλαμάνκα[3] |
Θάνατος | 26 Ιανουαρίου 1998[1][4][2] Οβιέδο |
Αιτία θανάτου | έμφραγμα του μυοκαρδίου |
Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
Χώρα πολιτογράφησης | Ισπανία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά[5][6] Αστουριανή γλώσσα |
Εκπαίδευση | διδάκτωρ |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Βαγιαδολίδ University of Madrid |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | γλωσσολόγος[7] διδάσκων πανεπιστημίου φιλόλογος συγγραφέας λατινολόγος |
Εργοδότης | Πανεπιστήμιο του Οβιέντο |
Περίοδος ακμής | 1944 |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Josefina Martínez Álvarez |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | καθηγητής πανεπιστημίου[8] |
Βραβεύσεις | Μεγαλόσταυρος του Αστικού Τάγματος του Αλφόνσου Ι΄ του Σοφού (1987)[9] επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Βαγιαδολίδ (1990)[10] επίτιμο διδακτορικό του Πανεπιστημίου της Σαλαμάνκα επίτιμο διδακτορικό του Πανεπιστημίου της Βαλένθια (1996)[11] honorary doctorate of Seville University (13 Μαΐου 1998) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Σπούδασε αρχικά στο Βαγιαδολίδ και έπειτα στο Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης υπό τον Ντάμασο Αλόνσο. Έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα στη Ρομανική Φιλολογία το 1947. Με την παραμονή του στη Βέρνη και τη Βασιλεία ήρθε σε επαφή με την ευρωπαϊκή γλωσσολογία της εποχής, την οποία θα μετέφερε σύντομα στην Ισπανία. Κατείχε την έδρα Ιστορικής Γραμματικής στο Πανεπιστήμιο του Οβιέδο. Έχοντας λάβει την υποστήριξη των Σαμουέλ Ζίλι Γκάγια, Αντόνιο Τοβάρ και Μανουέλ Αλκόν (οι δύο τελευταίοι στενοί φίλοι του φρανκιστή πολιτικού Ραμόν Σεράνο Σουνιέρ) εντάχθηκε στη Βασιλική Ακαδημία το 1973. Ιδεολογικά υπήρξε φιλελεύθερος και διανοητικά ανεξάρτητος και υπέρμαχος της επιστημονικότητας, με αποτέλεσμα πολλάκις υπήρξε θύμα λεκτικών επιθέσεων από μέλη του καθεστώτος.[12]
Όπως και τα υπόλοιπα μέλη της Ισπανικής Σχολής Γλωσσολογίας δεν διαχώρισε ποτέ τη γλωσσολογία από τη φιλολογία, κάτι που γίνεται εμφανές από τις πολυάριθμες δημοσιεύσεις και το ποιητικό του έργο. Όσον αφορά την γλωσσολογία, αρχικά επηρεάστηκε από τον Γλωσσολογικό Κύκλο της Πράγας, έπειτα από τη Σχολή της Κοπεγχάγης και τέλος από τον λειτουργισμό του Αντρέ Μαρτινέ. Αναφορικά με τη φιλολογία και την λογοτεχνική κριτική, αρχολήθηκε με ποιητές όπως τον Μπλας ντε Οτέρο, Άνχελ Γκονθάλεθ, Ντάμασο Αλόνσο και Χόρχε Γκιγιέν.[12]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.