Εθνικιστική παράταξη (Ισπανικός Εμφύλιος)
αντιμαχόμενη ομάδα του Ισπανικού Εμφύλιου Πολέμου / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η εθνικιστική παράταξη (ισπανικά: Bando nacional) ήταν μια κύρια αντιμαχόμενη ομάδα του Ισπανικού Εμφύλιου Πολέμου[1].[2] Αποτελούνταν από μια ευρεία ποικιλία πολιτικών ομάδων που υποστήριξαν το ισπανικό πραξικόπημα του Ιουλίου του 1936, στα οποία περιλαμβάνονται η Φάλαγγα, το κόμμα Ceda και δύο αντίπαλοι μοναρχικοί διεκδικητές (Αλφονσιστές και Καρλιστές)[3]. Το 1937 όλες οι ομάδες συγχωνεύτηκαν στην Φάλαγγα[4]. Ο κύριος ηγέτης από του πραξικοπήματος του 1936, ο Στρατηγός Φρανθίσκο Φράνκο, θα ηγηθεί αυτής της ομάδας καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου και αργότερα θα γίνει ο μοναδικός ηγέτης της Ισπανίας από το 1939 έως το 1975, οπότε και θα αποβιώσει[5]. Το όνομα Εθνικιστές ή Εθνικοί χρησιμοποιούνταν κυρίως από τα μέλη και τους υποστηρικτές αυτής της ομάδας, ενώ οι αντίπαλοί τους τους χαρακτήριζαν με τον όρο φασίστες ή σεκταριστές.
Ο όρος "εθνικιστές" ή "εθνικοί" επινοήθηκε από τον Γιόζεφ Γκέμπελς[6] μετά την επίσκεψη της αντάρτικης ισπανικής αντιπροσωπίας υπό την ηγεσία του Φρανσίσκο Αράντς ζητώντας πολεμικό υλικό στις 24 Ιουλίου 1936, προκειμένου να δώσει ένα μανδύα νομιμότητας στη ναζιστική γερμανική βοήθεια. Οι ηγέτες των ανταρτών, οι οποίοι είχαν ήδη εκφραστεί ως «Σταυροφόροι» από τον επίσκοπο της Salamanca Enrique Pla y Deniel χρησιμοποίησαν επίσης τον όρο Cruzada για την εκστρατεία τους.[7][8]