Εγιαλέτι της Ρούμελης
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το εγιαλέτι της Ρούμελης[1] (οθωμανικά τουρκικά: ایالت روم ایلی, Eyālet-i Rūm-ėli),[2] γνωστό και ως μπεηλερμπεηλίκι της Ρούμελης, ήταν επαρχία πρώτου επιπέδου (μπεηλερμπεηλίκι και έπειτα εγιαλέτι) της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που περιλάμβανε το μεγαλύτερο μέρος των Βαλκανίων (Ρούμελη). Για το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας του ήταν επίσης η μεγαλύτερη και σπουδαιότερη επαρχία της αυτοκρατορίας. Πρωτεύουσα αρχικά ήταν η Αδριανούπολη, έπειτα η Σόφια και τέλος το Μοναστήρι. Η έκταση της περιοχής το 19ο αιώνα ήταν 48.119 τετραγωνικά μίλια (124.630 τετραγωνικά χιλιόμετρα).[3]
Γρήγορες Πληροφορίες Εγιαλέτι της Ρούμελης, 1365–1867 ...
Εγιαλέτι της Ρούμελης | |
---|---|
1365–1867 | |
Χώρα | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
Πρωτεύουσα | Αδριανούπολη, Σόφια και Μπίτολα |
Διοίκηση | |
• Επικεφαλής | μπεηλέρμπεης της Ρούμελης |
Έκταση | 124,63 km² |
Πληθυσμός | 2.700.000 (1844) |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°1′0″N 21°20′0″E |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Κλείσιμο