![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/37/Mercedes-Benz_300_SLR_1986-08-16.jpg/640px-Mercedes-Benz_300_SLR_1986-08-16.jpg&w=640&q=50)
Δυστύχημα στον αγώνα του Λε Μαν (1955)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το δυστύχημα στον αγώνα των 24 ωρών του Λε Μαν συνέβη κατά τη διάρκεια του ομώνυμου αγώνα, στις 11 Ιουνίου 1955, όταν αγωνιζόμενο αυτοκίνητο ενεπλάκη σε σύγκρουση, ο οδηγός του έχασε τον έλεγχο και το όχημα κυριολεκτικά «απογειώθηκε» και επέπεσε σε εξέδρα των θεατών.[1] Το δυστύχημα χαρακτηρίζεται ως το πλέον καταστροφικό στην ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού ως σήμερα.[2] Το αυτοκίνητο ήταν μια Μερτσέντες 300SL, την οποία οδηγούσε ο Πιέρ Λεβέ (Pierre Levegh), το πραγματικό όνομα του οποίου ήταν Πιέρ Μπουιγιέν (Pierre Bouillin), ο οποίος σκοτώθηκε μαζί με 83 θεατές. Ύστερα από αυτό το ατύχημα, η Μερτσέντες αποσύρθηκε από όλους τους αγώνες αυτοκινήτου ως το 1989, ενώ ορισμένες χώρες προσωρινά απαγόρευσαν ολοσχερώς τους αγώνες αυτοκινήτου στο έδαφός τους, όπως η Γαλλία, η Γερμανία, η Ισπανία, η Ελβετία (οριστικά) και η Σουηδία.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/37/Mercedes-Benz_300_SLR_1986-08-16.jpg/640px-Mercedes-Benz_300_SLR_1986-08-16.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6f/1955JaguarD-Type.jpg/640px-1955JaguarD-Type.jpg)
Ο αγώνας διεξαγόταν, όπως πάντα, στην πίστα του Σαρτ (Circuit de la Sarthe) στο Λε Μαν της Γαλλίας και είχε ξεκινήσει δύο ώρες πριν το συμβάν. Στην κορυφή της ως τότε κατάταξης βρισκόταν ένα από τα φαβορί του αγώνα, ο Βρετανός Μάικ Χόθορν (Mike Hawthorn), ο οποίος οδηγούσε μια Jaguar, ακολουθούμενος από τον Χουάν Μανουέλ Φάντζιο (πρώτο οδηγό της Μερτσέντες, ενώ δεύτερος του ίδιου αυτοκινήτου ήταν ο Λεβέ), ο οποίος οδηγούσε Μερτσέντες και κατέρριπτε τα ρεκόρ ταχύτητας σε κάθε γύρο.[3] Όπως ήταν αναμενόμενο, οι θεατές είχαν συγκεντρωθεί στην εξέδρα, όσο πιο κοντά στην πίστα γινόταν, για να μπορέσουν να θαυμάσουν αυτούς τους ταλαντούχους οδηγούς. Ο Χώθορν μόλις είχε προσπεράσει τον Λεβέ, ο οποίος τον «κυνηγούσε», ενώ προσπέρασε και το πολύ αργότερο Ώστιν - Χίλι (Austin-Healey) του επίσης Βρετανού Λανς Μακλίν (Lance Macklin), όταν δέχτηκε σήμα από τα πιτς του να μπει για ανεφοδιασμό. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αναγκαστεί να φρενάρει απότομα, αναγκάζοντας τον Μακλίν να κάνει έναν ελιγμό για να τον αποφύγει. Όμως, αυτός ο ελιγμός είχε σαν αποτέλεσμα το αυτοκίνητό του να βρεθεί στον δρόμο της Μερτσέντες του Λεβέ, ο οποίος, με ταχύτητα 150 μιλίων την ώρα / 240 χιλιομέτρων την ώρα ήταν αδύνατον να τον αποφύγει - πρόλαβε μόνον να σηκώσει το χέρι του για να ειδοποιήσει τον οδηγό που ερχόταν πίσω του. Η Μερτσέντες του Λεβέ χτύπησε το Ώστιν του Μακλίν, εκτράπηκε και έπεσε πάνω στην εξέδρα, κάνοντας διαδοχικές αναπηδήσεις. Ο Λεβέ σκοτώθηκε ακαριαία, ενώ το αυτοκίνητο του Μακλίν έκανε αρκετές φορές στροφή γύρω από τον εαυτό του (τετακέ), αλλά σταμάτησε σχεδόν στο κέντρο της πίστας, χωρίς όμως ο οδηγός του να τραυματιστεί.[2] Το αυτοκίνητο του Λεβέ ήταν σαν να απογειώθηκε, σχεδόν διαλύθηκε χτυπώντας στην εξέδρα με το καπό του να εκτοξεύεται και κυριολεκτικά να αποκεφαλίζει τους πιο κοντινούς θεατές, σαν γκιλοτίνα. Ο κινητήρας και ο μπροστινός άξονας επέπεσαν σαν δρεπάνια στους θεατές, ενώ το σασί του αυτοκινήτου, στο οποίο είχε χρησιμοποιηθεί μαγνήσιο για να γίνει ελαφρύτερο, ανεφλέγη από το ντεπόζιτο καυσίμων (σαν δαυλός, αναφέρουν τα μέσα της εποχής), προκαλώντας περισσότερα θύματα λόγω της πυρκαγιάς. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα τα θύματα ανήλθαν σε 82 νεκρούς και 76 ακρωτηριασμένους.[1] Η Μερτσέντες απέσυρε τα αυτοκίνητά της από τον αγώνα, τον οποίο κέρδισε η Τζάγκουαρ και ο Χώθορν, αν και οι οργανωτές δέχτηκαν ισχυρή κριτική γιατί άφησαν τον αγώνα να συνεχιστεί.