Νερό στη μορφή σταγονιδίων που εμφανίζεται σε λεπτά, εκτεθειμένα εντικείμενα το πρωί ή το βράδυ From Wikipedia, the free encyclopedia
Η δρόσος είναι το φυσικό φαινόμενο κατά το οποίο οι υπάρχοντες υδρατμοί στην ατμόσφαιρα πλησίον του εδάφους συμπυκνώνονται σε μικρές σταγόνες (σταγονίδια) νερού, που καλύπτουν κάθε αντικείμενο. Έτσι κατά μεν τη διαδικασία δημιουργίας χαρακτηρίζεται μετεωρολογικό φαινόμενο, ενώ για τον χώρο όπου συμβαίνει ατμοσφαιρικό φαινόμενο.
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η ατμοσφαιρική υγρασία συμπυκνώνεται σε σταγόνες νερού όταν η ατμοσφαιρική θερμοκρασία φθάσει στο σημείο δρόσου (βλ. παρακάτω), καθώς τότε ο ρυθμός εξάτμισης του νερού είναι χαμηλότερος από το ρυθμό συμπύκνωσης.
Ιδιαίτερα τις ξάστερες νύκτες, η γη ακτινοβολεί, στο θερμικό υπέρυθρο, περισσότερη θερμότητα από αυτή που λαμβάνει (καθώς τα συννέφα δρουν ως ανακλαστές της ακτινοβολίας), με αποτέλεσμα να ψύχεται η επιφάνειά της. Το κατώτατο στρώμα της ατμόσφαιρας αρχίζει να ψύχεται μέσω της μεταφοράς θερμότητας προς την επιφάνεια της Γης, και οι υδρατμοί που υπάρχουν σ' αυτήν, λόγω της απώλειας θερμότητας, συμπυκνώνονται και σχηματίζουν υδροσταγονίδια. Τις νύκτες που δημιουργείται δρόσος, συνήθως υπάρχει και άπνοια, καθώς ο νυκτερινός άνεμος μεταφέρει θερμές αέριες μάζες από μεγαλύτερα ύψη, κοντά στην επιφάνεια.
Συνήθη μέρη σχηματισμού της δρόσου είναι σώματα που δεν αγγίζουν στην επιφάνεια της Γης. Το κατώτερο στρώμα του εδάφους είναι κατά τη διάρκεια της νύχτας, πιο θερμά από την επιφάνεια, και μεταφέρουν θερμότητα προς αυτήν. Η χαμηλή θερμική αγωγιμότητα της ατμόσφαιρας, αποτρέπει την περαιτέρω μεταφορά θερμότητας από την επιφάνεια προς τα σώματα που δεν ακουμπάνε στο έδαφος ή σε άλλα σώματα υψηλής θερμικής αγωγιμότητας.
Το φαινόμενο παρατηρείται και στην εξωτερική επιφάνεια ενός ποτηριού παγωμένου νερού το καλοκαίρι, ή σε έναν, θολωμένο από τη χρήση ζεστού νερού, καθρέφτη λουτρού, πάνω στον οποίο θα σχηματιστούν σταγόνες νερού.
Τελικώς η δημιουργία της δρόσου εξαρτάται κυρίως από την υφιστάμενη διάχυση υδρατμών στον αέρα (στην ατμόσφαιρα). Εξετάζοντας αυτή τη διάχυση παρατηρούνται, ειδικά πάνω από βλάστηση, δύο δυνατές περιπτώσεις δημιουργίας: είτε με καθοδική κίνηση των υδρατμών, είτε με ανοδική κίνηση. Αυτό καθιστά έτσι αντιληπτό ότι τελικά υφίστανται δύο είδη δρόσου ανάλογα της κίνησης των υδρατμών, οι οποίες και είναι:.
Σημείο δρόσου ή Σημείο υγροποίησης ή σημείο κόρου ατμόσφαιρας χαρακτηρίζεται το σημείο εκείνο της θερμοκρασίας που όταν οι υδρατμοί ψυχθούν δημιουργούν το φαινόμενο της δρόσου, δηλαδή τις σταγόνες δρόσου. Στη θερμοκρασία αυτή εξυπακούεται πως ο αέρας είναι κορεσμένος και δεν μπορεί να συγκρατήσει άλλους υδρατμούς, με αποτέλεσμα η σχετική υγρασία να είναι 100%. Σημειώνεται όμως ότι η θερμοκρασία κορεσμού της ατμόσφαιρας, το σημείο δρόσου, μπορεί να είναι οποιαδήποτε θερμοκρασία πάνω από τους 0 °C. Η θερμοκρασία αυτή εξαρτάται μόνο από την ποσότητα των υδρατμών που περιέχει 1 κυβικό μέτρο αέρος, συνεπώς εξαρτάται από την απόλυτη υγρασία. Η θερμοκρασία του σημείου δρόσου αποτελεί σημαντικό μετεωρολογικό στοιχείο για έναν τόπο, και για αυτό πάντοτε αναφέρεται στους μετεωρολογικούς χάρτες με τα σύμβολα D.P. από τα αρχικά του αγγλικού όρου Dew Point (= Δρόσου Σημείο).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
