Δομιτία Οδός
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Δομιτία οδός (λατινικά: Via Domitia) ήταν ο πρώτος ρωμαϊκός δρόμος που κατασκευάστηκε στη Γαλατία από το 118 π.Χ., για να συνδέσει την Ιταλία και την Ισπανία μέσω της Ναρβωνικής Γαλατίας, κατά μήκος της νότιας Γαλλίας. Το οδικό δίκτυο πάνω στο οποίο βασίστηκαν οι Ρωμαίοι ανάγεται σε πολύ παλιότερη εποχή, τόσο παλιά που φτάνει έως τη μυθική διαδρομή που ακολούθησε ο Ηρακλής στα ταξίδια του στη Δύση.[1]
Η κατασκευή του δρόμου ανατέθηκε στον ανθύπατο της Πέραν των Άλπεων Γαλατίας Γναίο Δομίτιο Αηνόβαρβο, από τον οποίο έλαβε το όνομά της. Ο Γναίος Δομίτιος ίδρυσε επίσης ένα οχυρωμένο φρούριο στο Νάρμπο (Ναρμπόν) στην ακτή, κοντά στην Ισπανία, για να επιθεωρεί την κατασκευή του έργου, το οποίο σύντομα αναπτύχθηκε σε μια πλήρη ρωμαϊκή αποικία Colonia Narbo Martius.[2] Τα εδάφη στο δυτικό τμήμα της διαδρομής, πέρα από τον ποταμό Ροδανό, είχαν τεθεί υπό τον έλεγχο της γαλατικής φυλής των Αρβερνών, οι οποίοι, σύμφωνα με τον Στράβωνα, είχαν απλώσει τον έλεγχό τους στο Νάρμπο και στα Πυρηναία.[3]