Διονύσιος ο Μικρός
From Wikipedia, the free encyclopedia
Διονύσιος ο μικρός (περ. 470 - 544) ήταν μοναχός γεννημένος στην Μικρά Σκυθία (σύγχρονη Δοβρουτσά), η οποία βρισκόταν στη Ρουμανία και τη Βουλγαρία). Ήταν μέλος της κοινωνίας των Μοναχών της Σκυθίας στην Κωνστάντζα, την μεγάλη πόλη της Μικράς Σκυθίας. Ο Διονύσιος είναι γνωστός ως ο "εφευρέτης" του Έτους του Κυρίου (λατινικά: Anno Domini) (μ.Χ.), το οποίο χρησιμοποιείται για να αριθμήσει τα έτη του Γρηγοριανού ημερολογίου καθώς και του (εκχριστιανισμένου) Ιουλιανού ημερολογίου.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Διονύσιος ο Μικρός | |
---|---|
Αββάς | |
Γέννηση | περ. 470 Μικρά Σκυθία, Βυζαντινή Αυτοκρατορία (σημερινή Δοβρουτσά) |
Κοίμηση | περ. 544 Ρώμη, Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
Αναγνώριση | 8 Ιουλίου 2008 Βουκουρέστι |
Εορτασμός | 1 Σεπτεμβρίου (Ρουμανική Ορθόδοξη Εκκλησία) |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Από το 500 περίπου ζούσε στη Ρώμη, όπου, ως μέλος της Ρωμαϊκής Κουρίας, μετέφρασε από τα Ελληνικά στα Λατινικά 401 εκκλησιαστικούς κανόνες, συμπεριλαμβανομένων των Αποστολικών Κανόνων και των αποφάσεων των Συνόδων Νίκαιας, Κωνσταντινούπολη, Χαλκηδόνας and Σάρδεων, καθώς επίσης και μία συλλογή από decretals (decretal = απόφαση του Πάπα για δογματικές διαφορές) των Παπών από τον Σιρίκιο έως τον Αναστάσιο Β΄. Αυτές οι συλλογές είχαν μεγάλο κύρος στη Δύση και ακόμη συμβουλεύουν εκκλησιαστικές διοικήσεις. Ο Διονύσιος επίσης έγραψε μία διατριβή στα στοιχειώδη μαθηματικά.
Ο συγγραφέας μίας συνέχισης του Computus του Διονυσίου, γράφοντας το 616, περιέγραψε το Διονύσιο ως έναν "πολύ μορφωμένο ηγούμενο της πόλης της Ρώμης", και ο Σεβάσμιος Βέδας του απένειμε το τιμητικό αββά (λατινικά: abbas), το οποίο μπορούσε να απονεμηθεί σε οποιονδήποτε μοναχό, ειδικά σε κάποιον μεγαλύτερο και σεβαστό μοναχό, και δεν σήμαινε αναγκαστικά πως ο Διονύσιος ήταν ηγούμενος σε κάποιο μοναστήρι· πραγματικά, ο φίλος του Διονυσίου, Κασσιόδωρος, ανέφερε στο Institutiones ότι ήταν ακόμη μοναχός αργότερα στη ζωή του.