Γουλιέλμος Β΄ του Νεβέρ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Γουλιέλμος Β΄, κόμης του Νεβέρ, (Γαλλική γλώσσα : Guillaume II, πριν το 1089 - 21 Αυγούστου 1148) από τον Οίκο του Νεβέρ ήταν Σταυροφόρος κατά τη Σταυροφορία του 1101 (μετά την Α΄ και πριν τη Β΄). Έγινε κόμης του Νεβέρ & του Ωσέρ (1098 - 1148). Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Ρενώ Β΄, κόμη του Νεβέρ & του Ωσέρ και της 2ης συζύγου του Αγνής του Μπωζενσύ.[4] Η μεγαλύτερη, ετεροθαλής αδελφή του Ερμενγάρδη, παντρεύτηκε έναν από τον Οίκο του Κουρτεναί, ήταν κόρη του Ρενώ Β΄ από τον 1ο γάμο του με την Ίντα του Λυόν & του Φορέζ. Ο Γουλιέλμος Β΄ είχε τουλάχιστον δύο μικρότερους αδελφούς: τον Ροβέρτο υποκόμη του Λινύ-λε-Σατώ, που ακολούθησε τον αδελφό του στη Σταυροφορία του 1101 και τον Ούγο, που αναφέρεται μόνο σε ένα καταστατικό του 1144.[5] Το έργο Οι απαρχές και η σύντομη ιστορία της κομητείας του Νεβέρ (Origine et Historia Brevi Nivernensium Comitum) αναφέρει ότι ο Ρενώ Β΄ ήταν συγκυβερνήτης με τον πατέρα του Γουλιέλμο Α΄ και προαπεβίωσε αυτού (5 Αυγούστου 1089).
Γουλιέλμος Β΄ του Νεβέρ | |
---|---|
![]() | |
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Guillaume II de Nevers (Γαλλικά) |
Γέννηση | 1083 |
Θάνατος | 20 Αυγούστου 1148 ή 21 Αυγούστου 1148[1] |
Τόπος ταφής | Γκραντ Σαρτρέζ |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | στρατιωτικός |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Adelais (?)[2] |
Τέκνα | Γουλιέλμος Γ΄ του Νεβέρ[3] Ραινάλντ Β΄[3] Άννα του Νεβέρ[3] Robert de Nevers[3] |
Γονείς | Ρενώ Β΄ του Νεβέρ[3] και Agnes de Baugency[3] |
Αδέλφια | Ερμενγκάρντ ντε Νεβέρ |
Οικογένεια | Οίκος του Νεβέρ |
![]() | |
δεδομένα |
Ο θάνατος του πατέρα του άφησε τον παππού του Γουλιέλμο Α΄ σαν μοναδικό κόμη του Νεβέρ, όταν αποβίωσε (20 Ιουνίου 1098) τον διαδέχθηκε ο εγγονός του Γουλιέλμος Β΄. Συμμετείχε στην Σταυροφορία του 1101 : ξεκίνησε το έτος αυτό με 15.000 άνδρες, αλλά ο στρατός του απέτυχε να καταλάβει το ισχυρά φρουρούμενο Ικόνιο και σχεδόν εξαλείφθηκε κατά την καταστροφική μάχη στην Ηράκλεια Κύβιστρα. Έφθασε στην Αντιόχεια με ευάριθμους μόνο άνδρες.[6] Έπεισε τον Λουδοβίκο ΣΤ΄ της Γαλλίας να σπάσει την ειρήνη με τον Ερρίκο Α΄ της Αγγλίας και να υποστηρίξει τον Γουλιέλμο Κλίτο (1115).[7] Λίγο μετά φυλακίστηκε από τον Θεοβάλδο των Μπλουά κόμη της Καμπανίας.[8] Συμμετείχε στη "Σύνοδο της Τρουά", που ξεκίνησε στις 14 Ιανουαρίου 1129 και είναι γνωστός για την υποστήριξή του στη Β΄ Σταυροφορία.[9] Πιστευόταν ότι τάφηκε στο Σαρτρέζ, εκεί ο άγιος Βερνάρδος του Κλαιρβώ προσπάθησε να τον εγείρει, αλλά απέτυχε.[10]