Γιλβέρτος του Μπριόν
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Γιλβέρτος του Μπριόν, 2ος κόμης της Ε και 2ος κόμης της Μπριόν (περί το 1000 - περί το 1040) ήταν επιφανής ευγενής από τον Οίκο της Νορμανδίας-Κλερ.[3][4] Ο Γιλβέρτος ήταν ένας από τους κηδεμόνες του Γουλιέλμου του Κατακτητή, την εποχή που ο δούκας ήταν ακόμη ανήλικος.[5][6] Θεωρείται ο γενάρχης του Οίκου του ντε Κλερ· την εποχή που ζούσε ακόμα μπορούσε να κατέχει τον τίτλο του "κόμη του Μπριόν".[7][8] Έμεινε γνωστός με το παρωνύμιο "Κρίσπιν", επειδή τα μαλλιά του στεκόντουσαν στο κεφάλι του όπως τα κλαδιά ενός πεύκου.[9][10]
Γιλβέρτος του Μπριόν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Gilbert de Brionne (Γαλλικά) |
Γέννηση | 1000 Βασίλειο της Γαλλίας |
Θάνατος | 1040 Δουκάτο της Νορμανδίας |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Gunnora d'Aunou[1] |
Τέκνα | Ριχάρδος Φιτς Γκίλμπερτ Βαλδουίνος ΦιτςΓκίλμπερτ Adèle de Brionne |
Γονείς | Γοδεφρείδος του Ε και NN[2] |
Οικογένεια | Οίκος της Νορμανδίας |
δεδομένα |
Ο Γιλβέρτος του Μπριόν ήταν γιος του Γοδεφρείδου κόμη του Ε, ο οποίος με την σειρά του ήταν νόθος γιος του Ριχάρδου Α΄ του Ισχυρού δούκα της Νορμανδίας.[11] Κληρονόμησε την κομητεία του Μπριόν και έγινε ένας από τους ισχυρότερους Άγγλους γαιοκτήμονες· έγινε δωρητής στο αβαείο του Μπεκ, που είχε ιδρυθεί από τον πρώην ευγενή Έρλουιν (1031). Ο Ροβέρτος Α΄ δούκας της Νορμανδίας απεβίωσε (1035), και τον κληρονόμησε ο νόθος γιος του Γουλιέλμος ο Κατακτητής υπό την κηδεμονία ισχυρών ευγενών όπως ο Γιλβέρτος του Μπριόν, ο Όζμπερν ο Βοσκός και ο Αλαίν Γ΄ δούκας της Βρετάνης.[12][13]
Ένας αριθμός Νορμανδών ευγενών με πρωτοβουλία του Ραλφ του Γκάτσε αρνήθηκαν να δεχτούν τον Γουλιέλμο σαν δούκα τους· μια προσπάθεια να δολοφονήσουν τον μικρό δούκα απέτυχε (1040). Ο Γιλβέρτος ωστόσο δολοφονήθηκε την ίδια χρονιά, την περίοδο που έκανε ειρηνική ιππασία κοντά στο Εσαφόρ.[14] Πιστεύεται ότι οι δολοφόνοι του ήταν ο Ραλφ του Γουάσι και ο Ροβέρτος του Βιτό· η δολοφονία ήταν πράξη εκδίκησης και δεν είναι γνωστό αν ο Ραλφ του Γκάτσε είχε συμμετοχή σε αυτήν.[15] Οι γιοι του Γιλβέρτου Ριχάρδος ΦιτςΓκίλμπερτ και Βαλδουίνος ΦιτςΓκίλμπερτ, από φόβο μήπως έχουν την τύχη του πατέρα τους, διέφυγαν -με πρωτοβουλία των φίλων τους- στην αυλή του Βαλδουίνου Ε΄ κόμη της Φλάνδρας. Τα παιδιά ήταν από τους βασικούς συνεργάτες του Γουλιέλμου Α΄ του Κατακτητή στην Νορμανδική κατάκτηση της Αγγλίας· οι απόγονοι τους εγκαταστάθηκαν στην Αγγλία, την Ιρλανδία και τη Σκωτία και έγιναν ισχυρότατοι ευγενείς, ανεξάρτητοι από το Αγγλικό στέμμα.