Ολλανδός ζωγράφος From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Γιαν Μπάπτιστ Βέινιξ (ολλανδικά: Jan Baptist Weenix, αναφερόμενος και ως Jan Baptist Weeninx the Old),[12] 1621 - 1660;) ήταν Ολλανδός ζωγράφος της Χρυσής Ολλανδικής Εποχής στη ζωγραφική. Παρά τη σχετικά σύντομη σταδιοδρομία του, ήταν πολύ παραγωγικός και ευέλικτος καλλιτέχνης. Αγαπημένα του θέματα ήταν τα ιταλικά τοπία με μεγάλες μορφές ανάμεσα σε ερείπια, οι απόψεις παραλιών και, αργότερα, μεγάλου μεγέθους νεκρές φύσεις με νεκρά θηράματα ή σκύλους. Ήταν κυρίως αυτός που εισήγαγε τις σκηνές ιταλικών λιμένων στην ολλανδική τέχνη, με μεσαίου μεγέθους πίνακες και ομάδες μορφών στο προσκήνιο.
Γιαν Μπάπτιστ Βέινιξ | |
---|---|
Γέννηση | 1621[1][2][3] Άμστερνταμ[4] |
Θάνατος | 1659[5][6][7] και 1661[8] Ουτρέχτη[9] |
Χώρα πολιτογράφησης | Ολλανδική Δημοκρατία |
Ιδιότητα | ζωγράφος[10] |
Τέκνα | Γιαν Βέινιξ[11] |
Είδος τέχνης | τοπιογραφία |
Σημαντικά έργα | Italian landscape with shelter and antiques ruins, Dead partridge hanging from a nail και A Dog and a Cat near a partially disembowelled Deer |
Χορηγός/οί | Πάπας Ιννοκέντιος Ι΄ |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Βέινιξ γεννήθηκε κοντά στο λιμάνι του Άμστερνταμ και ήταν γιος αρχιτέκτονα.[13] Δεν μπορούσε να μιλήσει καλά, πιθανόν λόγω κάποιου ιατρικού προβλήματος, και επειδή του άρεσε πολύ να διαβάζει βιβλία, η μητέρα του τον έστειλε να εργαστεί σε έναν βιβλιοπώλη, με τον οποίο δεν μπορούσαν να συνεννοηθούν. Σχεδίαζε όπου έβρισκε, σύμφωνα με τα όσα διηγήθηκε ο γιος του, Γιαν Βέινιξ στον Άρνολντ Χαουμπράκεν.
Πρώτος δάσκαλός του ήταν ο Γιαν Μίκερ[14], γαμπρός της μεγαλύτερης αδελφής του, Λάισμπετ. Στη συνέχεια μετέβη στην Ουτρέχτη, όπου σπούδασε υπό τον Άμπραχαμ Μπλούμερτ και αργότερα, επιστρέφοντας στο Άμστερνταμ, με τον Κλες Κορνέλις Μουάιγερτ (Claes Cornelisz. Moeyaert).[14]
Το 1639 νυμφεύτηκε την Γιοσάντγε ντε Χοντεκούτερ (Josijntje d'Hondecoeter).[15] Το 1643 ταξίδεψε στη Ρώμη με τον Νικολάες Πίτερσον Μπέρχεμ, ο οποίος είχε επίσης σπουδάσει με τον Μουάιγερτ. Έφυγε από το σπίτι του κρυφά, αλλά η σύζυγός του, θυγατέρα του ζωγράφου Χίλλις ντε Χοντεκούτερ, κατάφερε να τον εντοπίσει στο Ρόττερνταμ. Του έδωσε άδεια να μείνει εκτίς συζυγικής κατοικίας για τέσσερις μήνες.
Στη Ρώμη έγινε μέλος των Bentvueghels, έχαιρε μεγάλης εκτίμησης και εργάστηκε για λογαριασμό του Καρδιναλίου Τζοβάννι Μπαττίστα Παμφίλι (Giovanni Battista Pamphili), ο οποίος αργότερα έγινε ο Πάπας Ιννοκέντιος Ι΄.[13] Η σύζυγός του αρνήθηκε να τον ακολουθήσει στη Ρώμη κι έτσι επέστρεψε στο Άμστερνταμ ύστερα από τέσσερα χρόνια.
Το 1649 γίνεται "Δάσκαλος" στη Συντεχνία του Αγίου Λουκά της Ουτρέχτης[13] και ζωγραφίζει το πορτρέτο του Ρενέ Ντεκάρτ (Καρτέσιου). Όταν απεβίωσε ο κουνιάδος του Χάισμπερτ ντε Χοντεκούτερ, ανέλαβε την εκπαίδευση του ανεψιού του, Μέλχιορ ντε Χοντεκούτερ, μαζί με την εκπαίδευση του γιου του, Γιαν Βέινιξ.
Ο Βέινιξ μετοίκησε σε ένα κάστρο στο Φλόιτεν (), έξω από την Ουτρέχτη, είτε για να συγκεντρωθεί στην εργασία του είτε για λόγους υγείας, όπου και πιθανόν απεβίωσε σε κακές συνθήκες, σε άγνωστη χρονολογία.
Ζωγράφισε μερικές θρησκευτικές σκηνές, με χαρακτηριστικό και σπάνιο δείγμα για την εργασία του, τον πίνακα Ησαύ και Ιακώβ (σήμερα στην Πινακοθήκη Παλαιών Δασκάλων της Δρέσδης). Στην Εθνική Πινακοθήκη Λονδίνου υπάρχει μια σκηνή κυνηγίου του Βέινιξ, ενώ στη Γλασκώβη υπάρχει ένας χαρακτηριστικός πίνακάς του με ερείπια. Έργα του Βέινιξ διαθέτουν οι περισσότερες ευρωπαϊκές πινακοθήκες, κυρίως στο Μόναχο, στη Βιέννη, στο Βερολίνο, στο Άμστερνταμ και στην Αγία Πετρούπολη.
Ανάμεσα στα Μουσεία που διαθέτουν έργα του Βέινιξ είναι:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.