![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/56/Emperor_Gosanj%25C5%258D.jpg/640px-Emperor_Gosanj%25C5%258D.jpg&w=640&q=50)
Αυτοκράτορας Γκο-Σαντζό
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Αυτοκράτορας Γκο-Σαντζό (後三条天皇, Go-Sanjō-tennō, 3 Σεπτεμβρίου 1034 – 15 Ιουνίου 1073)[1] ήταν ο 71ος Αυτοκράτορας της Ιαπωνίας,[2] σύμφωνα με την παραδοσιακή σειρά διαδοχής.[3] Το όνομα που του δόθηκε στη γέννηση ήταν Tακαχίτo (尊仁、たかひと).[4]
Αυτοκράτορας Γκο-Σαντζό | |
---|---|
![]() | |
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | 後三条天皇 (Ιαπωνικά) |
Γέννηση | 3 Σεπτεμβρίου 1034 Heian-kyō |
Θάνατος | 15 Ιουνίου 1073 Heian-kyō |
Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
Τόπος ταφής | Ryōan-ji |
Χώρα πολιτογράφησης | Ιαπωνία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ιαπωνικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ηγεμόνας |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Kaoruko-naishinnō Fujiwara no Shigeko Horikawa (Minamoto) Motoko Fujiwara no Akiko d:Q108178880 |
Τέκνα | Αυτοκράτορας Σιρακάβα Tokushi-naishinnō Sanehito-shinnō Imperial Prince Sukehito Yoshiko-naishinnō Sōshi-naishinnō Toshiko-naishinnō d:Q108178895 Fujiwara no Arisuke |
Γονείς | Αυτοκράτορας Γκο-Σουζάκου και Teishi-naishinnō |
Αδέλφια | Go-Reizei Yūshi-naishinnō Baishi-naishinnō Kenshi-naishinnō Masako-naishinnō Nagako-naishinnō |
Οικογένεια | Αυτοκρατορικός οίκος της Ιαπωνίας |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Αυτοκράτορας της Ιαπωνίας (1068–1073) |
![]() | |
δεδομένα |
Η βασιλεία του γκο-Σαντζό διήρκεσε τα έτη από το 1068 έως το 1073. [5]
Αυτός ο ηγεμόνας του 11ου αι. πήρε το όνομά του από Αυτοκράτορα Σαντζό. Το γκo- (後), μεταφράζεται κυριολεκτικά ως "αργότερα" και έτσι, μερικές φορές αποκαλείται «Μεταγενέστερος Αυτοκράτορας Σαντζό», ή, σε ορισμένες παλαιότερες πηγές αναφέρεται ως «Σαντζό ο δεύτερος» ή ως «Σαντζό Β΄».
Ήταν κατά τη διάρκεια της βασιλείας του και λόγω της διακυβέρνησής του, που έσπασε η ισχύς των Φουτζιβάρα στην εξουσία: μετά τη διακυβέρνηση του Γκο-Σαντζό, η δύναμή τους συνέχισε να μειώνεται μέχρι το 1150, όπου κάθε όψη της δύναμής τους εξαφανίστηκε.