Αυτοκράτορας Γκο-Ντάιγκο
αυτοκράτορας της Ιαπωνίας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο αυτοκράτορας Γκο-Ντάιγκο (ιαπωνικά: 天皇 醍醐 天皇) (26 Νοεμβρίου 1288 - 19 Σεπτεμβρίου 1339) ήταν ο 96ος αυτοκράτορας της Ιαπωνίας[1], σύμφωνα με την παραδοσιακή σειρά διαδοχής. Ανέτρεψε με επιτυχία τον Καμακούρα το 1333 και ίδρυσε τη βραχύβια αποκατάσταση Κένμιου[2], πετυχαίνοντας να επαναφέρει τον Αυτοκρατορικό Οίκο στην εξουσία. Αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που ο αυτοκράτορας καταφέρνει να αποκτήσει οποιαδήποτε εξουσία μέχρι την αποκατάσταση του Μεϊτζί το 1868. Η αποκατάσταση του Κένμιου με τη σειρά της ανατράπηκε από τον Ασικάγκα Τακάουτζι το 1336, εγκαινιάζοντας το Σογκουνάτο της Ασικάγκα και διχάζοντας την αυτοκρατορική οικογένεια σε δύο αντίπαλες ομάδες μεταξύ της υποστηριζόμενης από το Ασικάγκα βόρεια αυλη που βρίσκεται στο Κιότο και της νότιας αυλής που εδρεύει στο Γιοσίνο με επικεφαλή τον Γκόου-Ντάιγκο και τους μετέπειτα διάδόχος του.
Αυτός ο κυρίαρχος του 14ου αιώνα επέλεξε προσωπικά το μεταθανάτιο όνομά του ως τιμή για τον αυτοκράτορα Ντάγκο του 9ου αιώνα, και το Γκόου (ιαπωνικά: 後), που μεταφράζεται ως "αργότερα", και έτσι μερικές φορές ονομάζεται "Αυτοκράτορας Ντάιγκο ο μετέπειτα", ή, σε ορισμένες παλαιότερες πηγές, "Ντάιγκο ο δεύτερος"[3] ή ως "Ντάιγκο Β΄".