Αρχαίο θέατρο της Οράνζ

Το Ρωμαϊκό θέατρο της Οράνζ και ο περιβάλλων χώρος του έχουν ανακηρυχθεί μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO το 1981 μαζί με την Ρωμαϊκή αψίδα της Οράνζ.^[4] Είναι το πιο καλοδιατηρημένο Ρωμαϊκό θέατρο και είναι γνωστό για την πρόσοψή του, που έχει διατηρηθεί σε αρκετά καλό βαθμό.^[5]

Αρχαίο θέατρο της Οράνζ
Théâtre antique d'Orange
Είδος	ρωμαϊκό θέατρο
Αρχιτεκτονική	αρχαία ρωμαϊκή αρχιτεκτονική
Διεύθυνση	rue Madeleine-Roch
Γεωγραφικές συντεταγμένες
Διοικητική υπαγωγή	Οράνζ[1], Βωκλύζ και Communauté de communes du Pays Réuni d'Orange
Χώρα	Γαλλία[2][1]
Έναρξη κατασκευής	1ος αιώνας π.Χ.
Ολοκλήρωση	50[3]
Πλάτος	103 μέτρα
Ύψος	37 μέτρα
Προστασία	κατηγοριοποιημένο ιστορικό μνημείο στη Γαλλία (από 1862)[2] και τμήμα μνημείου παγκόσμιας κληρονομιάς (από 1981)
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Περισσότερες πληροφορίες

Ιστορική αναδρομή

Το Ρωμαϊκό θέατρο της Οράνζ είναι χτισμένο στην πλαγία του λόφου Σάντ Ετρόπ (Saint-Eutrope) στην πόλη Οράνζ, η οποία βρίσκεται βόρεια της πόλης Αβινιόν στην κοιλάδα του Ροδανού ποταμού. Στο λόφο πάνω από το αμφιθέατρο βρίσκονται τα ελάχιστα ερείπια του κάστρου των Πριγκήπων της Οράνζ, που καταστράφηκε το 1673 κατ' εντολή του Λουδοβίκου XIV. Το θέατρο χωρούσε περίπου 7000 θεατές.^[6] Έχει βορειοδυτικό προσανατολισμό.^[7] Χτίστηκε μεταξύ των ετών 10 και 25 μ.Χ. Είναι ιδιαίτερα φημισμένο για την εντυπωσιακή πρόσοψη, που έχει 103 μέτρα μήκος, 1,80 μέτρα πάχος και 37 μέτρα ύψος.^[8][9]Οι παραστάσεις, που διεξάγονταν εκεί περιελάμβαναν παντομίμα, ανάγνωση ποίησης, κωμωδίες, θεάματα με ταχυδακτυλουργούς, σάτιρα γνωστών προσώπων από την πολιτική ή τη μυθολογία. Σταδιακά τα θεάματα έγιναν πιο βίαια και με ανήθικο περιεχόμενο (π.χ. δολοφονίες και βιασμοί φυλακισμένων ή καταδικασμένων σε θάνατο). Μετά την ανακήρυξη το 391 του Χριστιανισμού ως επίσημης θρησκείας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας σταμάτησε η λειτουργία του θεάτρου. Το 412 οι Βησιγότθοι λεηλάτησαν την πόλη και κατέστρεψαν ένα μέρος του θεάτρου. Έκαψαν τη στέγη της σκηνής. Κατέστρεψαν τα μάρμαρα και τα μωσαϊκά. Μετέτρεψαν πολλές κερκίδες σε σαρκοφάγους. Τον Μεσαίωνα χρησιμοποιήθηκε για αμυντική θέση και δημιουργήθηκε εκεί ένα στρατιωτικό φυλάκιο. Πολλά μάρμαρα και πέτρες από το θέατρο χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή ιδιωτικών κατοικιών και δημόσιων κτηρίων. Στη διάρκεια των θρησκευτικών πολέμων στη Γαλλία αρκετοί βρήκαν καταφύγιο πίσω από το μεγάλο τείχος του θεάτρου. Σταδιακά χτίστηκαν στην περιοχή των κερκίδων φτωχικές κατοικίες δημιουργώντας μία ολόκληρη συνοικία. Φυλακές είχαν στεγαστεί στο Ρωμαϊκό θέατρο μέχρι το 19ο αιώνα. Το 1825 άρχισε ένα πρόγραμμα ανακαίνισης του θεάτρου υπό την επίβλεψη του Προσπέρ Μεριμί (Prosper Mérimée). Μετά την μερική ανακαίνιση του θεάτρου στα 1869 άρχισε να διεξάγεται εκεί ένα Ρωμαϊκό φεστιβάλ με παραστάσεις μουσικής και όπερας. Το 1902 το φεστιβάλ ονομάστηκε «Χορηγίες» και διεξαγόταν κάθε έτος με παραστάσεις όπερας, θεάτρου και συμφωνικής μουσικής. Μετά το 1969 θεατρικές παραστάσεις διεξάγονται στην Αβινιόν ενώ στην Οράνζ διεξάγονται μόνο παραστάσεις όπερας και μουσικής. Στη δεκαετία του 1930 έγιναν ανασκαφές στην περιοχή γύρω από το θέατρο, οι οποίες έφεραν στο φως πολλά αντικείμενα, που εμπλουτίζουν τις γνώσεις μας για τη χρήση του Ρωμαϊκού θεάτρου. Πολλές κερκίδες του θεάτρου, η σκηνή και η ορχήστρα ανακατασκευάστηκαν. Το 2006 τοποθετήθηκε ένα στέγαστρο πάνω από τη σκηνή υπό την εποπτεία του αρχιτέκτονα Ντιντιέρ Ρεπελάν (Didier Repellin), για να την προστατέψει από την περαιτέρω φθορά από τις καιρικές συνθήκες. Το στέγαστρο είναι κατασκευασμένο από γυαλί και ατσάλι, ζυγίζει 200 τόνους, είναι ελαφρύτερο από μία αντίστοιχη ξύλινη κατασκευή, καλύπτει μία περιοχή 1000 τ.μ. και έχει 32 μέτρα ύψος.^[10] Η προσθήκη του στεγάστρου δεν έχει επηρεάσει την ακουστική του θεάτρου. Το στέγαστρο δεν στηρίζεται πάνω στις πέτρες του μνημείου αλλά σε έναν τεράστιο μεταλλικό δοκό μήκους 61,70 μέτρων.^[11]

Αρχιτεκτονικά μέρη του θεάτρου

Ο Λουδοβίκος XIV είχε τόσο εντυπωσιαστεί με τον εξωτερικό τοίχο του θεάτρου ώστε είχε αναφωνήσει: «ο πιο έξοχος τοίχος στο βασίλειό μου». Ο εξωτερικός τοίχος αποτελείται από τρία μέρη. Το κατώτερο σημείο έχει διακοσμηθεί με 19 στοές. Το δεύτερο επίπεδο δεν έχει διακόσμηση. Το επάνω μέρος του εξωτερικού τοίχου έχει 21 ψευδοστοές, που φαίνονται σαν να είναι ζωγραφισμένες πάνω στον τοίχο.^[11] Ο τοίχος της σκηνής ήταν αρχικά διακοσμημένος με μαρμάρινες πλάκες, μωσαϊκά, αγάλματα και κολόνες. Ο τοίχος της σκηνής ήταν χωρισμένος σε τρία επίπεδα. Στην κεντρική εσοχή πάνω από τη βασιλική πόρτα υπάρχει το άγαλμα του αυτοκράτορα Αύγουστου ύψους 3,55 μέτρων ντυμένος με στρατιωτική στολή κρατώντας το σκήπτρο του. Αρχικά σ' αυτή την εσοχή υπήρχε το άγαλμα του Απόλλωνα, του θεού της μουσικής. Το κεντρικό μέρος της σκηνής έχει τρεις πόρτες. Η κεντρική πόρτα ονομάζεται βασιλική είσοδος. Πάνω από τον πλούσια διακοσμημένο τοίχο της σκηνής υπήρχε μία κεκλιμένη ξύλινη οροφή. Η σκηνή του θεάτρου έχει 61 μέτρα πλάτος και 13 μέτρα βάθος. Δεξιά και αριστερά από τη σκηνή υπάρχουν δύο πύργοι, που ονομάζονται παρασκήνια. Στα παρασκήνια υπήρχαν δωμάτια, όπου παρέμεναν κατά τη διάρκεια των παραστάσεων οι ηθοποιοί και τα διάφορα αντικείμενα και μηχανήματα μέχρι να βγουν στη σκηνή. Η σκηνή είχε καταπακτές, για να εμφανίζονται ξαφνικά οι ηθοποιοί. Ένα ολόκληρο δίκτυο από καλώδια, αντίβαρα και βαρούλκα χρησιμοποιούνταν για την εμφάνιση ή εξαφάνιση των ηθοποιών και των αντικειμένων από τη σκηνή. Οι κερκίδες του θεάτρου είχαν τοποθετηθεί αμφιθεατρικά γύρω από την ορχήστρα, η οποία έχει διάμετρο 19 μέτρα. Οι κερκίδες είχαν τοποθετηθεί στην πλαγιά ενός λόφου, έτσι ώστε η κατασκευή του θεάτρου να είναι σταθερή. Αυτή η τεχνική είχε πρώτα υιοθετηθεί από τους αρχαίους Έλληνες. Το κοίλο του θεάτρου χωρίζονταν σε τρία τμήματα. Στο ανώτερο τμήμα υπήρχε προστώο. ^[11]Ένα μεγάλο σκέπαστρο χρησιμοποιούνταν για προστασία των θεατών από τη βροχή και τον καυτό ήλιο. Το σκέπαστρο μπορούσε να καλύψει ακόμα και τη σκηνή του θεάτρου. Στα δυτικά του θεάτρου υπήρχε το ιερό των νυμφών, που ανάγεται στον δεύτερο αιώνα μ.Χ. και είχε λαξευτεί μέσα στην πλαγιά του λόφου.^[10] Δίπλα από το θέατρο υπήρχε ένα τσίρκο ή ιπποδρόμιο, που δεν υφίσταται πλέον. Είχε το ίδιο μήκος με το αντίστοιχο κτίσμα του Μαξέντιου στη Ρώμη. Έχουν διασωθεί μόνο κάποιες αψίδες από το προστώο.^[12]

Εικόνες

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
  κάτοψη
• 
• 
  εξωτερικός τοίχος του θεάτρου
• 
  τμήμα του νέου στεγάστρου του θεάτρου
• 
• 
  τμήμα του νέου στεγάστρου του θεάτρου

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• https://www.culturespaces.com/en/orange Αρχειοθετήθηκε 2008-11-20 στο Wayback Machine.
• Οράνζ άρθρο στην ιστοσελίδα www.britannica.com
• https://whc.unesco.org/en/list/163/ άρθρο στην ιστοσελίδα whc.unesco.org
• Ρωμαϊκό θέατρο Οράνζ άρθρο στην ιστοσελίδα homepages.bluffton.edu

Παραπομπές

1. (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 11600. Ανακτήθηκε στις 31  Ιουλίου 2018.
2. «base Mérimée» (Γαλλικά) Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας.
3. (Αγγλικά, Τσεχικά, Σλοβακικά, Σλοβενικά, Πολωνικά, ουγγρικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Σουηδικά, Κροατικά, Ισπανικά, Πορτογαλικά) European Theatre Architecture. Arts and Theatre Institute. 360. Ανακτήθηκε στις 11  Φεβρουαρίου 2020.
4. Centre, UNESCO World Heritage. «Roman Theatre and its Surroundings and the "Triumphal Arch" of Orange». UNESCO World Heritage Centre (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2021.
5. «The Roman theatre and its surroundings and the "Triumphal Arch" of Orange | Association des Biens Français du Patrimoine Mondial». www.assofrance-patrimoinemondial.org. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2021.
6. Baedeker, Karl (1891). Southern France from the Loire to the Spanish and Italian Frontiers Including Corsica: Handbook for Travellers. Baedeker, Karl.
7. «Images of the Roman theater, Orange, France». homepages.bluffton.edu. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2021.
8. «Orange - World Heritage Site - Pictures, Info and Travel Reports». www.worldheritagesite.org. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2021.
9. «Orange | History, Geography, & Points of Interest». Encyclopedia Britannica (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2021.
10. «ROMAN THEATRE OF ORANGE & Art and History Museum» (PDF). Culturespaces. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 5 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2021.
11. «The Roman Theatre of Orange». Théâtre Antique & Musée d'Orange (στα Αγγλικά). 16 Σεπτεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2021.
12. Murray (Firm), John (1884). A Handbook for Travellers in France. J. Murray.