Αργοναυτικά
From Wikipedia, the free encyclopedia
Τα Aργοναυτικά (ελληνικά: Ἀργοναυτικά, λατιν.: Argonautica) είναι αρχαίο ελληνικό επικό ποίημα, που γράφτηκε από τον Απολλώνιο τον Ρόδιο τον 3ο αι. π.Χ. Είναι το μόνο σωζόμενο ελληνιστικό έπος.
Αφηγούνται τον μύθο του ταξιδιού του Ιάσονα και των Αργοναυτών για την απόκτηση του Χρυσόμαλλου Δέρατος από την Κολχίδα. Οι ηρωικές τους περιπέτειες και η σχέση του Ιάσονα με την επικίνδυνη πριγκίπισσα/μάγισσα Μήδεια της Κολχίδας ήταν ήδη γνωστά στο ελληνιστικό κοινό, γεγονός που επέτρεψε στον Απολλώνιο να προχωρήσει πέρα από μια απλή αφήγηση, δίνοντάς της μια επιστημονική έμφαση, κατάλληλη για την εποχή. Ήταν η εποχή της μεγάλης Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας και το έπος του Απολλώνιου ενσωματώνει την έρευνά του στη γεωγραφία, την εθνογραφία, τη συγκριτική θρησκεία και την ομηρική λογοτεχνία. Ωστόσο, η κύρια συνεισφορά του στην επική παράδοση έγκειται στην ανάπτυξη της αγάπης μεταξύ ήρωα και ηρωίδας: φαίνεται ότι ήταν ο πρώτος αφηγηματικός ποιητής, που μελέτησε «την παθολογία της αγάπης».[3]
Τα Αργοναυτικά είχαν βαθιά επίδραση στη λατινική ποίηση: μεταφράστηκαν από τον Βάρρο Ατακινό και τα μιμήθηκε ο Βαλέριος Φλάκκος, επηρέασαν τον Κάτουλλο και τον Οβίδιο και παρείχαν στον Βιργίλιο ένα πρότυπο για το ρωμαϊκό έπος του, την Αινειάδα. [4]