Απώλεια της βιοποικιλότητας
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η απώλεια της βιοποικιλότητας περιλαμβάνει την εξαφάνιση των ειδών παγκοσμίως, καθώς και την τοπική μείωση ή απώλεια ειδών σε έναν συγκεκριμένο βιότοπο, με αποτέλεσμα την απώλεια βιολογικής ποικιλομορφίας.[1] Το τελευταίο φαινόμενο μπορεί να είναι προσωρινό ή μόνιμο, ανάλογα με το αν η περιβαλλοντική υποβάθμιση που οδηγεί στην απώλεια είναι αναστρέψιμη μέσω οικολογικής αποκατάστασης / οικολογικής ανθεκτικότητας ή οριστική (π.χ. μέσω απώλειας γης). Η παγκόσμια εξαφάνιση οδηγείται από ανθρώπινες δραστηριότητες που υπερβαίνουν τα πλανητικά όρια ως μέρος του ανθρωπόκαινου και μέχρι στιγμής έχει αποδειχθεί ότι είναι μη αναστρέψιμες.[2]
Παρόλο που η μόνιμη παγκόσμια απώλεια ειδών είναι ένα πιο δραματικό και τραγικό φαινόμενο από τις περιφερειακές αλλαγές στη σύνθεση των ειδών, ακόμη όμως και οι μικρές αλλαγές από μια υγιή σταθερή κατάσταση μπορούν να έχουν δραματική επίδραση στον ιστό των τροφίμων και στην τροφική αλυσίδα. Οι μειώσεις σε ένα μόνο είδος μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά ολόκληρη την αλυσίδα (συνεξαφάνιση), οδηγώντας σε μια συνολική μείωση της βιοποικιλότητας, παρά τις πιθανές εναλλακτικές σταθερές καταστάσεις ενός οικοσυστήματος. Οι οικολογικές επιπτώσεις της βιοποικιλότητας αντισταθμίζονται συνήθως από την απώλεια της. Η μειωμένη βιοποικιλότητα, ειδικότερα, οδηγεί σε μειωμένες υπηρεσίες οικοσυστήματος και τελικά θέτει σε άμεσο κίνδυνο την επισιτιστική ασφάλεια, αλλά μπορεί επίσης να έχει πιο μακροχρόνιες συνέπειες για τη δημόσια υγεία των ανθρώπων.[2]
Διεθνείς περιβαλλοντικοί οργανισμοί αγωνίζονται για την πρόληψη της απώλειας της βιοποικιλότητας εδώ και δεκαετίες, οι αξιωματούχοι της δημόσιας υγείας την έχουν ενσωματώσει στην πρακτική της δημόσιας υγείας και η ολοένα και μεγαλύτερη διατήρηση της βιοποικιλότητας αποτελεί μέρος της διεθνούς πολιτικής. Για παράδειγμα, η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τη Βιοποικιλότητα επικεντρώνεται στην πρόληψη της απώλειας της βιοποικιλότητας και στην προληπτική διατήρηση των άγριων περιοχών. Η διεθνής δέσμευση και οι στόχοι για αυτό το έργο ενσωματώνονται επί του παρόντος από τον Στόχο Βιώσιμης Ανάπτυξης 15 «Ζωή στην επιφάνεια της γης» και τον Στόχο Βιώσιμης Ανάπτυξης 14 «Ζωή κάτω από το νερό». Ωστόσο, η έκθεση του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον «Kάνοντας Ειρήνη με τη Φύση» που κυκλοφόρησε το 2020 διαπίστωνε ότι οι περισσότερες από αυτές τις προσπάθειες δεν κατάφεραν να επιτύχουν τους διεθνείς στόχους.[3]