Απομόνωση (υγειονομική περίθαλψη)
μέτρα πρόληψης για μολυσματικές ασθένειες / From Wikipedia, the free encyclopedia
Στις εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης, η απομόνωση αποτελεί ένα από τα διάφορα μέτρα που μπορούν να ληφθούν για την εφαρμογή του ελέγχου των λοιμώξεων: η πρόληψη των μεταδοτικών νόσων από τη διάδοση από έναν ασθενή σε άλλους ασθενείς, υγειονομικούς λειτουργούς και επισκέπτες ή από εξωτερικούς επισκέπτες σε συγκεκριμένο ασθενή (αντίστροφη απομόνωση).
Η απομόνωση χρησιμοποιείται συνήθως όταν ένας ασθενής είναι γνωστό ότι έχει μολυσματική (μεταδοτική από άτομο σε άτομο) ιογενή ή βακτηριακή ασθένεια[1]. Για τη διαχείριση ασθενών στις διάφορες μορφές απομόνωσης χρησιμοποιείται ειδικός εξοπλισμός στον οποίο περιλαμβάνονται συνήθως είδη εξοπλισμού ατομικής προστασίας (προστατευτικές φόρμες, μάσκες και γάντια) και μηχανισμοί ελέγχων (θάλαμοι θετικής πίεσης, θάλαμοι αρνητικής πίεσης, εξοπλισμός ροής αέρα και διάφορα μηχανικά και δομικά φράγματα)[2]. Αποκλειστικοί χώροι απομόνωσης μπορεί να είναι προκατασκευασμένοι στα νοσοκομεία ή να διαμορφώνονται προσωρινά σε εγκαταστάσεις εν μέσω επιδημικής κρίσης.