Ανρί-Αλεξάντρ Ντελάντρ
Γάλλος αστρονόμος From Wikipedia, the free encyclopedia
Γάλλος αστρονόμος From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ανρί-Αλεξάντρ Ντελάντρ (Henri Alexandre Deslandres, 24 Ιουλίου 1853 – 15 Ιανουαρίου 1948) ήταν Γάλλος αστρονόμος, διευθυντής στο Αστεροσκοπείο των Παρισίων, που μελέτησε εντατικά τη συμπεροφορά της ηλιακής ατμόσφαιρας.
Ανρί-Αλεξάντρ Ντελάντρ | |
---|---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Henri Deslandres (Γαλλικά) |
Γέννηση | 24 Ιουλίου 1853[1][2][3] Παρίσι |
Θάνατος | 15 Ιανουαρίου 1948[1][3][4] Παρίσι |
Υπηκοότητα | Γαλλία |
Σπουδές | Πολυτεχνική Σχολή, Πανεπιστήμιο του Παρισιού και École d'application de l'artillerie et du génie |
Βραβεύσεις | βραβείο Ζυλ Ζανσέν (1920), μετάλλιο Χένρυ Ντρέιπερ (1913), Χρυσό Μετάλλιο της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας (1913), Μετάλλιο Μπρους (1921), μετάλλιο Ζανσέν (1896), Ladies' award of the French Astronomique Society, αλλοδαπό μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου (5 Μαΐου 1921), επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου του Λέιντεν (1900), Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής (11 Ιουλίου 1900), Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής (9 Νοεμβρίου 1917) και Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής (12 Φεβρουαρίου 1931) |
Επιστημονική σταδιοδρομία | |
Αξίωμα | πρόεδρος (1 Ιανουαρίου 1920, 31 Δεκεμβρίου 1920) |
Ιδιότητα | αστρονόμος, φυσικός, εσπεραντιστής και αστροφυσικός |
δεδομένα ( ) |
Τα φοιτητικά χρόνια του Ντελάντρ στην Πολυτεχνική Σχολή (Γαλλία) σημαδεύτηκαν από τις επιπτώσεις του Γαλλοπρωσικού Πολέμου και το χάος της Κομμούνας των Παρισίων, έτσι ώστε ευθύς μετά την αποφοίτησή του το 1874, επεδίωξε μία στρατιωτική σταδιοδρομία. Αποκτώντας τον βαθμό του λοχαγού του Μηχανικού, άρχισε να ενδιαφέρεται όλο και περισσότερο για τη φυσική και το 1881 παραιτήθηκε από το στράτευμα για να εργασθεί στο εργαστήριο του Α. Κορνύ στην École Polytechnique, σε θέματα φασματοσκοπίας. Συνέχισε τις έρευνές του στη φασματοσκοπία στο Πανεπιστήμιο των Παρισίων, παίρνοντας διδακτορικό το 1888 και ανακαλύπτοντας αριθμητικές συσχετίσεις στις φασματικές γραμμές που παρέπεμπαν στα ευρήματα του Γιόχαν Μπάλμερ και που θα συνέτειναν στην ανάπτυξη της κβαντομηχανικής κατά τον 20ό αιώνα.
Το 1868, οι ηλιακές παρατηρήσεις του Πιερ Ζανσέν τον έκαναν να αναφέρει στη Γαλλική Ακαδημία Επιστημών ότι «Δεν είναι πλέον η γεωμετρία και η μηχανική που κυριαρχούν [στην αστρονομία], αλλά η φυσική και η χημεία.» Αυτή η θέση απορριπτόταν από τον τότε διευθυντή του Αστεροσκοπείου των Παρισίων Ουρμπέν Λεβεριέ, οποτε η γαλλική κυβέρνηση διέθεσε στον Ζανσέν ένα ποσό για να ιδρύσει αστροφυσικό αστεροσκοπείο στο Μεντόν, στα προάστια των Παρισίων. Το 1889 ο Αμεντέ Μουσέ διαδέχθηκε τον Λεβεριέ και άρχισε να ενθαρρύνει την αστροφυσική προσλαμβάνοντας τον Ντελάντρ. Εκείνη την περίοδο ο Ντελάντρ ανέπτυξε τον φασματοηλιογράφο, παράλληλα με τον Τζορτζ Χέιλ.
Το 1898 ο Ντελάντρ προσλήφθηκε στο Μεντόν από τον Ζανσέν, που ήταν τότε ο μόνος ερευνητής εκεί. Με τον θάνατο του Ζανσέν το 1907, ο Ντελάντρ έγινε διευθυντής του Αστεροσκοπείου του Μεντόν και άρχισε ένα πρόγραμμα επεκτάσεων. Με την κήρυξη του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου το 1914, παρότι ήδη 61 ετών, επέστρεψε στην ενεργό στρατιωτική υπηρεσία στο Μηχανικό ως ταγματάρχης και αργότερα αντισυνταγματάρχης. Μετά το τέλος του πολέμου επέστρεψε στη θέση του στο Μεντόν μέχρι το 1926, οπότε το αστεροσκοπείο ενώθηκε διοικητικά με το Αστεροσκοπείο των Παρισίων και ο Μουσέ είχε τον ρόλο του γενικού διευθυντή.
Ο Ντελάντρ συνταξιοδοτήθηκε το 1929, αλλά παρέμεινε ενεργός στην έρευνα μέχρι τον θάνατό του.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.