Ανδραγόρας (σατράπης)

Ο Ανδραγόρας (πέθανε το 238 π.Χ.) ήταν Πέρσης Σατράπης της Παρθίας και της Υρκανίας την εποχή που ήταν βασιλείς ο Αντίοχος Α΄ Σωτήρ και ο Αντίοχος Β΄ Θεός από την Αυτοκρατορία των Σελευκιδών. Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες ήταν Εξελληνισμένος Ιρανός με το όνομα Narisanka, διετέλεσε ηγεμόνας της Παρθίας την περίοδο (250 π.Χ.-238 π.Χ.). Τα τελευταία χρόνια της ηγεμονίας του εξεγέρθηκε εναντίον των επικυριάρχων του και κέρδισε την ανεξαρτησία του (245 π.Χ.). Η καταγωγή του είναι άγνωστη, το όνομα του μεταφράζεται ως "ένας από τους απεσταλμένους του Αχουραμάσδα".^[2][3] Το όνομα του ήταν ασυνήθιστο στην εποχή του, καταγράφεται επίσης σε παπύρους της Πτολεμαικής Αιγύπτου αλλά δεν είναι γνωστή η σχέση μεταξύ τους.^[4] Ο Ανδραγόρας διορίστηκε κυβερνήτης της Παρθίας η οποία είχε συγχωνευτεί με την Υρκανία από την εποχή που κατέκτησε την περιοχή ο Αλέξανδρος ο Μέγας (330 π.Χ.).^[5] Στην ηγεμονία του η Παρθία δέχτηκε ασταμάτητες επιδρομές από Σκύθες στα βόρεια, η σημαντικότερη φυλή ήταν οι Πάρνοι υπό τον αρχηγό τους Αρσάκη.^[2][6][7] Ήταν η τραγική για το Σελευκιδικό βασίλειο περίοδος, κατά την οποία ο βασιλιάς Αντίοχος Β΄ Θεός είχε εμπλακεί σε πόλεμο με τους Πτολεμαίους της Αιγύπτου για την Κοίλη Συρία (247 -245 π.Χ.).

Ανδραγόρας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Ανδραγόρας (Αρχαία Ελληνικά)
Γέννηση	3ος αιώνας π.Χ. (πιθανώς)
Θάνατος	238 π.Χ.[1] Παρθία
Χώρα πολιτογράφησης	Αυτοκρατορία των Σελευκιδών
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ελληνιστική Κοινή
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	μονάρχης
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Σελευκίδας σατράπης (245–238) βασιλιάς
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Ανδραγόρας και ο Σατράπης Διόδοτος Α΄ της Βακτρίας (που σατράπευε στην περιοχή από το 270 π.Χ.) όταν έγινε βασιλεύς ο Σέλευκος Β΄ Καλλίνικος (245 π.Χ.) εξεγέρθηκαν εναντίον των Σελευκιδών και ανακύρηξαν την ανεξαρτησία τους.^[8] Αν και ο τελευταίος δεν αποκόπηκε πλήρως από τους Μακεδόνες της Συρίας, ωστόσο ο Ανδραγόρας φόρεσε βασιλικό διάδημα και έκοψε δικά του νομίσματα με την επιγραφή ΑΝΔΡΑΓΟΡΟΥ και ένα τέθριππο. Με την πράξη αυτή έχασε την στρατιωτική υποστήριξη των Σελευκιδών με αποτέλεσμα να μην τον βοηθήσουν στις επιδρομές των νομαδικών φυλών από τα βόρεια. Οι Έλληνες άποικοι στην περιοχή δε φαίνεται να ήταν επαρκείς. Οι Πάρνοι υπό τον αρχηγό τους Αρσάκη κατέκτησαν σταδιακά από τα βόρεια όλη την Παρθία και την πρωτεύουσα Κουτσάν, ο ίδιος ο Ανδραγόρας δολοφονήθηκε και τον διαδέχθηκε ο κατακτητής αρχηγός των Πάρνων Αρσάκης (238 π.Χ.).^[9][10] Κατά τον Ιουστίνο μάλιστα, όταν ο τελευταίος έμαθε για την ήττα του Σελεύκου Β΄ Καλλινίκου στην Άγκυρα της Γαλατίας (240 π.Χ.), βρήκε την ευκαιρία -αφού ήταν εξοικειωμένος με μια ζωή ληστρική- να επιτεθεί και να καταλάβει τη σατραπεία της Παρθίας. Έκτοτε η Σκυθική φυλή των Πάρνων αφομοιώθηκε με τους Ιρανούς Πάρθους και έλαβαν τη γενική ονομασία Πάρθοι.

Παραπομπές

1. Ανακτήθηκε στις 28  Αυγούστου 2021.
2. Pourshariati 2008, σ. 20
3. Curtis 2007, σ. 23
4. Frye 1985, σ. 26
5. Curtis 2007, σ. 7
6. Shahbazi 1986, σ. 525
7. Kia 2016, σ. 22
8. Schippmann 1986, σσ. 525–536
9. Bickerman 1983, σ. 19
10. Justin, xli. 5

Πηγές

• Frye, R. N. (1985). "Andragoras". Encyclopaedia Iranica, Vol. II, Fasc. 1. p. 26.
• Frye, Richard Nelson (1984). The History of Ancient Iran. C.H.Beck. pp. 1–411. ISBN 9783406093975. false.
• Bickerman, Elias J. (1983), "The Seleucid Period", in Yarshater, Ehsan (ed.), Cambridge History of Iran, vol. 3, Oxford: Cambridge University Press, pp. 3–20
• Bivar, A.D.H. (1983), "The Political History of Iran under the Arsacids", in Yarshater, Ehsan (ed.), Cambridge History of Iran, vol. 3, Oxford: Cambridge University Press, pp. 21–99
• Curtis, Vesta Sarkhosh (2007), "The Iranian Revival in the Parthian Period", in Curtis, Vesta Sarkhosh; Stewart, Sarah (eds.), The Age of the Parthians: The Ideas of Iran, vol. 2, London & New York: I.B. Tauris & Co Ltd., in association with the London Middle East Institute at SOAS and the British Museum.
• Dąbrowa, Edward (2012). "The Arsacid Empire". In Daryaee, Touraj (ed.). The Oxford Handbook of Iranian History. Oxford University Press.
• Kia, Mehrdad (2016). The Persian Empire: A Historical Encyclopedia [2 volumes]: A Historical Encyclopedia. ABC-CLIO.
• Lecoq, P. (1986). "Aparna". Encyclopaedia Iranica, Vol. II, Fasc. 2. p. 151.
• Olbrycht, Marek Jan (2020). "Andragoras, a Seleukid Governor of Parthia-Hyrkania, and his Coinage" (PDF). Dabir. University of California, Irvine: Samuel Jordan Center for Persian Studies and Culture. 7 (7): 192–200.
• Pourshariati, Parvaneh (2017). "KĀRIN". Encyclopaedia Iranica.
• Pourshariati, Parvaneh (2008). Decline and Fall of the Sasanian Empire: The Sasanian-Parthian Confederacy and the Arab Conquest of Iran. London and New York: I.B. Tauris.
• Rezakhani, Khodadad (2013). "Arsacid, Elymaean, and Persid Coinage". In Potts, Daniel T. (ed.). The Oxford Handbook of Ancient Iran. Oxford University Press.
• Schippmann, K. (1986). "Arsacids ii. The Arsacid dynasty". Encyclopaedia Iranica, Vol. II, Fasc. 5.
• Sellwood, David (1983). "Parthian Coins". In Yarshater, Ehsan (ed.). The Cambridge History of Iran, Volume 3(1): The Seleucid, Parthian and Sasanian Periods. Cambridge: Cambridge University Press.
• Shahbazi, A. Sh. (1986). "Arsacids i. Origins". Encyclopaedia Iranica, Vol. II, Fasc. 5.
• Sinisi, Fabrizio (2012). "The Coinage of the Parthians". In Metcalf, William E. (ed.). The Oxford Handbook of Greek and Roman Coinage. Oxford University Press.