Ουκρανός ποδοσφαιριστής From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ανατόλι Ολεξάντροβιτς Τιμοστσούκ (ουκρανικά: Анатолій Олександрович Тимощук, προφέρεται: [ɐnɐˈtɔl⁽ʲ⁾i tɪmoˈʃtʃuk]) (30 Μαρτίου 1979) είναι Ουκρανός πρώην ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως αμυντικός μέσος και νυν προπονητής ποδοσφαίρου. Τώρα είναι βοηθός προπονητή στη Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης.
Ανατόλι Τιμοστσούκ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Анатолій Тимощук (Ουκρανικά) |
Γέννηση | 30 Μαρτίου 1979[1][2][3] Λουτσκ |
Χώρα πολιτογράφησης | Ουκρανία |
Ύψος | 181 cm |
Βάρος | 70 kg |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ποδοσφαιριστής |
Περίοδος ακμής | 1995 |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Νάντια Τιμοστσούκ |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Honored Worker of Physical Culture and Sports of Ukraine[4] Order for Bravery 3rd Class of Ukraine[5] |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Τιμοστσούκ ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία στη Βολίν Λουτσκ. Μετακόμισε για να παίξει στη Σαχτάρ Ντονέτσκ, στην οποία έγινε αρχηγός και κέρδισε το Πρωτάθλημα Ουκρανίας, το Κύπελλο Ουκρανίας και το Σούπερ Καπ Ουκρανίας. Το 2008, κέρδισε το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ και το ΟΥΕΦΑ Σούπερ Καπ ως αρχηγός της Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης. Κέρδισε επίσης το Πρωτάθλημα Ρωσίας και το Σούπερ Καπ Ρωσίας. Μετά την ένταξή του στη γερμανική Μπάγερν Μονάχου, ο Τιμοστσούκ κέρδισε τη Μπούντεσλιγκα, το Κύπελλο Γερμανίας και το Σούπερ Καπ Γερμανίας. Με τη Μπάγερν, κέρδισε επίσης το ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ το 2013 και τερμάτισε δεύτερος το 2010 και το 2012.
Ο Τιμοστσούκ θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες στην ιστορία της Σαχτάρ Ντονέτσκ[6] και της Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης,[7] όπου κατέκτησε τους τίτλους πρωταθλήματος ως αρχηγός και με τις δύο ομάδες.
Ο Τιμοστσούκ ήταν αρχηγός της Εθνικής Ουκρανίας και με 144 συμμετοχές από το ντεμπούτο του το 2000, είναι ο κορυφαίος της εθνικής σε συμμετοχές όλων των εποχών. Συμμετείχε στο πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ουκρανίας το 2006 και το πρώτο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα το 2012. Κέρδισε το βραβείο «Ουκρανός Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς» σε τρεις περιπτώσεις.
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Από το ντεμπούτο του το 2000, ο Τιμοστσούκ έγινε βασικό μέλος της Εθνικής Ουκρανίας. Κέρδισε αναγνώριση για την απόδοσή του κατά τη διάρκεια του Παγκόσμιου Κυπέλλου του 2006 στο οποίο η Ουκρανία έφτασε στους προημιτελικούς, όπου αναδείχθηκε Παίκτης του Αγώνα στη νίκη της Ουκρανίας επί της Τυνησίας.[8] Το Τιμοστσούκ έχει περιγραφεί ως ένας από τους καταλύτες για την πρώτη εμφάνιση στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ουκρανίας.[9] Το 2009, κέρδισε το Διεθνές Τουρνουά Ποδοσφαίρου Κύπρου.[10]
Στις 11 Οκτωβρίου 2010, σε φιλικό αγώνα εναντίον της Βραζιλίας, ο Τιμοστσούκ έγινε ο δεύτερος παίκτης της Ουκρανίας που έκανε 100 συμμετοχές, μετά τον Αντρέι Σεβτσένκο, ο οποίος είχε φτάσει το ορόσημο των 100 συμμετοχών σε φιλικό εναντίον του Καναδά μόλις δύο ημέρες πριν.
Στις 20 Δεκεμβρίου 2011, ο Τιμοστσούκ ανακηρύχθηκε ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στην ιστορία της Ουκρανίας. Τερμάτισε πρώτος σε μια πανεθνική δημοσκόπηση για να καθορίσει τα βασικά άτομα στο ποδόσφαιρο της Ουκρανίας από την ανεξαρτησία του έθνους το 1991.[11] Μετά τη απόσυρση του Σεβτσένκο το 2012, ο Τιμοστσούκ έγινε ο νέος αρχηγός της ομάδας.
Είναι ο πιο κορυφαίος σε συμμετοχές Ουκρανός παίκτης με 144 μέχρι τις 29 Ιουνίου 2016. Τον Αύγουστο του 2016, ο Τιμοστσούκ αποχώρησε επίσημα από την εθνική ομάδα.[12]
Ο Τιμοστσούκ είναι παντρεμένος με τη Νάντια Τιμοστσούκ (το γένος Ναβρότσκα).[13] Το ζευγάρι συναντήθηκε στην πατρίδα του, το Λουτσκ, ενώ ζούσαν στην ίδια γειτονιά. Τα δίδυμα τους γεννήθηκαν τρεις μήνες πρόωρα, τον Απρίλιο του 2010.[14] Τον Ιούλιο, αποφασίστηκε ότι τα παιδιά μεγάλωναν καλά και θα βγήκαν από το νοσοκομείο.[15] Το καλοκαίρι του 2016, η Νάντια, η οποία ζει στο Μόναχο μαζί με παιδιά, ανακοίνωσε ότι θα υπέβαλλε αίτηση διαζυγίου.[16]
Τον Ιούνιο του 2008, ο Τιμοστσούκ απονεμήθηκε τον τίτλο «Επίτιμος πολίτης του Λουτσκ».[17]
Ο αγαπημένος παίκτης του Τιμοστσούκ είναι ο Λόταρ Ματέους[18] και παραδέχτηκε ότι την ιστορική ομάδα με την οποία ήθελε να παίξει αντίπαλος ήταν η Εθνική Γερμανίας το 1990, μαζί με τον Ματέους.[19] Είναι επίσης οπαδός του ουκρανικού συγκροτήματος Okean Elzy και του Ρώσου ζωγράφου Μιχαΐλ Βρούμπελ. Είναι άπληστος συλλέκτης κρασιών, μπλουζών και αγιογραφιών.[20]
Ο τυχερός αριθμός του Τιμοστσούκ είναι το τέσσερα.[18] Μπορεί να μιλήσει ουκρανικά, πολωνικά, ρωσικά και μερικά βασικά κροατικά και γερμανικά.[15]
Ο Τιμοστσούκ έχει παίξει δύο φορές στην ομάδα του Ζινεντίν Ζιντάν σε φιλανθρωπικούς αγώνες.[21]
Ομάδα | Σεζόν | Πρωτάθλημα | Κύπελλο | Ευρώπη | Σούπερ Καπ | Σύνολο | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Συμ. | Γκολ | Συμ. | Γκολ | Συμ. | Γκολ | Συμ. | Γκολ | Συμ. | Γκολ | ||
Βολίν Λουτσκ | 1995–96 | 10 | 1 | 1 | 0 | — | — | 11 | 1 | ||
1996–97 | 38 | 6 | 2 | 0 | — | — | 40 | 6 | |||
1997–98 | 14 | 1 | 2 | 0 | — | — | 16 | 1 | |||
Σύνολο | 62 | 8 | 5 | 0 | — | — | 67 | 8 | |||
Σαχτάρ-2 Ντονέτσκ | 1997–98 | 6 | 4 | — | — | — | 6 | 4 | |||
1998–99 | 14 | 5 | — | — | — | 14 | 5 | ||||
1999–2000 | 4 | 0 | — | — | — | 4 | 0 | ||||
2000–01 | 1 | 0 | — | — | — | 1 | 0 | ||||
Σύνολο | 25 | 9 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 25 | 9 | |
Σαχτάρ Ντονέτσκ | 1997–98 | 9 | 3 | — | — | — | 9 | 3 | |||
1998–99 | 18 | 2 | 3 | 0 | 2 | 0 | — | 23 | 2 | ||
1999–2000 | 23 | 0 | 3 | 0 | 2 | 0 | — | 28 | 0 | ||
2000–01 | 25 | 4 | 5 | 1 | 11 | 0 | — | 41 | 5 | ||
2001–02 | 26 | 3 | 7 | 1 | 6 | 1 | — | 39 | 5 | ||
2002–03 | 30 | 4 | 6 | 1 | 4 | 0 | — | 40 | 5 | ||
2003–04 | 29 | 6 | 6 | 1 | 6 | 0 | — | 41 | 7 | ||
2004–05 | 25 | 4 | 5 | 0 | 10 | 0 | 1 | 0 | 41 | 4 | |
2005–06 | 27 | 5 | 2 | 1 | 8 | 0 | 1 | 0 | 38 | 6 | |
2006–07 | 15 | 1 | 2 | 1 | 8 | 0 | 1 | 0 | 26 | 2 | |
Σύνολο | 227 | 32 | 39 | 6 | 57 | 1 | 3 | 0 | 326 | 39 | |
Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης | 2007 | 29 | 4 | 5 | 5 | 8 | 1 | — | 42 | 10 | |
2008 | 27 | 6 | 0 | 0 | 16 | 0 | 1 | 0 | 44 | 6 | |
2009 | 11 | 0 | 0 | 0 | 3 | 2 | — | 14 | 2 | ||
Σύνολο | 67 | 10 | 5 | 5 | 27 | 3 | 1 | 0 | 100 | 18 | |
Μπάγερν Μονάχου | 2009–10 | 21 | 0 | 4 | 0 | 7 | 1 | — | 32 | 1 | |
2010–11 | 26 | 3 | 4 | 0 | 6 | 1 | 1 | 0 | 37 | 4 | |
2011–12 | 23 | 0 | 4 | 0 | 12 | 0 | — | 39 | 0 | ||
2012–13 | 16 | 1 | 3 | 0 | 4 | 0 | 1 | 0 | 24 | 1 | |
Σύνολο | 86 | 4 | 15 | 0 | 29 | 2 | 2 | 0 | 132 | 6 | |
Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης | 2013–14 | 21 | 0 | 1 | 0 | 5 | 0 | 1 | 0 | 28 | 0 |
2014–15 | 11 | 0 | 1 | 0 | 9 | 0 | — | 21 | 0 | ||
Σύνολο | 32 | 0 | 2 | 0 | 14 | 0 | 1 | 0 | 49 | 0 | |
Καϊράτ | 2015 | 10 | 0 | 1 | 0 | 6 | 0 | 0 | 0 | 17 | 0 |
2016 | 24 | 1 | 4 | 0 | 4 | 0 | 1 | 0 | 33 | 1 | |
Σύνολο | 34 | 1 | 5 | 0 | 10 | 0 | 1 | 0 | 50 | 1 | |
Σύνολο σταδιοδρομίας | 533 | 64 | 71 | 11 | 137 | 6 | 8 | 0 | 749 | 81 |
Εθνική Ουκρανίας | ||
---|---|---|
Έτος | Συμ. | Γκολ |
2000 | 4 | 0 |
2001 | 12 | 0 |
2002 | 8 | 1 |
2003 | 9 | 0 |
2004 | 9 | 0 |
2005 | 10 | 0 |
2006 | 12 | 0 |
2007 | 10 | 0 |
2008 | 7 | 0 |
2009 | 11 | 0 |
2010 | 9 | 1 |
2011 | 12 | 2 |
2012 | 11 | 0 |
2013 | 7 | 0 |
2014 | 5 | 0 |
2015 | 4 | 0 |
2016 | 3 | 0 |
Σύνολο | 144 | 4 |
Νο. | Ημερομηνία | Τόπος | Συμμετοχή | Αντίπαλος | Σκορ | Αποτέλεσμα | Διοργάνωση |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 17 Απριλίου 2002 | Στάδιο Ντινάμο «Βαλέρι Λομπανόφσκι», Κίεβο, Ουκρανία | 19 | Γεωργία | 2–1 | 2–1 | Φιλικός αγώνας |
2 | 8 Οκτωβρίου 2010 | 99 | Καναδάς | 2–2 | 2–2 | ||
3 | 1 Ιουνίου 2011 | 105 | Ουζμπεκιστάν | 1–0 | 2–0 | ||
4 | 6 Ιουνίου 2011 | Ντονμπάς Αρένα, Ντόνετσκ, Ουκρανία | 106 | Γαλλία | 1–0 | 1–4 |
Σαχτάρ-2 Ντονέτσκ
Σαχτάρ Ντονέτσκ[24]
Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης[24]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.