Αλέν Προστ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Αλέν Προστ (πλήρες ονοματεπώνυμο Αλέν Μαρί Πασκάλ Προστ, γεν. στη Λορέτ στις 24 Φεβρουαρίου του 1955), Ιππότης του Τάγματος της Τιμής στην πατρίδα του και μέλος του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας στο Ηνωμένο Βασίλειο, είναι παλαίμαχος Γάλλος οδηγός αγώνων αυτοκινήτου. Συμμετείχε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 τις σεζόν 1980 - 1993 και συγκαταλέγεται στις κορυφαίες μορφές της ιστορίας του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Είναι τρίτος στη λίστα των παγκόσμιων πρωταθλητών με 4 τίτλους, ενώ με 51 καρό σημαίες υστερεί μόνο από τους Μίχαελ Σουμάχερ, Λιούις Χάμιλτον και Σεμπάστιαν Φέτελ σε κερδισμένα γκραν-πρι. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 δοκίμασε να δραστηριοποιηθεί και ως κατασκευαστής, χωρίς ανάλογη επιτυχία.
Αλέν Προστ | ||
---|---|---|
Ο Αλέν Προστ το 2012 | ||
Προσωπικά στοιχεία | ||
Πλήρες όνομα | Αλέν Μαρί Πασκάλ Προστ | |
Ημερομηνία γέννησης | 24 Φεβρουαρίου 1955 (1955-02-24) (69 ετών) | |
Τόπος γέννησης | Λορέτ, Γαλλία | |
Εθνικότητα | Γάλλος | |
Πόντοι καριέρας | 768,5 (798,5) | |
Νίκες | 51 | |
Ταχύτεροι γύροι | 41 | |
Πρωταθλήματα | 4 (1985, 1986, 1989, 1993) | |
Πρώτος αγώνας | 1980 Grand Prix Αργεντινής | |
Πρώτη νίκη | 1981 Grand Prix Γαλλίας | |
Τελευταίος αγώνας | 1993 Grand Prix Γερμανία | |
Τελευταία νίκη | 1993 Grand Prix Αυστραλίας | |
Ομάδες | ||
Χρονιές | Ομάδα | ν-p-β (*) |
1980 1981 - 1983 1984 - 1989 1990 - 1991 1993 |
Μακλάρεν Renault Μακλάρεν Φερράρι Ουΐλιαμς |
|
Σύνολο | ' | |
(*) νίκες-pole positions-βάθρα |
Σε αντίθεση με το σύνηθες στερεότυπο του ενθουσιώδη, ριψοκίνδυνου και θεαματικού οδηγού, ο Προστ διακρίθηκε για τη χαλαρή και καθαρά εγκεφαλική αγωνιστική συμπεριφορά του (εξ ου και το προσωνύμιο «Καθηγητής»). Έχοντας ως πρότυπα μορφές των πρώτων χρόνων της Φόρμουλα 1 όπως ο Τζιμ Κλαρκ και ο Τζάκι Στιούαρτ,[1] το στυλ του ακουμπούσε πάνω απ' όλα στη λογική, τη σωστή ρύθμιση του μονοθεσίου πριν τον αγώνα και την αποφυγή του κινδύνου κατά τη διάρκειά του. Σύμφωνα με τον εξειδικευμένο δημοσιογράφο Ντένις Τζέκινσον, υπήρξε ένας θερμός και απλός άνθρωπος που δεν βασιζόταν στο πάθος ή την έμπνευση, ούτε βαυκαλιζόταν με εντυπωσιασμούς και μπούρδες. Η διανοητική αυτοπειθαρχία του έφτανε σε τέτοιο επίπεδο, που οι περισσότεροι άνθρωποι αδυνατούν να καταλάβουν.[2]
Αυτή η ιδιοσυγκρασία του χάρισε αξιοπρόσεκτη σταθερότητα. Είναι χαρακτηριστικό ότι με εξαίρεση την παρθενική χρονιά του (όπου ήρθε 15ος), δεν έπεσε ποτέ κάτω απ' την 5η θέση της βαθμολογίας, ακόμα και όταν οδηγούσε αναξιόπιστα μονοθέσια όπως το RE30. Ταυτόχρονα όμως ήταν ο λόγος που ήλθε σε διάσταση με συναδέλφους του, όπως με τον ομόσταυλό του στη Μακλάρεν Άιρτον Σένα κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1980. Η σύγκρουση αυτών των δύο διαμετρικά αντίθετων χαρακτήρων ήταν η βασική αιτία που ο Προστ προτίμησε να αποσυρθεί μετά τον θρίαμβο του 1993, παρά να ξανασυναντηθεί στην ίδια ομάδα με το Βραζιλιάνο.