Αεροπορία στην εποχή των πρωτοπόρων
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η εποχή των πρωτοπόρων στην αεροπορία αναφέρεται στην περίοδο της ιστορίας της αεροπορίας μεταξύ της πρώτης επιτυχημένης μηχανοκίνητης πτήσης, που γενικά θεωρείται πως πραγματοποιήθηκε από τους αδελφούς Ράιτ στις 17 Δεκεμβρίου 1903, και το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου τον Αύγουστο του 1914.
Μόλις θεσμοθετήθηκαν οι αρχές της μηχανοκίνητης ελεγχόμενης πτήσης υπήρξε μια περίοδος κατά την οποία έγιναν πειραματισμοί με πολλές διαφορετικές διατάξεις αεροσκαφών. Μέχρι το 1914 το διπλάνο με ελκτική διάταξη έγινε η πιο δημοφιλής μορφή αεροσκάφους, και παρέμεινε μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1920. Η ανάπτυξη των κινητήρων εσωτερικής καύσης — κυρίως για χρήση στα πρώτα οχήματα πολύ πριν από την αρχή του 20ού αιώνα — που έδωσε δυνατότητα για επιτυχημένες βαρύτερες από τον αέρα πτήσεις οδήγησε επίσης σε ταχεία πρόοδο στις ελαφρύτερες από τον αέρα πτήσεις, ειδικότερα στη Γερμανία όπου η εταιρεία Ζέπελιν έγινε πολύ γρήγορα η ηγέτιδα δύναμη στον τομέα της κατασκευής αεροπλοίων.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η αεροπορία έγινε από κάτι που φαινόταν ως ασχολία για τους εκκεντρικούς της λάτρεις, καθιερωμένη μορφή τεχνολογίας, με την καθιέρωση των εξειδικευμένων όρων της μηχανικής και των πανεπιστημιακών μαθημάτων και τη δημιουργία μεγάλων βιομηχανιών κατασκευής αεροσκαφών. Η αεροπορία έγινε θέμα μεγάλου λαϊκού ενδιαφέροντος. Οι πτητικές επιδείξεις όπως η Grande Semaine d'Aviation (Μεγάλη Εβδομάδα της Αεροπορίας) του 1909 και αεροπορικοί αγώνες όπως το Κύπελλο Γκόρντον Μπένετ και ο Γύρος της Ευρώπης προσέλκυαν πολλούς θεατές και επιτυχημένοι πιλότοι όπως ο Ζυλ Βεντρίν και ο Κλωντ Γκρέιχαμ-Γουάιτ έγιναν διάσημοι.