Όρκος Υπεροχής (Ηνωμένο Βασίλειο)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Όρκος Υπεροχής απαιτούσε από κάθε άτομο που θα αναλάμβανε δημόσια ή εκκλησιαστικά γραφεία στην Αγγλία να ορκιστεί υποταγή στον μονάρχη και να τον δεχθεί ως Υπέρτατο Κυβερνήτη της Εκκλησίας της Αγγλίας. Το να μην ορκιστεί κάποιος αντιμετωπιζόταν ως προδοσία. Ο Όρκος της Υπεροχής επιβλήθηκε αρχικά από τον βασιλιά Ερρίκο Η΄ της Αγγλίας μέσω του Νόμου Υπεροχής του 1534, αλλά καταργήθηκε από την μεγαλύτερη κόρη του, τη βασίλισσα Μαρία Α΄ της Αγγλίας, και αποκαταστάθηκε υπό την άλλη κόρη του Ερρίκου και αδελφή της Μαρίας, Βασίλισσα Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας, σύμφωνα με τον Νόμο Υπεροχής του 1558. Ο Όρκος αργότερα επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει μέλη του Κοινοβουλίου και άτομα που σπούδαζαν σε πανεπιστήμια. Οι Καθολικοί επιτράπηκαν για πρώτη φορά να γίνουν μέλη του κοινοβουλίου το 1829, και η απαίτηση να ορκιστούν οι φοιτητές του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης καταργήθηκε με τον Νόμο 1854 του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.[1]