Όρκοι του Στρασβούργου
Όρκοι στρατιωτικής συμμαχίας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι Όρκοι του Στρασβούργου (Γαλλικά: Serments de Strasbourg, λατινικά: Sacramenta Argentariæ) χρονολογούνται από τις 14 Φεβρουαρίου 842 και ήταν στρατιωτικό σύμφωνο, που επιστέγασε τη στρατιωτική συμμαχία μεταξύ του Καρόλου του Φαλακρού και του Λουδοβίκου του Γερμανικού, εναντίον του μεγαλύτερου αδελφού τους, Λοθάριου Α', και οι τρεις γιοι του Λουδοβίκου του Ευσεβούς, ο οποίος ήταν γιος του Καρλομάγνου. Αυτοί οι όρκοι προηγούνται κατά ένα έτος της Συνθήκης του Βερντέν, συνθήκη η οποία είχε σημαντικές συνέπειες για το γεωπολιτικό τοπίο της Δυτικής Ευρώπης.[1]
Ο Λουδοβίκος ο Γερμανικός ορκίσθηκε στη ρομανική γλώσσα, που μιλούσαν οι Φράγκοι της δύσης και που εξελίχθηκε στη γαλλική, για να γίνει κατανοητός από τους στρατιώτες του Καρόλου του Φαλακρού. Ο Κάρολος έδωσε τον δικό του όρκο στην Παλαιά άνω γερμανική γλώσσα, που εξελίχθηκε στη γερμανική γλώσσα, έτσι ώστε να μπορεί να κατανοηθεί από τους στρατιώτες του αδελφού του.[2]
Το κείμενο των Όρκων στη ρομανική γλώσσα έχει ουσιαστική φιλολογική και συμβολική σημασία, καθώς αποτελεί, κατά κάποιο τρόπο, το «πιστοποιητικό γέννησης της γαλλικής γλώσσας»[3] στα πλαίσια μιας μείζονος πολιτικής συμφωνίας ιστορικής σημασίας.